Rumunia, to piękny kraj o niepowtarzalnej atmosferze. Mimo, że tradycyjnie należy do świata kultury zachodniej (cesarz rzymski, Trajan podbił te tereny na początku II w, tworząc na nich prowincję Dację), ze względu na jej położenie geograficzne, wyraźnie widzimy tu wpływy bizantyjskie i tureckie.
Dwa największe bogactwa Rumunii, to niezwykle serdeczni i gościnni ludzie oraz zachwycające krajobrazy. Karpaty stanowią 30% całej powierzchni kraju, toteż miłośnicy gór czują się tutaj jak w raju.
Góry Fogaraskie, zwane również Fogaraszami, czy Fagaraszami (po rumuńsku Munții Făgăraș lub Munții Făgărașului), znajdują się w środkowej Rumunii. Realizując górskie wyprawy w tym rejonie na pewno warto skorzystać z możliwości wyjazdu samochodem na ponad 2000 m Drogą Transfogarską oraz zaplanować odwiedzenie kilku miejscowości leżących u stóp Fogaraszy. Miejsca takie jak Braszów, Sybin, Rašinari i Sighișoara przybliżą nam bogatą kulturę i historię regionu.
Autor: Agnieszka, Zosia i Marek
Zobacz dodatkowe informacje:
DOJAZD MAPY/ PRZEWODNIKI POGODA UBEZPIECZENIA
Więcej informacji praktycznych w panelu bocznym (PC) lub na końcu artykułu (mobilne).
Droga Transfogarska (Transfăgărășan), droga krajowa DN7C to, obok Transalpiny, jedna z dwóch kultowych dróg Rumunii. Przecina ona Góry Fogaraskie z północy na południe pomiędzy ich dwoma najwyższymi szczytami – Moldoveanu i Negoiu, łącząc miasta Sybin w Siedmiogrodzie i Pitești na Wołoszczyźnie. W kulminacyjnym punkcie, na wysokości 2034 m n.p.m., znajduje się najdłuższy w Rumunii tunel o długości 884 m. Na trasie znajduje się 27 wiaduktów, 830 mostów i kilka mniejszych tuneli.
Droga ta została zbudowana w latach 1970-74 na polecenie Nicolae Ceauşescu, który w ten sposób chciał sobie zapewnić drogę ucieczki w razie inwazji radzieckiej. Wg oficjalnych danych przy budowie życie straciło 40 żołnierzy (w rzeczywistości kilkaset osób), a koszty były ogromne.
Dzisiaj jest to przede wszystkim atrakcja turystyczna. Warto przejechać ponad 150 km Trasy Transfogarskiej, by podziwiać zapierające dech w piersiach widoki.
Ze względów bezpieczeństwa (serpentyny) na drodze obowiązuje ograniczenie prędkości do 40 km/h. W zimie, z powodu olbrzymich ilości śniegu, przejazd górnych odcinków trasy jest niemożliwy (w najwyższym punkcie drogi tunel jest zamknięty od października (lub listopada) do kwietnia (lub maja).
Od strony północnej górny odcinek trasy możemy pokonać kolejką linową. W najwyższym punkcie, obok malowniczego jeziora Bâlea Lac, droga przebija się tunelem pod główną granią Gór Fogaraskich.
Najbardziej spektakularne serpentyny znajdują się po stronie północnej, na południu zaś zobaczymy wysoką na 160 m zaporę na rzece Ardżesz tworzącą jezioro Vidraru. Tutaj też znajduje się zamek Poenari należący do Włada Palownika (pierwowzoru Drakuli).
Przy drodze znajdują się stacje Salvamont, czyli rumuńskiego odpowiednika GOPR.
Górna część Drogi Transfogarskiej jest idealnym miejscem do rozpoczęcia wejść na jedne z najwyższych szczytów Rumunii Vânătoarea lui Buteanu (2507 m n.p.m.) i Negoiu (2535 m n.p.m.). Zapraszamy na nasze wyprawy:
Vânătoarea lui Buteanu w rumuńskich Fogaraszach
Negoiu przez Strunga Dracului w Fogaraszach
Miasta Rumuńskie
Braszów (Braşov), to duże miasto liczące około 300 tys. mieszkańców, znajdujące się na południe od Fogaraszy. Zostało założone przez osadników saskich przybyłych tu w ślad za Krzyżakami w XIII w. W XIV w. miasto otoczono murami, które były rozbudowywane w następnych wiekach. W systemie fortyfikacji znajdują się bastiony (Tkaczy, Kowali, Powroźników, Sukienników, Graft), bramy miejskie (Katarzyny i Porta Şchei) oraz wieże obserwacyjne rozmieszczone na stokach pobliskich gór. Spacer wzdłuż murów pozwala spojrzeć na Braszów nieco z góry i podziwiać jego niezwykle malownicze dachy. Aby popatrzeć na miasto z jeszcze większej wysokości, można wyjść lub wyjechać kolejką linową na szczyt góry Tâmpa.
Główne zabytki znajdują się w obrębie Starego Miasta. Na środku Piaţa Sfatului, rynku o nieregularnym kształcie, stoi średniowieczny ratusz z dobudowaną w XVI w. wieżą strażniczą. Plac okalają zabytkowe kamieniczki.
Czarny Kościół (Biserica Neagră) z początku XIV w. to kolejna budowla przykuwająca uwagę. Jego rozmiary są imponujące (90 m długości i 38 m szerokości). Nazwę swą zawdzięcza pożarowi, który w XVII w. okopcił jego ściany. Dziś nie ma już śladu po tym wydarzeniu.
Warto również odwiedzić Şchei – dawną dzielnicę rumuńską znajdującą się za murami miejskimi. Jej główne zabytki, to cerkiew św. Mikołaja z XVI w., cerkiew św. Bartłomieja z XIII w., kilka innych świątyń i najstarsza rumuńska szkoła, ale przede wszystkim można tu poczuć egzotyczną atmosferę miast południowego wschodu Europy.
Sybin (Sibiu) leży w południowej części Siedmiogrodu, w górach Cindrel. Jego historia sięga czasów rzymskich, kiedy to na wzniesieniu, na którym dziś znajduje się miasto, został zbudowany obóz Cibinum. Właściwe miasto zostało założone przez osadników saskich i mozelskich w XII w. Jest mniejszy od Braszowa (ok. 170 tys. mieszkańców), ale nie mniej interesujący. W roku 2007 był, wraz z Luksemburgiem, Europejską Stolicą Kultury.
Sybin składa się z dwóch części: Górnego i Dolnego Miasta. Charakterystycznym elementem Sybina są place. Najważniejsze z nich, to Duży Rynek (Piaţa Mare) z pięknym ratuszem i barokowym kościołem jezuitów oraz Mały Rynek (Piaţa Mica) otoczony kamieniczkami i przedzielony ulicą, nad którą przerzucony jest najstarszy żeliwny most w Rumunii, który prowadzi do placu, na którym stoi XIV-wieczny kościół ewangelicki.
Będąc w Sybinie, nie sposób nie zajrzeć do Rašinari, małej, ślicznej miejscowości położonej 9 km od miasta, a znanej głównie z tego, że tutaj urodził się i wychował wybitny rumuński filozof, Emil Cioran. Jeszcze kilka lat temu do Rašinari kursował tramwaj z Sybina. Andrzej Stasiuk, w swojej książce “Jadąc do Babadag”, poświęcił tej pięknie położonej miejscowości o nostalgicznym klimacie cały rozdział.
Sighișoara jest miastem legendarnego księcia Draculi, co widać tu na każdym kroku, głównie w sklepach z pamiątkami. Tu urodził się Vlad Tepeş (Vlad Palownik), krwawy hospodar, postać historyczna będąca pierwowzorem literackiego bohatera.
Pod względem turystycznym, atrakcyjne jest jedynie górne miasto. Najbardziej znanym zabytkiem jest średniowieczna Wieża Zegarowa (Turnul Cu Ceas), przez którą, idąc pieszo, wchodzimy do miasta. Jej dach pokryty jest emaliowaną dachówką. Obecnie znajduje się tu muzeum, a z balkonu możemy podziwiać widok na miasto.
Obok wieży znajduje się kościół ewangelicki (Biserica Mănăstirii), a nieco dalej podobno dom rodzinny Vlada Tepeşa.
Po drewnianych krytych schodach z XVII w. docieramy do gotyckiego Kościoła na Wzgórzu (Biserica Din Deal).
