Nazwa „Dolomity” – została nadana w XVIII w. na cześć odkrywcy składu tejże skały, francuskiego uczonego Deotana de Dolomieu. Ciekawostką jest fakt, że Dolomieu był naukowcem amatorem; podstaw geologii nauczył się w więzieniu, gdzie odbywał karę za udział w pojedynku. Podczas przeprowadzanych doświadczeń odkrył, że badana skała nie jest typowym wapieniem, lecz związkiem wapnia i magnezu. W Cortinie d’Ampezzo, turystycznej stolicy regionu, stoi pomnik Deotana de Dolomieu.
W 2009 roku Dolomity wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Najwyższy szczyt to Marmolada – wys. 3342 m n.p.m. zwany też „królową Dolomitów”. Jej grań składa się z kilku szczytów: Punta Penia (3 343 m n.p.m.), Punta Rocca (3 309 m n.p.m.), Punta Ombretta (3 230 m n.p.m.), Monte Serauta (3 069 m n.p.m.), i Pizzo Serauta (3 035 m n.p.m.). Na szczyt Punta Rocca można wyjechać kolejką linową. Nazwa masywu pochodzi z języka ladyńskiego i oznacza „błyszcząca” od znajdującego się po północnej stronie lodowca, po którym poprowadzona jest m.in. najdłuższa trasa Pista Bellunese licząca 12 km.
Ladynowie – rdzenni mieszkańcy rejonu, stanowiący nieliczną grupę, około 30 000 osób. Posługują się językiem ladyńskim, który jest ich językiem narodowym, oficjalnie uznanym przez władze i nauczanym w szkole. Dlatego na tablicach informacyjnych i drogowskazach znajdują się nazwy w 3 językach: włoskim, niemieckim i ladyńskim, często bardzo różniących się od siebie. Przykładem może być nazwa przełęczy między miasteczkami Selva w Dolinie Gardena, a Colfosco: Passo Gardena (wł.), Grödnerjoch (niem.) i Ju de Frara (ladyński). Głównym centrum ich kultury jest miasto Corvara.
Via ferrata – (z jęz. włoskiego. „żelazna ścieżka”) czyli ubezpieczona stalową liną droga wspinaczkowa. Pierwsze via ferraty powstały w Dolomitach, w czasie I wojny światowej. Były one budowane i wykorzystywane przez żołnierzy walczących na tym terenie. Do dzisiaj można znaleźć pozostałości ich działań m.in. górskie umocnienia, sztolnie i właśnie ferraty.
Źródło danych: Dariusz Tkaczyk „Dolomity” – tom I, II
Warto je poznać przed ich odwiedzeniem. A oto najważniejsze z nich: