Bardzo atrakcyjna wycieczka na Hrebienok, do Rainerowej Chaty i Wodospadów Zimnej Wody, połączona z przejażdżką kolejką terenowo – linową i elektriczką. Wodospady Zimnej Wody to grupa kilku kaskad, które już ponad 100 lat temu były popularnym celem turystycznym, odwiedzali je często kuracjusze przebywający w Starym Smokowcu. Dla nich to właśnie wybudowano w 1863 r. na Staroleśnej Polanie Rainerową Chatę, obecnie jest to najstarszy zachowany schron w Tatrach.
Na Hrebienok, zwany słowacką Gubałówką, można wyjechać kolejką terenowo – linową ze Starego Smokowca, ale przy pięknej pogodzie warto zrobić sobie dłuższy spacer, po drodze podziwiając Gerlach, Sławkowski Szczyt i Łomnicę.
Cała trasa ma charakter spacerowy, jest bardzo urozmaicona, polecamy ją szczególnie rodzinom z dziećmi. W zależności od kondycji uczestników trasę wycieczki można skrócić i wrócić na Hrebienok – zielonym szlakiem za Wielkim Wodospadem, lub przejść Doliną Zimnej Wody do Tatrzańskiej Leśnej po drodze podziwiając piękną panoramę otoczenia doliny – Sławkowski Szczyt, Pośrednią Grań i Łomnicę, wtedy mamy dodatkową atrakcję – przejazd “elektriczką” do miejsca startu.
Kraj: Słowacja
Rejon: Tatry Wysokie
Punkt wyjścia: Stary Smokowiec
Czas: 1/2 dnia
Pora roku: wiosna, lato, jesień, zima
Trudności: latem nie ma trudności technicznych
Suma wzniesień: ok. 340 m
Długość trasy: 7,8 km
Czas wyprawy: (sam przemarsz): 2:35 h
Ważne: Konieczne ubezpieczenie w Tatry Słowackie.
Zobacz dodatkowe informacje:
Mapa online: Tatry Polskie i Słowackie
Więcej praktycznych informacji – w panelu bocznym (PC) lub na dole strony (mobile).
Uwaga! Hrebienok jest bardzo atrakcyjny zimą, można wtedy zobaczyć słynną Świątynię Lodową – opis zimowej wycieczkę na Zimowy Hrebienok i Wodospady Zimnej Wody
Poniżej fragment mapy turystycznej Tatr Wydawnictwa Compass – rejon Hrebienka i Wodospadów Zimnej Wody
Jak dotrzeć na Hrebienok?
Ze Starego Smokowca (dojazd i parking) kursuje na Hrebienok kolejka terenowo – linowa (jak na Gubałówkę) i jest to najszybszy sposób na dotarcie na górę (informacje o kolejkach znajdują się na stronie: https://www.vt.sk/pl/). Bilety można kupić online na gopass.sk.
Polecamy jednak wyjście piechotą, przy ładnej pogodzie spacer na górę jest bardzo widokowy. Zobaczymy potężne tatrzańskie szczyty: Gerlach, Sławkowski Szczyt i Łomnicę, a na południe piękną panoramę całych Niżnych Tatr. Ze Starego Smokowca mamy do przejścia 2,2 km zielonym szlakiem, który biegnie wzdłuż torów kolejki oraz drogi, która zimą pełni funkcję toru saneczkowego, a latem służy do zjazdów hulajnogą. Wejście na Hrebienok zajmie nam niecałą godzinę.
Hrebienok – jego nazwę możemy tłumaczyć ze słowackiego jako siodełko. Jest to faktycznie wypłaszczenie w grani Sławkowskiego Szczytu opadającej do Starego Smokowca. Zwany jest też „słowacką Gubałówką”, jest miejscem bardzo popularnym, znajduje się tutaj górna stacja kolejki, hotel i restauracja, a 5 minut drogi poniżej, schronisko – Bilíkova chata. Na Hrebienku krzyżuje się kilka szlaków turystycznych m.in. na Sławkowski Szczyt, Magistrali Tatrzańskiej i do Wodospadów Zimnej Wody. Można też w niecałe 0:30 h dojść do Rainerowej Chatki.
Hrebienok słynie z kilku niezwykłych eventów, np. zimą już kilka lat z rzędu powstaje imponująca Tatrzańska świątynia lodowa na Hrebienku). Latem, najczęściej na przełomie lipca i sierpnia odbywa się popularny szczególnie wśród dzieci tatrzański festiwal niedźwiedzi.
Z Hrebienka idziemy wygodną spacerową drogą Tatrzańskiej Magistrali (czerwony szlak) na Polanę Staroleśną. Po drodze możemy cały czas podziwiać widok na masyw Łomnicy. Od skrzyżowania na polanie czerwony szlak prowadzi w górę do Schroniska Zamkovskiego (Zamkovského chata, Zamka), a niebieski do Doliny Staroleśnej (Velka Studena Dolina), a my schodzimy kilka metrów niżej do Rainerowej Chatki.
Droga do Rainerowej Chaty Schronisko Rainerowa chata (Rainerova chata, Rainerka, 1301 m) jest najstarszym zachowanym schroniskiem tatrzańskim
Rainerowa Chatka (Rainerova chata, Rainerka, 1301 m) – to jednoizbowy, kamienny budynek, został wybudowany w 1863 r. przez Jana Juraja Rainera dla turystów zwiedzających Wodospady Zimnej Wody. Obecnie znajduje się tutaj muzeum nosiczów (tragarzy tatrzańskich), jest też bufet i sklep z pamiątkami. Miejsce cieszy się dużą popularnością o każdej porze roku. Zimą na polanie organizowane są konkursy rzeźby w śniegu.
Obok Rainerowej Chatki stało, nieistniejące już dzisiaj, Schronisko pod Kozicą (chata Kamzík). Chata została wybudowana w 1884 r., ale w drugiej poł. XX w. przesłała pełnić swoją funkcję i w 1980 r. została rozebrana.
Z Rainerowej Chaty, zielonym i żółtym szlakiem, schodzimy do Wodospadów Zimnej Wody (słow. Vodopády Studeného potoka, Studenovodské vodopády, niem. Kohlbach-Wasserfälle). Jest to grupa niewysokich, ale pięknych kaskad na potoku Zimna Woda. Miejsce było dużą atrakcją turystyczną już ponad 100 lat temu, odwiedzaną je bardzo chętnie kuracjusze wypoczywający w Starym Smokowcu, nazywane były wówczas Kolbachowymi.
Wodospady występują na wys. 1153 do 1276 m, na długości ok. 1,5 km. Wg jednych przewodników są to 4 siklawy, kolejno od dołu:
– Długi Wodospad (Dlhý vodopád),
– Wielki Wodospad (Veľký vodopád),
– Skryty Wodospad (Skrytý vodopád),
– Mały Wodospad (Malý vodopád).
Wg innych przewodników zalicza się do nich jeszcze 2 – Olbrzymi Wodospad (Obrovský vodopád 1340 m) – znajdujący się przy czerwonym szlaku powyżej Staroleśnej Polany i ukryty nieco poniżej Troisty Wodospad.
Wodospady Zimnej Wody są bardzo chętnie i licznie odwiedzane przez turystów o każdej porze roku (opis naszej zimowej wycieczki: Zimowy Hrebienok i Wodospady Zimnej Wody). Trasa jest łatwa, spacerowa i atrakcyjna, można ją polecić także rodzinom z dziećmi.
Uwaga! Oglądając wodospady należy zachować ostrożność, aby nie spaść ze skały. Zdarzały się wypadki, nawet śmiertelne.
Mijamy najpierw Mały Wodospad, który jest nieco oddalony od ścieżki, a zaraz dalej schodzimy nad Skryty Wodospad, który możemy oglądać ze skalnej płyty ogrodzonej łańcuchem (uwaga – na śliską skałę po deszczu i w zimie!).
Skryty Wodospad możemy oglądać ze skalnej płyty ogrodzonej łańcuchem
Kolejnym na naszej trasie jest Wielki Wodospad – zdecydowanie najchętniej oglądany przez turystów, duża w tym zasługa metalowej kładki, z której można obejrzeć kaskady wody.
W tym miejscu niebieski szlak przekracza potok i prowadzi w dół do Tatrzańskiej Łomnicy. Wielki Wodospad (Veľký vodopád)
Mostek poniżej Wielkiego Wodospadu (Veľký vodopád)
Ostatni z czterech wodospadów, zarazem najbardziej imponujący to Długi Wodospad (Dlhý vodopád). Znajduje się parę metrów poniżej rozwidlenia szlaków – zielonego i żółtego – zielony odbija w prawo do góry, prosto na Hrebienok, żółty biegnie w dół Tatrzańskiej Leśnej.
Do Długiego Wodospadu prowadzi ścieżka, dochodzimy nią do wyoblonej skały – miejsce jest zabezpieczone barierkami z łańcuchów, ale trzeba zachować ostrożność.
Długi Wodospad (Dlhý vodopád)
Teraz mamy dwie możliwości kontynuacji wycieczki
– zielonym szlakiem możemy wrócić na Hrebienok – ok. 10 min. Ścieżką, zakosami docieramy do Schroniska pod Siodełkiem (słow. Bilíkova chata, Bilíčka), które znajduje się tuż pod Hrebienkiem. Stąd do Starego Smokowca możemy wrócić kolejką terenowo – linową, lub pieszo – ok. 40 min. wygodną ścieżką wzdłuż drogi,
– żółtym szlakiem kontynuować wycieczkę dnem Doliny Zimnej Wody do Tatrzańskiej Leśnej – ok. 1 godz. Na parking do Tatrzańskiej Łomnicy możemy wrócić piechotą – 2,5 km, lub pojechać elektriczką. Opis tej trasy znajduje się w naszej zimowej wycieczce: Zimowy Hrebienok i Wodospady Zimnej Wody).
Skrzyżowanie szlaków nad Długim Wodospadem, w prawo ścieżka prowadzi na Hrebienok
Dokładny opis zejścia do Tatrzańskiej Leśnej znajduje się w naszej trasie: Zimowy Hrebienok i Wodospady Zimnej Wody, dlatego podajemy tylko krótką informację.
Do Tatrzańskiej Leśnej idziemy żółtym szlakiem ok. 1 godz. Trasa biegnie dnem Doliny Zimnej Wody, za naszymi plecami w różnych ujęciach można zobaczyć panoramę otoczenia Doliny Staroleśnej i Doliny Małej Zimnej Wody – od lewej masyw Sławkowskiego Szczytu, Pośrednią Grań, Łomnicę i Kieżmarski Szczyt.
W Tatrzańskiej Leśnej (Tatranská Lesná) po drugiej stronie drogi jest mały przystanek kolejki elektrycznej tzw. “elektriczki”, którą dojedziemy do punktu wyjścia, czyli Starego Smokowca.
Uwaga: wcześniej, na większej stacji musimy kupić bilety w cenie 1 Euro. W kolejce, ani na przystanku brak jest automatu biletowego i wtedy za przejazd możemy zapłacić sporą karę (pokutę).
Stary Smokowiec (słow. Starý Smokovec) to popularny wśród narciarzy i turystów pieszych ośrodek turystyczny, jest punktem wyjścia m.in. do Wodospadów Zimnej Wody, na Hrebienok, na Sławkowski Szczyt. Miejscowość jest bardzo dobrze skomunikowana, można tutaj dotrzeć autobusem oraz Tatrzańską Kolejką Elektryczną tzw. “elektriczką”.
Znajduje się tutaj m.in. dolna stacja kolejki na Hrebienok (Smokowieckie Siodełko) i centrum Górskiego Pogotowia Ratunkowego (HZS). Będąc tutaj warto zwrócić uwagę na zabytkowe budynki, m.in. wybudowany w roku 1904 Grand Hotel (znajduje się przy dolnej stacji kolejki linowej na Hrebeniok).
Ciekawostka – w 2008 r. Słowację i Tatry odwiedziła brytyjska królowa Elżbieta II, była również w Starym Smokowcu i wyjechała kolejką na Hrebienok.
Istnieją cztery Smokowce (Górny, Dolny, Stary i Nowy), znajdują się tutaj sanatoria leczące choroby górnych dróg oddechowych.