Zimowa wycieczka na Ďurkovą leżącą w grani Niżnych Tatr

Propozycja zimowej wycieczki na szczyt Ďurková (1750 m) leżący w głównej grani Niżnych Tatr. Przy dobrej pogodzie zobaczymy imponujące panoramy Niżnych Tatr, Małej i Wielkiej Fatry a nawet Tatr.
Niżne Tatry to wspaniały kierunek dla turystów szukających miejsc widokowych, niezatłoczonych i jednocześnie bez większych trudności terenowych. Liczne szlaki turystyczne pozwalają na różne kombinacje trasy w zależności od warunków pogodowych i naszych możliwości kondycyjnych. Jest to też doskonały rejon dla narciarzy skiturowych.

Punktem wyjścia i jednocześnie bazą noclegową jest Chata Magurka – schronisko turystyczne, znajdujące się w osadzie Magurka – najwyżej położonej w Słowacji stale zamieszkałej wsi. Dodatkową atrakcją wędrówki będzie odpoczynek w maleńkim schronisku – Útulňa pod Chabencom (Ďurková).

Kraj: Słowacja
Rejon: Niżne Tatry
Punkt wyjścia (powrotu): Magurka
Czas: 1 dzień
Pora roku: wiosna, lato, jesień, zima
Trudności: brak trudności, zimą zależnie od warunków śniegowych, może wystąpić oblodzenie
Suma wzniesień: ok. 850 m
Długość trasy: ok. 11 km
Czas wyprawy (sam przemarsz) : ok. 5:10 h (zimą, w zależności od warunków śniegowych czas przejścia może być znacznie dłuższy)
Ważne: zimą należy uwzględnić warunki śniegowe (stopień zagrożenia lawinowego, rodzaj i grubość pokrywy śnieżnej, oblodzenie, itd.)
Uwaga! W warunkach zimowych niektóre miejsca mogą być oblodzone, dlatego warto mieć ze sobą raczki (nakładki antypoślizgowe na buty).
Mapa online: Tatry Niżne

Zobacz dodatkowe informacje:

DOJAZD EKWIPUNEK POGODA UBEZPIECZENIA

Więcej informacji praktycznych w panelu bocznym (PC) lub na końcu artykułu (mobilne).

Poniżej fragment mapy turystycznej Tatr Niżnych Wydawnictwa Compass – z zaznaczoną trasą na Ďurkovą

Szczyt Ďurkova (1749 m) leży w głównej grani Ďumbierskich Tatr, czyli zachodniej części Niżnych Tatr. Nasza zimowa propozycja to wejście żółtym i zejście zielonym szlakiem, dzięki temu zamykajamy trasę w pętlę. Bazą wypadową i noclegową jest schronisko turystyczne Chata Magurka, które znajduje się we wsi Magurka – najwyżej położonej – stale zamieszkałej osadzie w Słowacji. Administracyjnie należy ona do miejscowości Partizánska Ľupča, została założona w średniowieczu jako osada górnicza, okolice te były bowiem jeszcze do początku XX w. miejscem wydobywania złota, srebra i antymonu. Magurka jest doskonałym punktem startu m.in. na Latiborską halę (1648 m), Ďurkovą (1749 m) i Chabenec (1955 m).
Wejście na szlak znajduje się przy drodze kilkadziesiąt metrów poniżej Chaty Magurka.

Ruszamy stromo w górę żółtym szlakiem w kierunku sedla Zámostskej hole. Przez ok. kwadrans do rozwidlenia Basovna (1108 m) towarzyszą nam niebieskie znaki. Ścieżka nadal stromo wspina się przez las, pokonujemy dwa długie zakosy i po ok. 1- godzinie od Magurki wychodzimy na polankę.

Szlak przebiega stromo wznoszącą się ścieżką przez las

Dalsza droga prowadzi grzbietem bocznej grani głównego pasma Ďumbierskich Tatr (latem szlak biegnie między kosówkami). W miarę pokonywania wysokości odkrywają się przed nami coraz rozleglejsze panoramy, za nami rozciąga się wspaniały widok m.in. na charakterystyczny szczyt Salatina (1630 m), a przed nami – po prawej i lewej stronie wyłania się grań Niżnych Tatr. Zimowa trasa żółtego szlaku wychodzi prosto na wzniesienie nad przełęczą, szlak letni w górnym odcinku biegnie bardziej prawą stroną i wyprowadza na sedlo Zámostskej hole.

Z podejścia na grań doskonale widać Salatin (1630 m)

Niżne Tatry to wspaniały rejon dla narciarzy skiturowych

Główną granią przebiega znakowany na czerwono szlak Cesta hrdinov SNP (Slovenské národné povstanie – pol. Szlak Bohaterów SNP – ). Jest to najdłuższy znakowany szlak turystyczny na Słowacji, przecina on cały kraj z północnego wschodu na południowy zachód i przebiega przez większość miejsc, w których toczyły się walki w latach 1944-1945. Po 2-godzinnym podejściu od schroniska możemy chwilę odpocząć i podziwiać panoramy: na zachód zobaczymy Dumbierskie Tatry w kierunku stacji narciarskiej Donovaly, Wielkią i Małą Fatrę, na północ Góry Choczańskie, na wschód Dumbierskie Tatry w kierunku Chopoka i na południe niższe pasmo Poľana.

Widoki z podejścia na główną grań nad przełęczą sedlo Zámostskej hole
Widok z grani nad przełęczą sedlo Zámostskej hole

Bardzo szeroką granią, po godzinie marszu w kierunku wschodnim docieramy na szczyt Ďurkovej (1749 m). Otwiera się stąd widok na boczną południową grań Skalki (1980 m) i Žiarska holi (1841 m). Szybko schodzimy na szerokie sedlo Ďurkovej (pol. Siodło Dziurkowej, 1709 m).

Widoki ze szczytu Ďurkova (1749 m) w kierunku zachodnim
Widoki ze szczytu Ďurkova (1749 m) na boczną grań – Skalki (1980 m) i Žiarska holi (1841 m)

Będąc na przełęczy warto pokusić się o odwiedzenie i odpoczynek w maleńkim schronisku – Útulňa pod Chabencom (Ďurková, 1623 m), które znajduje się po południowej stronie pasma (dojście zielonym szlakiem – 10 min.). Wstępuje tu na herbatkę lub piwko wielu narciarzy skiturowych, można tu też zanocować. Latem korzystają tu głównie z noclegu turyści przemierzający Dumbierskie Tatry.
Więcej informacji: http://www.nizketatry.sk/chaty/upchabencom/upchabencom.html

Szybkie “zejście” do Útulňy pod Chabencom (Ďurková)

Útulňa pod Chabencom (Ďurková)

Po odpoczynku w Útuliňie pod Chabencom wracamy na grań trawersując zbocze bezpośrednio w kierunku Małego Chabenca (1840 m) – latem jest to niebieski szlak. Jeżeli starczy sił i czasu można stąd kontynuować wędrówkę na bardzo widokowy Chabenec (1955 m) – potrzeba dodatkowych ok. 2 godzin, powrót tą samą drogą.
Decydujemy się na powrót do Magurki zielonym szlakiem, który zaczyna się nieco poniżej i sprowadza nas na północną boczną grań.

Widoki z razcestia nad Sedlom Ďurkovej
Widoki z razcestia nad Sedlom Ďurkovej

Podziwiając umiejętności narciarzy zjeżdżających w doliny przechodzimy otwartym grzbietem na niewybitny szczyt Mestská hora (1529 m).

Widok na grań, po lewej Maly Chabenec (1840 m)Zjazd narciarzy skiturowych

Stąd ścieżka prowadzi w dół cały czas lasem. W kilku prześwitach można zobaczyć bardzo nisko pod nami domy w Magurce. Pod koniec zejścia stromymi zakosami osiągamy dno doliny, przekraczamy potok i po kilkuset metrach wchodzimy na drogę prowadzącą między drewnianymi zabudowaniami prosto do „naszej” Chaty Magurka.