Połonina Caryńska (Berehowska) – Połonina Caryńska 1297 mw masywie Połoniny wyróżnia się cztery kulminacje, najwyższy – Kruhly Wierch (1297 m), pozostałe mają wysokość: 1256, 1239 i 1148 m n.p.m. Nazwa połoniny pochodzi od wsi Caryńskie (nieistniejąca). Połonina w całości objęta jest ochroną Bieszczadzkiego Parku Narodowego.


Caryńskie
– nieistniejąca wieś u północnych podnóży Połoniny Caryńskiej. Nazwa pochodzi od słowa caryna – oznaczającego pastwisko. W 1921 r. wieś liczyła 63 domy i 402 mieszkańców. W dolnej części wsi znajduje się cmentarz z ruinami murowanej kaplicy (XIX w), było to miejsce pochówku ziemiaństwa.

Brzegi Górne (do 1968 Berehy Górne) – Cmentarz greckokatolicki w Berehach Górnychnieistniejąca wieś w dolinie Prowczy, pomiędzy połoninami Caryńską i Wetlińską. W 1921 r. wieś liczyła 100 domów i 527 mieszkańców. Po wojnie, do roku 1946 Berehy były w rękach UPA, zdobyte przez polskie wojsko uległy całkowitemu zniszczeniu.
Przy szlaku na Połoninę Caryńską jest dawny cmentarz greckokatolicki. Znajduje się na nim kilkanaście nagrobków (pozostałe zniszczono – wykorzystano je przy budowie bieszczadzkiej obwodnicy w latach 1960-1962). Najpiękniejsze z nich, ozdobione geometrycznymi ornamentami, w tym także dla siebie, wykonał Hryć Buchwak, miejscowy kamieniarz-amator. Znajduje się na nim kilkanaście nagrobków (pozostałe zniszczono), najpiękniejsze z nich, w tym także dla siebie, wykonał Hryć Buchwak, miejscowy kamieniarz-amator.
W obrębie cmentarza znajduje się także podmurówka cerkwi.
Przez teren Berehów, od Przełęczy Wyżniańskiej do Wyżnej, prowadzi ścieżka dendrologiczno-historyczna prezentująca pozostałości po dawnej wsi.