Lista propozycji wycieczkowych przygotowana na podstawie zgłoszeń do konkursu zorganizowanego przez Portal “Góry dla Ciebie”. Więcej informacji o Konkursie – KONKURS
Cały czas zapraszamy do podzielenia się swoimi doświadczeniami, podpowiedziami i pomysłami. Zapraszamy turystów znających ciekawe i łatwe trasy, rodziców z dziećmi oraz beskidzkie gminy odpowiedzialne za infrastrukturę i turystyczne atrakcje.
Uwaga! Niektóre górskie szlaki mogą być rozmyte po obfitych ulewach, może to znacznie utrudniać bezpieczne pokonanie ich wózkiem!
Drodzy Czytelnicy! Bardzo prosimy o informowanie nas o ewentualnych uszkodzeniach lub innych zmianach na opisywanych trasach na wózek.
Beskid Śląski
Gdzie zaczyna swój bieg Królowa polskich rzek
Doliną Czarnej Wisełki
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “luki2609” oraz autor: “Rodzina w ruchu”)
Rejon: Beskid Śląski
Punkt wyjścia (powrotu): Wisła Czarne – parking przy Jeziorze Czerniańskim (ok. 11 km od centrum Wisły)
Rodzaj drogi: asfaltowa, szutrowa (górny fragment)
Suma wzniesień: ok. 410 m
Długość trasy: ok. 12,6 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 4:00 h
Wzdłuż doliny Czarnej Wisełki przebiega Ścieżka Przyrodniczo-Dydaktyczna na Baranią Górę. W Dolinę Czarnej Wisełki wchodzimy z parkingu przy Jeziorze Czerniańskim, przy leśniczówce. Praktycznie cała nasza trasa jest poprowadzona asfaltem. Większą część drogi idziemy czarnym szlakiem. Przez chwilę idziemy czerwonym Głównym Szlakiem Beskidzkim, który skręca w lewo w las i również prowadzi do schroniska. My zaś dalej wędrujemy drogą. Pod koniec naszej wędrówki asfalt przechodzi w ubitą leśną drogę. Ostatnie metry do schroniska pokonujemy szlakiem (wózek najlepiej kawałek przenieść lub poprowadzić pusty – kamienie i wystające korzenie). W schronisku można zregenerować siły i nacieszyć oczy widokami – przy dobrej widoczności zobaczymy nawet odległe Tatry. Jeżeli nasze dzieci są wstanie poruszać się bez wózka (np “na barana”), to wózek można pozostawić w schronisku i wejść na szczyt Baraniej Góry (2,2 km i 320 m przewyższenia). Wózkiem zjeżdżamy tą samą drogą przez Dolinę Czarnej Wisełki.
Skrzyczne (1257 m) – wózkiem na najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “B&K&A” oraz autor: “Rodzina w ruchu”)
Rejon: Beskid Śląski
Punkt wyjścia (powrotu): wieś Lipowa (ok. 10 km na zachód od Żywca) – parking przy Hotelu Zimnik lub przy leśniczówce
Rodzaj drogi: asfaltowa, szutrowa
Suma wzniesień: ok. 730 m
Długość trasy: ok. 20 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 7:00 h
Trasa ze względu na odległość i przewyższenie wymaga dobrej kondycji. Przygodę zaczynamy w Lipowej, Ostre od doliny Zimnika. Samochód zostawiamy na parkingu przy Hotelu Zimnik, wzdłuż drogi lub na parkingu przy leśniczówce. Teraz czeka na nas ok. 10 km podejście. Początkowo idziemy lasem, asfaltową drogą wzdłuż prawego brzegu Malinowskiego Potoku. Później asfalt przechodzi w utwardzoną drogę, a przed nami zaczyna się odsłaniać widok na Beskid Żywiecki. Dochodzimy do niebieskiego szlaku i nim, już niewielki odcinek, dochodzimy do Schroniska PTTK Skrzyczne (1250 m). Tu odpoczywamy i przy dobrej pogodzie podziwiamy panoramę. Z powrotem nie wracamy tą samą drogą. Schodzimy serpentynami na dół (asfalt) i dalej tą samą drogą, którą wychodziliśmy w górę. Wycieczkę warto zaplanować w czasie dobrej pogody z racji długości trasy oraz wysokości, na jaką wchodzimy.
Bajkowy Szlak Utopca
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “Darek Bochnak”)
Rejon: Beskid Śląski
Punkt wyjścia (powrotu): centrum wsi Brenna – parkingi (ok. 15 km od Skoczowa)
Rodzaj drogi: asfaltowa, gruntowa (górny fragment)
Suma wzniesień: ok. 150 m
Długość trasy: ok. 8 km (zejście od Chaty Grabowej do Leśnicy) lub ok. 12 km (powrót od Chaty Grabowej do Brennej)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 2:30 h (zejście do Leśnicy) lub ok. 4:15 h (powrót do Brennej)
Na Bajkowym Szlaku (znaki czerwono białe) poznamy niesamowite przygody Utopca – Gazdy Brennicy. Wzdłuż trasy znajdują się 4 tablice opisujące jego przygody. Szlak prowadzi w większości asfaltem, a górny fragment jest drogą gruntową. Wycieczkę rozpoczynamy w Brennej Centrum, skąd idziemy w kierunku doliny Hołcyny, mijamy kościół p.w. Św. Jana Chrzciciela oraz Starą Karczmę. Przechodzimy przez most na rzece Brennicy, za którym skręcamy w prawo i asfaltową drogą obok zabytku architektury drewnianej –„Chaty Kowoliczka” o dochodzimy do składnicy drewna, gdzie kończy się asfalt. Przed nami krótkie strome podejście na Grabową. Docieramy do rozwidlenia szlaków przy “Chacie Grabowej”. Wokół schroniska znajduje się park “Ogród Bajek” z postaciami z legend i podań z regionu Beskidu Śląskiego. Z grani Grabowej rozciąga się piękny widok na Trzy Kopce Wiślańskie (810 m n.p.m,), Równicę (885 m n.p.m), Czantorię (995 m n.p.m) i Halę Jaworową. Po odpoczynku w schronisku, możemy (jeżeli mamy zapewniony transport do Brennej Centrum) zejść dalej “Bajkowym Szlakiem” do Brennej Leśnicy lub wrócić tą samą drogą.
Niedzielny spacer na Karkoszczonkę
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “wmarek1974“)
Rejon: Beskid Śląski
Punkt wyjścia (powrotu): wieś Brenna – parking (bezpłatny) na końcu wsi (Brenna Bukowa ok. 18 km od Skoczowa)
Rodzaj drogi: (kolejno) asfaltowa ( 2 km), gruntowa (500 m)
Suma wzniesień: ok. 250 m
Długość trasy: ok. 5 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 2:00 h (tam i z powrotem)
Wycieczkę najłatwiej rozpocząć na parkingu w Brennej Bukowej (kilka parkingów). Kierujemy się za znakami szlaku żółtego. Podążamy ścieżką dydaktyczną, oznakowaną tablicami opracowanymi przed Nadleśnictwo Ustroń, a traktującymi o lokalnym drzewostanie i miejscowej faunie. Od razu wchodzimy w las i poruszamy się drogą asfaltową, niedostępną dla samochodów. Początkowo lekko w górę, przyjemną, leśną i zacienioną drogą biegnącą wzdłuż potoku Połczany. Szum wody i leśna cisza, to jest to, co lubimy! W sezonie ruch na tym szlaku jest spory (uwaga na rowerzystów). Droga stopniowo zaczyna wznosić się nieco stromiej, mijamy dwa wypłaszczenia, gdzie można odetchnąć i po ok. 2 kilometrach kończymy przygodę z asfaltem. W tym miejscu część rodzin zawraca w drogę powrotną, bo droga asfaltowa zamienia się w bitą drogę leśną, na dodatek stromą, ale za to pozbawioną kamieni. Górski wózek da radę! Całość podejścia – szacunkowo ok. 500 metrów – biegnie leśnym parowem, w cieniu drzew i wychodzi na rozległą polanę na Przełęczy Karkoszczonka, na wysokości 736 m.n.p.m. z widokiem wprost na Skrzyczne. Nieco poniżej przełęczy możemy odpocząć i uraczyć się domową kuchnią w Chacie Wuja Toma (możliwe zakwaterowanie). Stąd można ruszyć w dalszą drogę, na Klimczok, Błatnią, lub do Szczyrku – wszędzie powinniśmy sobie poradzić z wózkiem terenowym. Jeśli wybraliśmy się tylko na niedzielny górski spacer, to wrócimy tą samą drogą – z górki, na pazurki do Brennej!
Klimczok (wyjazd kolejką)
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “Magda”)
Rejon: Beskid Śląski
Punkt wyjścia (powrotu): Bielsko Biała – stacja kolejki gondolowej na Szyndzielnię
Rodzaj drogi: gruntowa
Suma wzniesień: ok. 150 m
Długość trasy: ok. 6,3 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 2:30 h (tam i z powrotem)
Z Bielska Białej wyjeżdżamy na górę gondolą i z górnej stacji kolejki udajemy się spacerkiem do schroniska na Szyndzielnię, a potem dalej aż na Klimczok. Ze szczytu schodzimy stromym zboczem do schroniska pod Klimczokiem, gdzie można odpocząć, w drodze powrotnej idziemy szlakiem, który omija kopułę Klimczoka.
Trasa jest fajna i widokowa, bardzo dobrze oznakowana. W niektórych momentach teren jest trudniejszy, dlatego wycieczkę na Klimczok (1117 m) polecamy wózkiem z dużymi kołami.
Z Bielska Białej na Klimczok
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “Eddie”)
Rejon: Beskid Śląski
Punkt wyjścia (powrotu): Bielsko Biała – parking pod Dębowcem
Rodzaj drogi: (kolejno) asfaltowa, kamienista, gruntowa
Suma wzniesień: ok. 700 m
Długość trasy: ok. 16,4 km (tam i z powrotem) lub ok. 12,9 km (zjadą w jedną stronę kolejką)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 2:30 h (tam i z powrotem)
Z parkingu pod Dębowcem czerwonym szlakiem przez Schroniska PTTK Dębowiec i Szyndzielnia pod siodło pod Klimczokiem i niebieskim szlakiem do Schroniska PTTK Klimczok. Trasa początkowo asfaltowa przechodzi w ubitą szeroką kamienistą drogę. Taka trasa biegnie trawersem, aż w okolicę Górnej Kolejki Linowej Szyndzielnia. Tutaj odcinek jest bardziej kamienisty, ale zajmuje max 10 minut i docieramy do pierwszego schroniska Szyndzielnia. Dalsza droga do Schroniska Klimczok jest mniej równa i zmienia się z dobrze ubitej kamienistej, w typowy górski szlak. Jednak nie jest to bardzo uciążliwe podejście, ok. 82 m przewyższenia na 2,6 km odcinku. W schronisku Klimczok oprócz pysznego ciasta, warto zajrzeć do klatki z królikami, która znajduje się tuż obok budynku. Dla dzieci dokarmianie trawą uszatych urwisów to zabawa przednia. Obok znajduje się również mały plac zabaw ze zjeżdżalnią. Podróż powrotną można pokonać tą samą trasą, lub dla frajdy dla najmłodszych zjechać kolejką. Przy kolejce znajduje się również płatny punkt widokowy.
Beskid Żywiecki
Od Zubrzycy do Lipnicy ku granicy
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “Małygosiek”)
Rejon: Beskid Żywiecki
Punkt wyjścia (powrotu): Zubrzyca Górna – ok. 650 m poniżej parku rozrywki Wypasiona Dolina (droga z Przełęczy Krowiarki do Zubrzycy) – parking przy Wypasionej Dolinie lub przy drodze ok. 100 m poniżej nad potokiem Solawka
Rodzaj drogi: asfaltowa
Suma wzniesień: ok. 250 m
Długość trasy: ok. 15 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 4:30 h
Bezpieczna asfaltowa droga (zakaz ruchu samochodów) wznosi się leniwie systemem lasów i polan, co daje szansę na ogrzanie słońcem i schłodzenie w cieniu. Wiedzie przez potok Syhlec na Halę Śmietanową, wchodząc w obrzeża Babiogórskiego Parku Narodowego. Na Hali leśniczówka, mapa i tablice edukacyjne oraz piękne kaskady potoku. Po drodze liczne wiaty idealne na postój- odpoczynek, przekąskę oraz nakarmienie maluszka. Po drodze widoki na Babią Górę. Mniej więcej w połowie (ok 4 kilometra) przekraczamy grzbiet i trasa opada w dół, ku Polanie Stańcowej. A tam niespodzianka – mini bufet (czynny w sezonie) i możliwość upieczenia własnej kiełbasy przy ognisku. Ponadto, gdyby ktoś nie miał sił wracać pieszo, można wypożyczyć rower – szczególnie przydatne przy wózkach z opcją przyczepki. Można też kontynuować spacer do nieodległej już granicy, a nawet dalej (pamiętając o dowodzie osobistym maleństwa). Powrót tą samą trasą, możliwe jest też zejście z Polany Stańcowej na południe, do Lipnicy Wielkiej.
Hala Boracza
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “Magda”)
Rejon: Beskid Żywiecki
Punkt wyjścia (powrotu): wieś Żabnica – parking przy sklepie spożywczym (8 km od Węgierskiej Górki)
Rodzaj drogi: asfaltowa
Suma wzniesień: ok. 260 m
Długość trasy: ok. 5,6 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 2:00 h (tam i z powrotem)
Hala Boracza (860 m n.p.m.) to piękna, widokowa hala pasterska leżąca w Beskidzie Żywieckim. Naszą wędrówkę rozpoczynamy w Żabnicy, skąd prowadzi droga asfaltowa (czarny szlak) na sam szczyt na którym znajduje się Schronisko na “Hali Boraczej”. Cała trasa biegnie równo pod górę. Drogę urozmaica nam szum potoku Żabniczanka. Czas podejścia ok. 1h – 1,5 h jest uzależniony przede wszystkim od kondycji rodzica. Trasa w 100% nadaje się na wędrówkę z wózkiem.
Drogą stokową przez Mosorny Groń
Autor propozycji (opis i zdjęcia): Szymon Frenkel
Rejon: Beskid Żywiecki
Punkt wyjścia (powrotu): Zawoja – parking przy Centrum Górskim Korona Ziemi
Rodzaj drogi: żwirowa
Suma wzniesień: ok. 260 m
Długość trasy: ok. 4 km w jedną stronę (możliwość wydłużenia trasy)
Czas przejścia: przemarsz: ok. 3:00 h, na rowerze ok. 1:15 h
Bezpieczna droga leśna o równej żwirowej nawierzchni prowadzi z Zawoi przez masyw Mosornego Gronia. Droga nie prowadzi na sam szczyt, ale przechodzi tunelem pod stokiem narciarskim i wyciągiem na Mosorny Groń ok. 200 m poniżej szczytu. Możliwość zrobienia pikniku na zboczu stoku narciarskiego (ładny widok). Droga jest spokojna i mało uczęszczana, nie ma jednak po drodze żadnej infrastruktury turystycznej (brak ławek czy wiat). W pobliżu drogi wyznaczono rowerowe trasy MTB (single track) Babia Góra Trails, jeden rodzic może zatem na przykład jechać z dziećmi w przyczepce po drodze, a drugi w tym czasie jechać po single tracku. Od stoku narciarskiego droga prowadzi dalej przez ok. 3 km do drogi wojewódzkiej 957, co daje możliwość na wydłużenie trasy.
Trasa zaznaczona na mapie: Drogą stokową przez Mosorny Groń
Dodatkowe zdjęcia z trasy:
Beskid Mały
Z przełęczy Przegibek na Magurkę Wilkowicką
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “Judyta”)
Rejon: Beskid Mały
Punkt wyjścia (powrotu): Przełęcz Przegibek (ok. 8 km na wschód od centrum Bielska Białej) – parking bezpłatny
Rodzaj drogi: szutrowa
Suma wzniesień: ok. 250 m
Długość trasy: ok. 3,6 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 1:30 h (tam i z powrotem)
Magurka Wilkowicka to jeden z bardziej widokowych i malowniczych miejsc Beskidu Małego. Samochód można zaparkować na przełęczy Przegibek (bezpłatny parking i sklepik). Na górę idziemy niebieskim szlakiem, którego początkowy stromy odcinek możemy obejść zakosami wygodną drogą. Z drogi powyżej można podziwiać ładne widoki na Bielsko-Białą, natomiast ze szczytu zobaczymy Babią Górę, Pilsko, Wielką Raczę, Baranią Górę, Skrzyczne oraz Klimczok. Na górze znajduje się Schronisko PTTK na Magurce Wilkowickiej (909 m), w którym można odpocząć i zjeść obiad. Łatwa i widokowa trasa jest idealna na niedzielną wędrówkę z pociechami, spokojnie można zabrać też ze sobą wózek.
Gorce
Uroczysko Krzywoń
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “Agata”)
Rejon: Gorce
Punkt wyjścia (powrotu): Rabka przy ul. Podhalańskiej (parking przy siedzibie leśnictwa Rabka-Zdrój)
Rodzaj drogi: utwardzona
Suma wzniesień: ok. 60 m
Długość trasy: ok. 2,1 km (pętla)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 1:15 h (pętla)
Trasa biegnie ścieżką edukacyjną na terenie uroczyska Krzywoń. Mamy do pokonania trasę biegnącą lasem, droga jest utwardzona, ale w kilku miejscach znajduje się kilka wzniesień terenu, które bez problemu można pokonać nawet wózkiem spacerowym. Ciekawym elementem ścieżki są, umieszczone w niewielkich odległościach od siebie, punkty przystankowe z ławeczkami. Stoją przy nich tablice informacyjno – edukacyjne z opisem danego stanowiska. Można w takich miejscach odpocząć, nakarmić dziecko. Trasa łączy się ze szlakiem żółtym prowadzącym na Piątkową Górę, można pokusić się o przedłużenie wycieczki o taki wariant trasy. Trzeba się jednak liczyć z faktem, iż w niektórych miejscach znajdują się nierówności terenu. Ścieżka zamyka się pętlą, więc jest tym bardziej atrakcyjna.
Doliną Kamienicy do Papieżówki
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “Paweł”)
Rejon: Gorce
Punkt wyjścia (powrotu): Rzeki w Dolinie Kamienicy (przy drodze z Mszany Dolnej dolnej do Kamienicy) – parking na polanie Trusiówka
Rodzaj drogi: asfaltowa
Suma wzniesień: ok. 70 m
Długość trasy: ok. 3,6 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 1:30 h (tam i z powrotem)
Wycieczkę zaczynamy przy polanie Trusiówka (parking) – we wsi Rzeki nad Kamienicą. Wzdłuż potoku ciągnie się super wygodna, asfaltowa droga, idealna na przejażdżkę wózkiem. Trasa jest bezpieczna, bo wyłączona z ruchu samochodowego, znajduje się cała na terenie Gorczańskiego Parku Narodowego (w weekendy bilety wstępu). Wózeczek pcha się lekko, a po drodze mamy fajne widoki na kaskady rzeki, oczka wodne i stawy (stacje ścieżki edukacyjnej). Po drodze są ławeczki, gdzie można przysiąść i odpocząć. Celem wycieczki jest Schron Papieżówka, gdzie kiedyś pomieszkiwał Kardynał Wojtyła. O wszystkim możemy poczytać na tablicach informacyjnych, można też wygodnie rozsiąść się na ławkach lub trawie. Dookoła cisza, spokój i świeże górskie powietrze! Trasa warta polecenia również na spokojny rodzinny spacer.
Beskid Wyspowy
Skiełek w Beskidzie Wyspowym
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “Aparatka”)
Rejon: Beskid Wyspowy
Punkt wyjścia (powrotu): Wieś Roztoka koło Łukowicy (pomiędzy Starym Sączem, a Limanową) – parking przy Remizie OSP Roztoki
Rodzaj drogi: asfaltowa
Suma wzniesień: ok. 230 m
Długość trasy: ok. 7,5 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 3:30 h (do Łukowicy) + 0:40 h do Roztoki
Tuż poniżej remizy przechodzimy na drugą stronę potoku Łukowica i asfaltową stromą drogą pniemy się do rozwidlenia dróg przy charakterystycznej niebieskiej kapliczce, gdzie spotkamy zielony szlak turystyczny. Skręcamy w lewo w kierunku na wschód. Droga asfaltowa niemal cały czas prowadzi wzdłuż szlaku (czasami obok siebie). Dla nas z wózkiem wygodniejsza oczywiście jest opcja asfaltowa. Tuż przed szczytem szlak odbija w kierunku szczytu Skiełka (749 m). Niestety, wjazd na szczyt jest możliwy wyłącznie wózkiem terenowym. Szczyt jest zalesiony i nie posiada walorów widokowych. Wzdłuż trasy pojawia się kilka polanek i prześwitów, skąd rozpościerają się piękne widoki. Przy dobrej widoczności możemy stąd zobaczyć panoramę Pienin i Tatr. Asfaltowa droga omija szczyt i wyprowadza na Łukowicę, gdzie przywita nas rozległy widok z królującymi centralnie dwoma kościołami. Z Łukowicy możemy wrócić do Roztoki drogą asfaltową biegnącą wzdłuż potoku (ok. 40 min pieszo, lekko pod górę) lub busem w kierunku Limanowej.
Beskid Sądecki
Gaboń – Przehyba – spacerkiem pod górkę
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “Ewelina”)
Rejon: Beskid Sądecki, Pasmo Radziejowej
Punkt wyjścia (powrotu): wieś Gaboń (dojazd od Starego Sącza) – bezpłatny parking koło leśniczówki
Rodzaj drogi: asfaltowa
Suma wzniesień: ok. 640 m
Długość trasy: ok. 14 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 6:30 h (tam i z powrotem)
Trasa wygodna, lekka – w sam raz na spacer. Droga asfaltowa – zadbana, z udogodnieniami w postaci ławeczek, stoliczków. Ruch samochodów nie występuje. Dużo rowerzystów. Podejścia jedynie momentami, są wymagające, dlatego trasę z łatwością można pokonać wózkiem. Trasa wiedzie przez las, a kończy się tuż przy maszcie telekomunikacyjnym (1150 m) pod szczytem Przehyby (1175 m), gdzie znajduje się Schronisko PTTK i taras widokowy.
Eliaszówka – przyjemny spacer wzdłuż granicy słowackiej
Uwaga! Po ostatnich ulewach (lipiec 2021 r.) szlak jest rozmyty, wystające kamienie bardzo utrudniają pokonanie go wózkiem!
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: Vadzim, Ira i Robercik)
Rejon: Beskid Sądecki, Pasmo Radziejowej
Punkt wyjścia (powrotu): Obidza nad Kosarzyskami – dojazd od Piwnicznej Zdrój
(parking przy “Bacówce na Obidzy” lub parking 3 km poniżej)
Rodzaj drogi: gruntowa (wskazany wózek z większymi kołami)
Suma wzniesień: ok. 220 m
Długość trasy: ok. 6,6 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 3:00 h (tam i z powrotem)
Trasa prowadząca od wsi Obidza (900 m) do wieży widokowej na Eliaszówce (1022 m). Droga biegnie lasem, czasem wychodząc na polany ze wspaniałym widokiem na masyw Radziejowej (najwyższy szczyt Beskidu Sądeckiego). Latem znajdziemy przy drodze maliny, jeżyny i poziomki, dobrym okiem można upolować też grzyby. Przed wieżą jest jedyne trudniejsze podejście. Nagrodą za wysiłek są wspaniałe widoki z wieży na szczycie Eliaszówki – przy dobrej pogodzie zobaczymy Pieniny oraz Tatry. Przy szczycie stoi niewielka wiata, są też ławeczki do odpoczynku.
Beskid Niski
Odkrywamy Beskid Niski – Z Wysowej do Ropek
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “guska“)
Rejon: Beskid Niski
Punkt wyjścia (powrotu): Wysowa Zdrój – duży parking w centrum
Rodzaj drogi: asfaltowa, gruntowa
Suma wzniesień: ok. 150 m
Długość trasy: ok. 11,8 km (do Ropek i z powrotem) lub ok. 9,7 ok (do Hańczowej i powrót busem do Wysowej)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 3:00 h (do Ropek i z powrotem) lub ok. 2:15 h (do Hańczowej i powrót busem do Wysowej)
Szlak rozpoczynamy w centrum Wysowej. Idziemy na północ za znakami szlaku niebieskiego. Skręcamy w lewo w ulicę, tuż przed drewnianym kościołem pw. Wniebowzięcia NMP. Idziemy cały czas asfaltową drogą łagodnie pod górę w kierunku przysiółka Huta Wysowska. Znajduje się tutaj tylko kilka gospodarstw. Dalej droga prowadzi na przełęcz Hutniańską. Końcówka podejścia jest nieco bardziej stroma. Jest to szerokie obniżenie pomiędzy szczytami Bzian i Ostrego Wierchu. Na przełęczy jest stół z ławami, gdzie można odpocząć. Co najważniejsze jednak, są stąd przepiękne widoki zarówno w stronę Wysowej, jak i Ropek i wznoszącą się nad nimi Siwejkę. Schodzimy teraz łagodnie z towarzyszącymi nam pięknymi widokami i wkrótce docieramy do centrum wsi Ropki, gdzie mamy skrzyżowanie szlaków. Z Ropek możemy wrócić tym samym szlakiem lub pójść dalej do Hańczowej (45 minut) i szosą wrócić do Wysowej. W Hańczowej możemy dodatkowo zobaczyć zabytkową cerkiew.
Bieszczady
Sine Wiry
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “Mona”)
Rejon: Bieszczady
Punkt wyjścia (powrotu): wieś Polanki (w połowie drogi między Polańczykiem, a Cisną w dolinie Solinki)– parking koło galerii “Czary Kot”
Rodzaj drogi: szutrowa, gruntowa
Suma wzniesień: b.d
Długość trasy: ok. 6 km (tam i z powrotem) + ok. 1,8 km (możliwość wydłużenia trasy)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 1:45 h (tam i z powrotem) + ok. 0:45 h (możliwość wydłużenia trasy)
Idąc z parkingu przechodzimy mostem na drugi brzeg Solinki, gdzie zaczyna się szeroka, szutrowa droga. Trasa pnie się lekko w górę, lecz nie sprawia problemu turystom, nawet tym popychającym wózki. Porośnięty lasem bukowym teren jest niezwykle urokliwy. Ponadto podczas całej wędrówki towarzyszy nam kojący szum Wetliny, która płynie w niedalekiej odległości od drogi. Po ok. 30 minutach (2 km) docieramy do charakterystycznego miejsca, w którym rzeka z wielkim szumem przebija się przez pas głazów i skał (spokojnie możemy zejść nad rzekę, by się ochłodzić w górskim potoku). To właściwie tutaj ma początek ścieżka widokowa “Sine Wiry”, o czym informuje tablica. Kontynuujemy nasz spacer, by po około 20 minutach skręcić w lewo. Tam ścieżka schodzi nad rzekę, gdzie znów możemy podziwiać wychodnie skalne. Wycieczkę można zakończyć w tym miejscu i wrócić tą samą trasą. Jeżeli jednak dysponujemy większą ilością czasu, a nasze pociechy chcą “współpracować”, można wędrować dalej, ponieważ znajduje się tutaj druga ścieżka widokowa “Sine Wiry II’, która prowadzi w kierunku nieistniejącej wsi Zawój.
Beniowa w dolinie górnego Sanu
Na podstawie zgłoszenia konkursowego (autor: “Mały”)
Rejon: Bieszczady
Punkt wyjścia (powrotu): Bukowiec (w Dolinie Górnego Sanu, ok.14,5 km od wsi Muczne) – parking BdPN (płatny)
Rodzaj drogi: szutrowa, asfaltowa, gruntowa
Suma wzniesień: b.d
Długość trasy: ok. 6 km (pętla)
Czas przejścia: (sam przemarsz, przejazd): ok. 2:00 h
Z parkingu Bukowiec kierujemy się za żółtymi znakami trasy rowerowej do nieistniejącej obecnie wsi Beniowa. Szutrowo-asfaltowa droga prowadzi przez niezwykle piękny teren, pośród łagodnych wzniesień, kwitnących łąk, dzikich, zarastających stawów. Z prawej strony towarzyszą nam zmieniające się widoki na Bukowe Berdo, Kopę Bukowską, Halicz i Rozsypaniec. Droga przed i za cmentarzem w Beniowej (warto zwiedzić) jest gruntowa i po deszczu może być błotnista. Trasa w stronę Sianek nie nadaje się do jazdy wózkiem, więc nadal za żółtym szlakiem rowerowym przechodzimy do szerokiej szutrowej drogi, którą wrócimy wygodnie na parking.
Z Bukowca można też pojechać wózkiem w kierunku źródeł Sanu do skrzyżowania nad potokiem Niedźwiedzim (cały czas szutrowa droga), ale jest to dosyć nużąca i mało widokowa trasa (tam i z powrotem ok. 12,5 km).
Polecamy również trasy na wózek w Tatrach: Tatry – trasy z wózkiem dziecięcym lub dla niepełnosprawnych
Dołącz do nas na Facebooku
