Babia Góra, nazywana „Królową Beskidów” to jeden z najpopularniejszych beskidzkich kierunków wśród wszystkich kochających góry – te sławne wschody słońca! 🙂 Dla wszystkich, którzy odwiedzają i znają dobrze region, ale też dla tych, którzy dopiero planują górską eskapadę przygotowaliśmy quiz ze znajomości atrakcji i ciekawostek turystycznych w tym regionie. Mamy nadzieję, że będzie to nie tylko świetna zabawa i możliwość sprawdzenia się, ale przede wszystkim zachęta do zaplanowania swojej babiogórskiej przygody.
Pytania zostały opracowane na podstawie materiałów z przewodnika cyfrowego naszego wydawnictwa – ” Wszystkie drogi na Babią Górę”.
Babia Góra to najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego.
Babia Góra ma 1725 m n.p.m., jest to najwyższy pozatatrzański szczyt w Polsce.
Symbolem Babiogórskiego Parku Narodowego jest okrzyn jeleni – okazała bylina dochodząca do 2 m wysokości. W Polsce występuje tylko w dwóch miejscach: na Babiej Górze, m.in. w rejonie Perci Przyrodników oraz na Malinowskiej Skale w Beskidzie Śląskim.
Schronisko turystyczne znajduje się u stóp Babiej Góry (od strony północnej) na polanie Markowe Szczawiny (1180 m n.p.m.). Schronisko zostało wybudowane w 1906 r. z inicjatywy dr Hugona Zapałowicza – prezesa Oddziału Babiogórskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Początkowo niewielki budynek (miał dwie izby sypialniane, kuchnię i jadalnię) był stopniowo rozbudowywany. W 1934 r. doprowadzono do niego wodociąg oraz linię telefoniczną. W 1950 r. schronisko przeszło pod opiekę PTTK. W 2007 r. z powodu złego stanu technicznego budynek został rozebrany, na jego miejscu wybudowano dwukondygnacyjne i nowoczesne schronisk, które oferuje 40 miejsc noclegowych. Znajduje się tutaj bufet, kuchnia turystyczna oraz wypożyczalnia sprzętu turystycznego (rakiety śnieżne, raki, lawinowe ABC). Od wielu lat organizowany jest Skiturowy Memoriał im. Edwarda Hudziaka - wieloletniego kierownika schroniska, ratownika GOPR i przewodnika górskiego.
Przełęcz Brona (słow. Brána; 1408 m) znajduje się pomiędzy Diablakiem i Małą Babią Górą. Przez grzbiet masywu Babiej Góry i Przełęcz Brona przebiega granica polsko-słowacka - polskie stoki przełęczy należą do Zawoi, słowackie do miejscowości Orawska Półgóra.
Diabla Kuchnia to wierzchołek znajdujący się pod kopułą szczytową Babiej Góry.
Wieża ta znajduje się na słowackiej polanie Stawiny (słow. Šťaviny) przy żółtym szlaku. Możemy stąd podziwiać panoramę otoczenia Jeziora Orawskiego.
Z uwagi na dużą zmienność warunków pogodowych Babia Góra zwana jest Matką Niepogód.
Inna nazwa Małej Babiej Góry to Cyl (słow. Malá Babia hora, 1516 m) - wg Władysława Midowicza jest to gwarowa nazwa wierzchołka używana przez mieszkańców Zawoi, który zimą w południe „celował” wprost w słońce (gwarowo cylował). Cyl to jeden z wierzchołków w masywie Babiej Góry, trzeci co do wysokości szczyt w polskich Beskidach (po Diablaku i Pilsku). Wierzchołek Małej Babiej Góry jest bardzo widokowy.
Szlak Percią Akademików jest okresowo zamykany zimą ze względu na zagrożenie lawinowe. Dokładna data otwarcia/zamknięcia podawana jest przez Babiogórski Park Narodowy. Perć Akademików jest szlakiem jednokierunkowym przeznaczonym tylko do podchodzenia!
„Perć Przyrodników” to zielono znakowany szlak łączący Górny Płaj z granią Babiej Góry pod szczytem Sokolicy (1367 m). Pełni on rolę łącznika o długości zaledwie 1,3 km, ale bardzo dużym przewyższeniu. W rejonie tym rośnie m.in. okrzyn jeleni – będący symbolem BgPN.
Taki widok zobaczymy z tarasu na Sokolicy. Szczyt Sokolicy stanowi spore wypłaszczenie, które jest wspaniałym punktem widokowym. Oprócz grzbietu Babiej Góry, zobaczymy też Baranią Górę, Skrzyczne, Pasmo Polic i Pasmo Jałowieckie, Beskid Makowski, Beskid Mały i Zawoję. Szczyt jest ogrodzony i wyłożony kamieniami.
Najwyżej położony staw w masywie Babiej Góry to Zimny Stawek, który leży na wysokości ok. 1560 m n.p.m. Stawek ma ok. 4,5 m długości i ok. 2 m szerokości, maksymalna głębokość wynosi ok. 0,2 m. Niestety, jest on oddalony od szlaku i mało widoczny, zakrywają go wysokie kosówki.
Figurka Matki Bożej Królowej Babiej Góry znajduje się przy żółtym szlaku (Perć Akademików) pod kopułą szczytową Diablaka. Została tu umieszczona przez ratowników GOPR w 1984 r. jako wyraz wdzięczności za ocalenie papieża Jana Pawła II z zamachu na jego życie.
Na trasie czerwonego szlaku z Przełęczy Krowiarki na szczyt Babiej Góry znajdują się trzy charakterystyczne szczyty: Sokolica – Kępa - Gówniak.
Czarny Dziób – to najtrudniejszy fragment Perci Akademików, który stanowi pionowa ścianka skalna o wysokości ok. 8 metrów. Jej pokonanie ułatwiają łańcuchy i stalowe klamry.
Trzy Piwniczki znajdują się w Zawoi Czatoża. Są to pozostałości po istniejącej tu większej grupie piwnic-magazynów, które służyły do przechowywania płodów rolnych. Piwnice budowano z kamienia, były one osadzone w ziemi, która była dodatkową izolacją.
Kaplica Zbójnicka (pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela, XVIII w.), znajduje się w Zawoi Policzne. Według tradycji ufundowali ją zbójnicy, jako przebłagalne wotum za swoje grzechy. Kaplica jest pięknie położona – w otoczeniu imponujących, starych lip, które są pomnikami przyrody. Wyróżnia się także oryginalnym kształtem dachu, który w dolnej części ma cebulastą kopułę, cały pokrywa gontowy dach.
Mokry Stawek to największy naturalny zbiornik wodny w masywie babiogórskim. Jest to jezioro osuwiskowe, znajduje się u stóp Sokolicy od północnej strony, na wysokości 1025 m n.p.m., poniżej Górnego Płaju. Ma powierzchnię ok. 450 m² i średnią głębokość 2-2,5 m. Nie jest zarybiony, z większych organizmów żyją w nim płazy: traszki, kumak górski i żaba trawna.
Pierwsze schronisko na Babiej Górze zostało wybudowane w 1905 r. przez Beskidenverein w pobliżu źródła Głodna Woda (po stronie węgierskiej). Powstał jednopiętrowy murowany budynek z oszkloną werandą oraz drewniany domek dla gospodarzy, obórka dla krów i drobiu, szopa, stacja meteorologiczna i niewielka kapliczka. Do wybuchu II wojny światowej schronisko nosiło nazwę Schronisko Szczytowe „Leśnik” (prowadziła je spółdzielnia „Leśnik” ze Lwowa). W 1949 w niewyjaśnionych okolicznościach spłonęło. Ponieważ teren znalazł się pod ochroną przyrodniczą zrezygnowano z jego odbudowy, pozostałości budynku rozebrano w 1979 roku. Obecnie na ruinach dawnego schroniska powstał taras widokowy.
Górny Płaj to stara droga myśliwska na północnych stokach Babiej Góry, na wysokości 1000–1200 m n.p.m. Została wybudowana w II połowie XIX w. przez służbę leśną Habsburgów żywieckich, służyła do polowań i patrolowania lasów. Droga prowadzi z Zawoi Czatoży obok Grubej Jodły, przez Fickowe Rozstaje, Markowe Szczawiny i dalej przez Przełęcz Krowiarki schodzi do Zawoi Policzne. W 1967 r. została poszerzona, a w 2015 r. (na odcinku z Krowiarek do schroniska) wysypana tłuczniem i umocniona – aktualnie jest to szeroki, równy i bardzo wygodny trakt, popularny jako droga dojścia oraz droga transportowa do Schroniska na Markowych Szczawinach.
Gruba Jodła to niezwykle okazała jodła pospolita – jej obwód wynosił 6,76 m, a wysokość ok. 55-65 metrów. Szacuje się, że miała ponad 600 lat - była najstarszą jodłą na terenie całej Polski i największym znanym drzewem z terenu dzisiejszego Babiogórskiego Parku Narodowego. Jodła rosła na północnych stokach Babiej Góry, niedaleko polany Czarna Cyrhel, przebiega tędy żółty szlak z Zawoi Składy na Markowe Szczawiny. Uległa zniszczeniu pod koniec XIX w., najpierw uderzył w nią piorun, nie oszczędzili jej też pasterze, którzy w spróchniałym pniu rozpalili ognisko. W 1960 r. z inicjatywy prof. Władysława Szafera dokonano betonowej rekonstrukcji odziomka pnia „Grubej Jodły”.
Dziękujemy za wspólną zabawę 🙂
Wszystkim zainteresowanym tematyką Babiej Góry polecamy przewodnik cyfrowy ” Wszystkie drogi na Babią Górę”.