Zapora wodna w Myczkowcach to jedna z dwóch zapór na bieszczadzkim odcinku Sanu, która powstała jako część Zespołu Elektrowni Wodnych Solina-Myczkowce. Utworzony dzięki spiętrzeniu wód akwen ma ok. 2 km² powierzchni, od 5 do 15 m głębokości i 11 mln m³ pojemności. Jezioro otaczają stoki Kozińca (524 m), Grodziska (556 m) i Berda (577 m).
Miejsce jest prawdziwym rajem dla kajakarzy i wędkarzy.
Prace budowlane rozpoczęto w okresie międzywojennym, w latach 1921–1925, ale z powodu braku funduszy budowę przerwano. W latach 1956–1960 podwyższono zaporę i dokończono budowę elektrowni, uruchomiono ją w 1961 r.
Podczas prac natrafiono na ślady osadnictwa średniowiecznego.
Jezioro Myczkowskie tworzy zapora ziemna o długości 386 m. Szerokość korony zapory wynosi 9 m, maksymalna szerokość w podstawie 108 m, a wysokość 17,5 m.
Warto podejść na „Koziniec”, z którego roztacza się piękna panorama na jeziora Myczkowieckie i Solińskie lub zrobić sobie spacer wokół jeziora – biegnie tutaj szlak „Niebieska Łezka” (niebieski kolor) o długości około 5 km.
Na prawym brzegu Sanu, w pobliżu Jeziora Myczkowskiego znajduje się wieś Myczkowce – jest to jedna z najstarszych bieszczadzkich miejscowości, została założona w 1376 roku. Myczkowce mają liczne atrakcje dla turystów, są to m.in. stadnina koni, ośrodki wypoczynkowe, domki wczasowe, gospodarstwa agroturystyczne i wypożyczalnie sprzętu pływającego.
Źródło – Wikipedia
Zobacz: Jezioro Solińskie
Park Miniatur Świątyń i Ogród Biblijny w Myczkowcach