Pucołowski Stawek

Pucołowski Stawek znajduje się na polanie Srokówki, na południowych stokach Wyżniej (1107 m), jest jednym z najwyżej położonych beskidzkich jezior.
Miejsce jest wyjątkowo atrakcyjne ze względu na rozciągającą się stąd wspaniałą panoramę Tatr, Jeziora Czorsztyńskiego oraz Kotliny Nowotarskiej.
Jeziorko odkrył i opisał w 1932 roku prof. Halicki.
Ze stawem związanych jest kilka ludowych legend. Wg jednych pojawiały się tutaj topielice, które zwodziły ludzi, wg innych podań ze stawku wychodziły dusze skazańców powieszonych na Szubienicznej Górze w Pieninach i przez Halę Długą szły do Diabelskiego Kamienia na Czole Turbacza.

Rejon: Gorce
Punkt wyjścia (powrotu): Łopuszna, Zarębek Niżni
Pora roku: wiosna, lato, jesień, zima
Trudności: brak trudności technicznych
Suma wzniesień: ok. 300 m
Długość trasy: ok. 2,3 km w jedną stronę
Czas wyprawy (sam przemarsz w jedną stronę): ok. 1:00 h (zimą czas przejścia może być znacznie dłuższy).

Pucołowski Staw jest pochodzenia osuwiskowego, zasilany jest wodami opadowymi i z roztopów, co sprawia, że jego powierzchnia jest zmienna, jego wymiary to ok. 35 x 15 m. Obecnie postępuje jego zarastanie.
Wiosną można tu obserwować gody traszek oraz podziwiać kwitnące nad brzegiem stawu krokusy.
Przy stawku znajduje się mała wiata, poniżej i powyżej drewniane szałasy.

Stawem zachwycał się Seweryn Goszczyński, który podczas swojego pobytu u Leona Przerwy-Tetmajera w Łopusznej odbywał wycieczki po Gorcach, bardzo lubił właśnie trasę na Wysznię. On też jako pierwszy opisał Gorce w polskiej literaturze.

Jak dojść nad Pucołowski Stawek

Stawek znajduje się przy czarnym szlaku prowadzącym z Łopusznej na polanę Jankówki i dalej na polanę Zielenica. Wycieczkę zaczynamy we wsi Łopuszna, na rozwidleniu dróg w osiedlu Niżni Zarębek. Przy potoku znajduje się plac do zwózki drzewa i znajdzie się tu także miejsce do zaparkowania (nie jest to oficjalny parking). Stąd kierujemy się w prawo za rozpoczynającym się tutaj czarnym szlakiem w kierunku polany Zielenica.

Po 10 minutach marszu mijamy kamienną bacówkę i wchodzimy na Chłapkową polanę, a gdzie wyżej znajduje się tablica informacyjna ścieżki edukacyjnej GPN „Z Łopusznej na Jankówki”. Przekraczamy potok i szeroką kamienistą i stromą drogą w kilkanaście minut docieramy na polanę Chowańcową, gdzie po prawej ukryte wśród drzew stoją domki letniskowe, a na polanie i jej skraju tradycyjne szałasy gorczańskie.

 

Tradycyjny szałas gorczański (niestety obecnie pokryty eternitem) na polanie Chowańcowej

Podchodzimy przez las do kolejnej polany Srokówki, tutaj pozostawiamy na chwilę czarny szlak i za drogowskazem kierujemy się w lewo, skrajem lasu na odległą o zaledwie trzy minuty drogi górną część polany zwaną czasami Pucołowską.

Polana Srokówki

Mijamy kamienną kapliczkę i stajemy na brzegu Pucołowskiego Stawu.

Źródło – Gorczański Park Narodowy