Rezerwat przyrody „Wąwóz Homole” imienia Jana Wiktora – założony w 1963 r. obejmuje wąwóz Homole, Czajakową Skałę i część dolinki Koniowskiego Potoku. Przed utworzeniem rezerwatu wąwóz Homole był wypasany – owce poruszały się po nim swobodnie nie pilnowane(i tak nie mogły z niego wyjść), ale powodowało to ogromne zniszczenia roślinności oraz erozję terenu. Utworzenie rezerwatu zapobiegło tym szkodliwym procesom. W przeszłości okolica wąwozu była penetrowana przez poszukiwaczy skarbów, a także przez poszukiwaczy złota, dzisiaj jeszcze można znaleźć na terenie wąwozu szyby górnicze – pozostałości po kopalniach złota.
Wąwóz Homole – wąwóz o długości ok. 800 m, zbudowany z wapieni, tworzy głęboki kanion o bardzo stromych ścianach dochodzących do 120 m wysokości. Znajduje się w Małych Pieninach w miejscowości Jaworki. Jego nazwa pochodzi od ruskiego słowa homoła, gomoła, które oznacza obły – co związane jest z kształtem doliny.
Wąwóz uważany jest za jeden z piękniejszych w Polsce, jego dnem płynie potok Kamionka tworząca atrakcyjne kaskady.
Wysoka, Wysokie Skałki (1050 m n.p.m.) (słow. Vysoké Skalky) – najwyższy szczyt Pienin położony na granicy polsko-słowackiej. Dawniej szczyt nazywany był: Pamiarky, Kiczera , były to lokalne nazwy stosowane przez zamieszkujących okolicę Łemków. Południowe stoki należą do słowackiego Pienińskiego Parku Narodowego, natomiast stoki północno-zachodnie do rezerwatu przyrody Wysokie Skałki. Ze szczytu roztaczają się piękne widoki na: Tatry, Babią Górę, Pasmo Radziejowej, Magurę Spiską oraz Pieniny. Góra zaliczana jest do Korony Gór Polski.
Jaworki – wieś należaca do gminy Szczawnica, położona w dolinie potoku Grajcarek u podnóża Małych Pienin. Miejscowość spopularyzowana głównie dzieki Muzycznej Owczarni, posiada jeszcze inne atrakcje turystyczne:
Aksamitka, czyli Mleczna Dziura (słow. Aksamitka, Mlečna dráha) – to największa jaskinia całych Pienin – ma 95 m długości, 16 m deniwelacji, długość jej korytarzy liczy ok. 335 m. Nazwa jaskini pochodzi od nazwiska husyckiego przywódcy, Piotra Axamita, który ze swoimi siłami obozował tu w XV wieku. Jej druga nazwa „Mleczna Dziura” ma prawdopodobnie związek z charakterystycznymi, mlecznymi naciekami, które, niestety, zostały zniszczone przez turystów.
Jaskinia była znana już od dawna miejscowej ludności jako jaskinia z „kościami smoków”. Już w 1751 r. została ona zbadana przez naukowców wiedeńskich. Znaleziono tu właśnie szkielet „młodego smoka”, który okazał się być szkieletem niedźwiedzia jaskiniowego. Podczas prowadzonych w XIX w. badan naukowych odkryto ślady obozowisk sprzed 35 tys. lat (okres górnego paleolitu) oraz z XIV i XV wieku.
Jaskinia była bardzo popularna wśród turystów, odwiedzali ją często kuracjusze ze Szczawnicy. Obecność ludzi wpłynęła niekorzystnie na zamieszkujące jaskinie nietoperze, opuścił ją jeden z gatunków – podkasaniec wąskoskrzydły.
W 1979 zlikwidowano szlak prowadzący do jaskini, wejście do niej zostało zabetonowane i zamknięte stalowymi drzwiami.
Obecnie jaskinia i cały obszar Haligowskich Skał objęte są ochroną ścisłą.
Płaśnie (słow. Plašná; 889 m), inne nazwy: Płaśny Wierch, Wierchpłaśnia lub Płaśnia – najwyższy szczyt w Grupie Golicy w słowackich Pieninach na terenie Pienińskiego Parku Narodowego (PIENAP).
Nazwa pochodzi od szerokich spłaszczeń pod wierzchołkiem.
Czerwony Klasztor (słow. Červený kláštor). Jest to kompleks klasztorny na Słowacji w miejscowości Czerwony Klasztor. Budowę klasztoru rozpoczęto w 1330 r. fundatorem był Kokosz Berzewiczy. Klasztor zamieszkiwali najpierw mnisi z zakonu kartuzów, później kamedułowie. Po kasacie józefińskiej w 1782 r. przeznaczono go na cele świeckie. Obecnie w zabudowaniach poklasztornych mieści się ekspozycja etnograficzna i restauracja, część udostępniona jest do zwiedzania. Nazwa klasztoru pochodzi od nieotynkowanych początkowo ścian, które wykonane były z czerwonej cegły.
Czerwony Klasztor to bardzo popularny cel wycieczek pieszych i rowerowych. Ze Szczawnicy pieszo ok. 2:30 h w jedną stronę.