Galdhøpiggen – wznoszący się na 2469 m n.p.m. jest najwyższym szczytem Norwegii, Gór Skandynawskich oraz całego Półwyspu Skandynawskiego. Znajduje się on w Parku Narodowym Jotunheimen, w centralnej Norwegii, około 5h drogi samochodem od Oslo. Szczyt należy do Korony Europy.

Autor opisu oraz zdjęć: K. M.

Kraj: Norwegia
Rejon: Jotunheimen
Punkt wyjścia: (powrotu): Spiterstulen turisthytte, schronisko Spiterstulentacja
Długość trasy:
ok. 12,1 km (tam i z powrotem)
Różnica wzniesień: 1455 m (wg mapy na https://www.alltrails.com)
Czas przejścia (sam przemarsz): ok. 7 h (tam i z powrotem), oczywiście w zależności od pogody, przy dobrych warunkach trasę można przejść krócej, ok. 5,5 h)
Trudności: brak znaczących trudności technicznych na szlaku. Kilka miejsc na trasie zaklasyfikowanych jest jako trudne, występują luźne kamienie, konieczne jest użycie rąk. Wg autora opisu – charakter trasy podobny do Tatr Zachodnich, np. Wołowca.

Istnieją dwie możliwości wejścia na szczyt Galdhøpiggen, z Juvasshytta przez lodowiec (konieczne jest wynajęcia przewodnika oraz poruszanie się w ramach zorganizowanej grupy) oraz opisana poniżej trasa z Spiterstulen. Dojazd do schroniska w Spiterstulen, gdzie znajduje się parking będący punktem startowym możliwy jest jedynie wąską, prywatną drogą prowadzącą kilkanaście kilometrów po wzniesieniach na obrzeżu parku Jotunheiemen. Opłatę za przejazd (100 NOK) oraz parking (50 NOK/d) należy uiścić w budynku głównym schroniska. Po załatwieniu formalności można udać się na szlak, na początku którego znajduje się drewniany most nad rzeką Visa. Następnie po przekroczeniu rzeki należy kierować się w prawą stronę zgodnie z oznaczeniami szlaku w postaci czerwonych literek T namalowanych na kamieniach.

To właśnie na początku szlaku tuż po drugiej stronie mostku wiele osób decyduje się na rozbicie swoich namiotów. Warto zauważyć, że w Norwegii, biwakowanie dozwolone jest na terenie całego kraju (w odległości 150m od zabudowań) oraz maksymalnie na dwie doby w jednym miejscu. Oczywiście należy zwrócić szczególną uwagę na to aby pozostawić po sobie absolutny porządek i nie dewastować natury.
Dalej szlak prowadzi dość stromą ścieżką po skalnym zboczu, w pobliżu a nawet miejscami przez spływające potoki. Po nabraniu wysokości, na trasie szlaku zaczynają pojawiać się pierwsze łaty, a później pola śnieżne. Nie powinny sprawiać one większych trudności, jednakże dla komfortu zalecane jest korzystanie z kijów trekkingowych. Podążając za szlakiem, kierując się w stronę docelowego szczytu po drodze mijamy dwa inne Svellnose (2272m) oraz Kielhaus topp (2355m). W zależności od panujących na trasie warunków możemy spodziewać się oblodzeń w okolicy obu mijanych wierzchołków. Jeżeli pogoda dopisuje z Kielhaus topp powinniśmy widzieć już chatkę na szczycie Galdhøpiggen, od której dzielić nas będzie już tylko niewiele ponad pół godziny drogi. Wspomniana chatka otwarta jest jedynie w szczycie sezonu turystycznego, oferuje skromne pożywienie w postaci parówek, batoników, ciepłych oraz zimnych napojów, schronienie przed wiatrem oraz niesamowite widoki.
Jeśli warunki pozwolą, warto na szczycie
Galdhøpiggen zaplanować dłuższy postój – rozciąga się stąd wspaniała panorama, przy dobrej pogodzie można obserwować do 30 tys. km² – ok 10% powierzchni Norwegii!

Ze szczytu Galdhøpiggen wracamy tą samą drogą. Popularnym sposobem na powrót jest korzystanie z jabłuszka, lub w przypadku jego braku z naturalnych zamienników w postaci pewnych części ciała 🙂
Po wycieczce można wstąpić do schroniska w Spiterstulen na zasłużoną nagrodę w postaci soku z naturalnych jagód.

Galdhøpiggen

Widok z Kielhauss topp na chatkę na szczycie Galdhopiggen

Galdhøpiggen

Panorama ze szczytu Galdhøpiggen – przy dobrej pogodzie można obserwować do 30 tys. km² – ok 10 % powierzchni Norwegii!

Galdhøpiggen

Widok ze szczytu Galdhøpiggen wraz ze znajdującą się na szczycie chatką (po lewej)

Galdhøpiggen

Widok z chatki na szczycie Galdhøpiggen

Galdhøpiggen

“Widokówka” ze szczytu Galdhøpiggen

Galdhøpiggen

Popularnym sposobem na powrót jest korzystanie z jabłuszka, lub w przypadku jego braku z naturalnych zamienników w postaci pewnych części ciała 🙂

Galdhøpiggen

Widok ze schroniska w Spiterstulen z zasłużoną nagrodą w postaci soku z naturalnych jagód