Sławkowski Szczyt

Górujący nad Starym Smokowcem Sławkowski Szczyt słynie z pięknych panoram – wyjątkowo prezentuje się stąd Dolina Staroleśna (Veľká Studená dolina) i schronisko Zbójnícka chata. Po drodze zobaczymy aż 13 z 14 szczytów Wielkiej Korony Tatr. Atrakcyjna widokowo jest także cała droga podejścia – praktycznie od punktu widokowego Maksymilianka, cały czas możemy podziwiać masyw Łomnicy i Pośrednią Grań, które górują nad Staroleśną Doliną.

Warto dodać, że liczący 2452 m Sławkowski to trzeci, po Rysach (2503 m) i Krywaniu (2495 m), najwyższy tatrzański szczyt, na który można wejść szlakiem turystycznym. Jego wysokość względna (od podstawy) wynosi ok. 950 m i jest jedną z najwyższych w Tatrach.

Widok ze Sławkowskiego Szczytu: od lewej Gerlach, Wysoka, Staroleśny Szczyt, Mała Wysoka, Dzika Turnia, Świstowy Szczyt, Jaworowe Szczyty, Ostry Szczyt, Lodowy Szczyt, Baranie Rogi, Pośrednia Grań, Durny Szczyt, Łomnica,

Sławkowski Szczyt (Slavkovský štít, 2452 m) jest bardzo popularny wśród turystów – duża w tym zasługa charakteru trasy, która rozpoczyna się w samym Starym Smokowcu i od razu wyprowadza nas na wzniesienie bez konieczności żmudnego dojścia doliną, jak w przypadku większości tatrzańskich szlaków.
Znajdująca się na trasie “Maximilianka” to niewielki, łatwo dostępny taras widokowy, który dla wielu turystów jest celem spacerów, z Hrebienka można tu dotrzeć w niecałą godzinę.

Planując zdobycie Sławkowskiego Szczytu trzeba mieć na uwadze, że praktycznie od Maksymilianki szlak przebiega w odkrytym terenie, w upalne dni jesteśmy narażeni na dużą ekspozycję słońca. Należy pamiętać o odpowiedniej ilości płynów – na całym odcinku trasy jest całkowity brak wody, a czas wycieczki jest stosunkowo długi.

Kraj: Słowacja
Rejon: Tatry Wysokie
Punkt wyjścia: Stary Smokowiec
Czas: 1 dzień
Pora roku: lato, jesień
Trudności: przy optymalnych warunkach (sucha skała) brak trudności technicznych na trasie, ale trzeba pamiętać, że cała trasa jest długa i o dużym przewyższeniu, podejście jest mozolne i wymaga dobrej kondycji. Szlak nie posiada sztucznych ułatwień (łańcuchy).
Suma wzniesień: ok. 1400
Długość trasy w obie strony: ok. 14 km samego marszu
Czas przejścia w obie strony: (sam przemarsz):  9:45 h (tam i z powrotem)
Ważne: Trasa jest otwarta od 16 czerwca do 31 października. 

Ważne: konieczne ubezpieczenie w Tatry Słowackie

Zobacz dodatkowe informacje:

Mapa online: Tatry Polskie i Słowackie

DOJAZD       EKWIPUNEK       POGODA      

UBEZPIECZENIA online

NOCLEGI online

Trasa: Stary Smokowiec – Maksymilianka – Sławkowski Grzebień – Sławkowski Szczyt – Sławkowski Grzebień – Maksymilianka – Stary Smokowiec

Opis trasy na Sławkowski Szczyt

Poniżej fragment mapy turystycznej Tatr Wydawnictwa Compass – rejon Starego Smokowca i Sławkowskiego Szczytu

Stary Smokowiec (parking przy elektriczce) – Maksymilianka – ok. 1.40 h, niebieski szlak

Naszą wycieczkę rozpoczynamy w Starym Smokowcu (słow. Starý Smokovec), popularnym wśród narciarzy i turystów pieszych ośrodku turystycznym. Jest to punkt wyjścia m.in. do Wodospadów Zimnej Wody, na Hrebienok oraz na Sławkowski Szczyt. Miejscowość jest bardzo dobrze skomunikowana, można tutaj dotrzeć autobusem oraz Tatrzańską Kolejką Elektryczną tzw. “elektriczką”.
Znajduje się tutaj m.in. dolna stacja kolejki na Hrebienok (Smokowieckie Siodełko) i centrum Górskiego Pogotowia Ratunkowego (HZS). Będąc tutaj warto zwrócić uwagę na zabytkowe budynki, m.in. wybudowany w roku 1904 Grand Hotel (znajduje się przy dolnej stacji kolejki linowej na Hrebeniok).

Ciekawostka – Istnieją cztery Smokowce (Górny, Dolny, Stary i Nowy), znajdują się tutaj sanatoria leczące choroby górnych dróg oddechowych.
W 2008 r. Słowację i Tatry odwiedziła brytyjska królowa Elżbieta II, była również w Starym Smokowcu i wyjechała kolejką na Hrebienok.

Widok na Sławkowski Szczyt ze Starego Smokowca

Z parkingu przy Grandhotel Starý Smokovec podchodzimy w kierunku Hotelu Hrebienok Resort, gdzie znajdują się drogowskazy szlaków. Niebieski szlak prowadzi asfaltową drogą w górę obok dolnej stacji kolejki szynowej na Hrebienok (Pozemná lanovka Starý Smokovec – Hrebienok).

Drogowskazy szlaków w Starym Smokowcu

Dalej droga przechodzi w szutrową, a następnie w leśną ścieżkę, która prowadzi w górę przez wiatrołomy z odradzającym się lasem. Wysoko przed nami widać kamieniste zbocza Sławkowskiego Szczytu. Po godzinie marszu stajemy na skrzyżowaniu z czerwonym szlakiem Magistrali Tatrzańskiej (Rázcestie pod Slavkovským štítom 1357 m), którą w prawo możemy dojść w 0:15 h na Hrebienok, a w lewo w 1:45 h do Śląskiego Domu.

Skrzyżowanie szlaków pod Sławkowskim Szczytem

Ruszamy dalej leśno-kamienistą ścieżką niebieskiego szlaku, która łagodnym trawersem przez kosówki wyprowadza nas na punkt widokowy “Slavkovská Vyhliadka Maximiliánka”.

Podejście do punktu widokowego “Slavkovská Vyhliadka”

Punkt widokowy “Slavkovská Vyhliadka Maximiliánka” na wysokości 1530 m

“Slavkovská Vyhliadka Maximiliánka” to niewielki taras skalny otoczony kosówkami, położony na Sławkowskim Grzebieniu (słow. Štrbavý hrebeň), czyli grani prowadzącej od Sławkowskiego Szczytu, przez Królewski Nos (2274 m) na Hrebienok. Nazwa Maximilianka pochodzi od imienia Maximilian Weisza, który w latach 1901–1908, częściowo z własnych środków, wybudował szlak na Sławkowski Szczyt. Platforma widokowa znajduje się na wysokości 1530 m n.p.m. 245 m bezpośrednio nad Hrebienkiem, a tuż za barierkami opada ok. 200 metrową przepaścią do Doliny Staroleśnej (słow. Veľká Studená dolina). Zobaczyć stąd można połączenie Doliny Staroleśnej z Doliną Małej Zimnej Wody (słow. Malá Studená dolina) tworzących Dolinę Zimnej Wody (słow. Studená dolina). Wyraźnie widać oba łączące się potoki oraz Rainerową Chatkę (słow. Rainerova chata, Rainerka) – najstarsze schronisko w Tatrach i fragment Wodospadów Zimnej Wody. Nad dolinami góruje Pośrednia Grań (1441 m) i masyw Łomnicy (2453 m). Slavkovská Vyhliadka Maximiliánka jest miejscem, gdzie można się wybrać na osobny widokowy spacer z dziećmi, droga jest łatwa, bez trudności. Z Hrebienka dotrzemy tu w niecałą godzinę.
Szlak powyżej punktu widokowego jest okresowo zamykany od 1 listopada do 15 czerwca.

Punkt widokowy “Slavkovská Vyhliadka Maximiliánka” na wysokości 1530 m

Informacja o sezonowym zamknięciu szlaku

Widok z Maximiliánki na rozwidlenie Doliny Zimnej Wody i Doliny Staroleśnej oraz masyw Łomnicy

Widok z Maximiliánki na Rainerową Chatkę (Rainerova chata, Rainerka, 1301 m) i połączenie Potoku Staroleśnego i Małej Zimnej Wody. Rozwidlenie Doliny Zimnej Wody i Doliny Staroleśnej

Element barierki na Slavkovskiej Vyhliadce Maximiliánka

Maksymilianka – Sławkowski Szczyt, ok. 3.30 h, niebieski szlak

Ścieżka prowadzi dalej szerokimi zakosami przez pola kosówek kilka razy osiągając grań Sławkowskiego Grzbietu, skąd podziwiać można coraz szersze panoramy Pośredniej Grani i masywu Łomnicy. Zobaczymy między innymi: Jaworowy Szczyt (2418 m), Ostry Szczyt (2367 m), Mały Lodowy Szczyt (2461 m), Żółty Szczyt (2385 m) i Pośrednią Grań (1441 m) oraz Baranie Rogi (2526 m), Durny Szczyt (2622 m) i Łomnicę (2634 m). Po czwartym zakosie wychodzimy na grań, którą będziemy dalej pięli się w górę. Stąd widać już przed nami cały Sławkowski Grzebień, którym przez Królewski Nos dojdziemy na Sławkowski Szczyt.

Nie zdziwmy się, gdy na szlaku oprócz turystów i biegaczy, spotkamy też ratowników HZS z psem lawinowym (słowacki odpowiednik TOPR), którzy czasem trenują na tej trasie.

Teren staje się coraz bardziej kamienisty i pozbawiony kosówek. Wśród skał możemy spotkać okazy kwiatów – wczesnym latem kwitnie m.in. omieg kozłowiec i dzwonek alpejski.

Widok ze ścieżki na Sławkowski Szczyt na Pośrednią Grań (2441 m) i Łomnicę (2634 m)

Widok ze ścieżki na Sławkowski Szczyt na Pośrednią Grań (2441 m) i Łomnicę (2634 m)

Ścieżka przez skalne rumowiska kluczy wzdłuż grani pokonując niewielkie progi. Podchodzimy do wysokości ok. 2220 m n.p.m., gdzie ścieżka przechodzi na drugą (północną) stronę grani i omija niewybitny szczyt Królewskiego Nosa (Slavkovský Nos, 2274 m). Wyżej szlak wraca na południowa stronę Sławkowskiego Grzbietu i przez skalne rumowiska wznosi się w kierunku szczytu.

Wejście na Sławkowski Grzebień

Sławkowski Grzebień to grań odchodząca od Sławkowskiego Szczytu, którą poprowadzony jest “nasz” szlak. To także świetne miejsce widokowe – zobaczymy stąd cel naszej wędrówki – wierzchołek Sławkowskiego, ale też otoczenie Doliny Staroleśnej i Łomnicę.
Jednym ze “składowej” Sławkowskiego Grzebienia jest mało wybitny szczyt o oryginalnej nazwie “Królewski Nos” (słow. Kráľovský nos, Slavkovský Nos, 2273 m).

Widok ze Sławkowskiego Grzebienia na Sławkowski Szczyt

Widok ze Sławkowskiego Grzebienia na Pośrednią Grań (2441 m) i Łomnicę (2634 m)

Przed nami Królewski Nos (Slavkovský Nos, 274 m) i Sławkowski Szczyt (2453 m)

Sławkowski Szczyt (2453 m), Pośrednia Grań (2441 m) i Łomnica (2634 m)

Baranie Rogi (2526 m), Durny Szczyt (2622 m) i Łomnica (2634 m)

Jaworowy Szczyt (2418 m), Ostry Szczyt (2360 m), Mały Lodowy Szczyt (2461 m), Żółty Szczyt (2387 m) i Pośrednia Grań (2441 m)

Sławkowski Grzebień, w dole po prawej Hrebienok

Ścieżka szlaku na Sławkowski Szczyt (podejście na Królewski Nos)

Ścieżka niebieskiego szlaku omija szczyt Królewskiego Nosa

Przed nami ostatni etap podejścia – do szczytu mamy jeszcze ok. 0:40 h. Droga wznosi się równomiernie, idziemy prowadzi kamiennym zboczem, w wielu miejscach na  ścieżce natrafimy na prawdziwe rumowisko. Nie ma tu żadnych przepaści, ale przy tym żmudnym, męczącym podejściu, łatwo o potknięcie się.

Teraz prosto na Sławkowski Szczyt

Widok ze Sławkowskiego Grzebienia na Pośrednią Grań (2441 m) i Łomnicę (2634 m)

Ścieżka niebieskiego szlaku pod wierzchołkiem Sławkowskiego Szczytu

Sławkowski Grzebień, w dole Stary Smokowiec

Sławkowski Szczyt (2453 m n.p.m.)

Pokonujemy jeszcze jeden zakos i prawie po 5 godzinach wędrówki stajemy na wierzchołku Sławkowskiego Szczytu na wysokości 2453 m n.p.m. Do skały przymocowany jest stalowy krzyż z tablicą upamiętniającą pierwsze wejście na szczyt w lipcu 1664 roku.

Tablicę umieszczono z okazji 350-lecia pierwszego odnotowanego wejścia na Sławkowski Szczyt – 25 lipca 1664 roku dokonali tego Martinus Jani, Juraj Buchholtz, Martinus Veisser oraz nieznany przewodnik.
Warto dodać, że jest to także najstarszy znany przekaz o wejściu na tatrzański szczyt.

Na szczycie Sławkowskiego Szczytu (2453 m)

Ze Sławkowskiego Szczytu można podziwiać bardzo szeroką panoramę Tatr. Zobaczymy stąd między innymi patrząc od zachodu: Gerlach (2654 m), Wysoką (2547 m), Rysy (2503 m) Staroleśny Szczyt (2476 m), Małą Wysoką (2429 m), Świnicę (2301 m), Dziką Turnię (2379 m), Świstowy Szczyt (2383 m), grań Wołoszyna (2151 m), Mały Jaworowy Szczyt (2380 m ), Wielki Jaworowy Szczyt (2418 m), Ostry Szczyt (2360 m), Lodowy Szczyt (2628 m), Baranie Rogi (2526 m), Pośrednią Grań (2441 m), Durny Szczyt (2622 m) i Łomnicę (2634 m), a w dole Zbójnickie Stawy w Dolinie Staroleśnej i schronisko Zbójnicka Chata. W kierunku południowym widać całą Kotlinę Popradzką i na horyzoncie Niżne Tatry.

Widok ze Sławkowskiego Szczytu: od lewej Gerlach, Wysoka, Staroleśny Szczyt, Mała Wysoka, Dzika Turnia, Świstowy Szczyt, Jaworowe Szczyty, Ostry Szczyt, Lodowy Szczyt, Baranie Rogi, Pośrednia Grań, Durny Szczyt, Łomnica.

Widok ze Sławkowskiego szczytu na Zbójnickie Stawy w Dolinie Staroleśnej, od lewej Staroleśny Szczyt, Mała Wysoka, Dzika Turnia, Świstowy Szczyt, Jaworowe Szczyty

Widok ze Sławkowskiego Szczytu: od lewej Gerlach, Wysoka, Staroleśny Szczyt, Mała Wysoka, Dzika Turnia, Świstowy Szczyt, Jaworowe Szczyty, Ostry Szczyt, Lodowy Szczyt, Baranie Rogi, Pośrednia Grań, Durny Szczyt, Łomnica.

Widok ze Sławkowskiego Szczytu na południe: w dole Stary Smokowiec, a na horyzoncie Niżne Tatry

Ze szczytu schodzimy tą samą drogą do Starego Smokowca. Przed nami ok. 4:30 h marszu.

Ciekawostki

Sławkowski jest obok Krywania (2495 m) i Rysów (2503 m) jednym z trzech najwyższych szczytów tatrzańskich, na który można wejść szlakiem turystycznym. Jego wysokość względna (od podstawy) wynosi ok. 950 m i jest jedną z najwyższych w Tatrach.

Sławkowski Szczyt znajduje się w bocznej grani Tatr Wysokich.

Istnieją podania, że kiedyś Sławkowski Szczyt był najwyższym w Tatrach, ale w sierpniu 1662 roku po lokalnym trzęsieniu ziemi i dużych ulewach jego wierzchołek runął obniżając górę o ok. 300 m. Historia ta nie znalazła potwierdzenia naukowego, więc możemy ten opis traktować jako legendę.

Nazwa szczytu pochodzi od spiskiej wsi Wielki Sławków (Vel’ký Slavkov), do której niegdyś należały okoliczne tereny.