Piękna widokowo i bardzo urozmaicona wycieczka na Skrzyczne – najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego (1257 m). Na trasie znajduje się, m.in. schronisko turystyczne, Malinowska Skała – słynna wychodnia skalna oraz Jaskinia Malinowska, która od czasu montażu sztucznych ułatwień do zejścia wyrasta na jedną z większych turystycznych atrakcji regionu.
Trasa wycieczki obfituje również w wiele miejsc widokowych – piękne panoramy zobaczymy zarówno z grani Skrzycznego, jak i z tarasu widokowego pod szczytem i tarasu schroniska.
Dodatkową atrakcją jest możliwość wyjazdu na Skrzyczne kolejką ze Szczyrku lub wyjazd tylko na Halę Skrzyczeńską – i stąd przejście łatwą, widokową drogą na szczyt Skrzycznego. W obu przypadkach jest to ułatwienie, które pozwala nam zaoszczędzić czas i siły na żmudne podejście przez las na grań Skrzycznego.
Trasa nie jest wymagająca technicznie, można ją zaplanować nawet późną jesienią.
Proponowana trasa wycieczki:
Szczyrk – wyjazd kolejką na Halę Skrzyczeńską – Skrzyczne (taras widokowy, schronisko) – powrót na Małe Skrzyczne – Malinowska Skała – Jaskinia Malinowska – Malinów -Przełęcz Salmopol
Kraj: Polska
Rejon: Beskid Śląski
Punkt wyjścia: Szczyrk Salmopol (wjazd kolejką)
Punkt powrotu: zejście do Szczyrku Salmopol
Czas: 1 dzień
Pora roku: wiosna, lato, jesień, zimą nie polecamy – nie można poruszać się pieszo po czynnych trasach narciarskich (pozostaje spacer granią poza trasami zjazdowymi)
Trudności: brak trudności technicznych
Suma wzniesień: 530 m
Długość trasy: 11,2 km
Czas wyprawy: ok. 4 h (sam przemarsz, zimą czas przejścia może być znacznie dłuższy) + czas na zwiedzanie jaskini
Poniżej mapa trasy wycieczki na Skrzyczne, Malinowską Skałę i Jaskinię Malinowską – Wydawnictwa Compass
Dokładny opis etapu wycieczki: wyjazd kolejką gondolową do Hali Skrzyczeńskiej i dalej przejście granią Skrzycznego na szczyt oraz powrót na Małe Skrzyczne znajduje się w opracowaniu: Spacerem przez Skrzyczne
Ze Skrzycznego schodzimy na Małe Skrzyczne, skąd kontynuujemy wycieczkę zielonym szlakiem w kierunku Malinowskiej Skały (0:45 min) i dalej na Przełęcz Salmopolską (kolejna 1:05 h).
Z porośniętego drzewami szczytu Małego Skrzycznego schodzimy w kierunku południowym, gdzie po parunastu metrach otwiera się wspaniała panorama od Policy, przez Babią Górę, Pilsko, Barania Górę, aż po Łysą Górę w Beskidzie Śląsko-Morawskim, a daleko na horyzoncie zobaczymy Tatry, Niżne Tatry oraz Wielką i Małą Fatrę.
Panorama spod Małego Skrzycznego (1211 m): Jałowiec (1111 m), Pasmo Policy (1369 m), Babia Góra (1725 m), , Pilsko (1557 m), Romanka (1366 m), grań Lipowskiego Wierchu ( 1324 m) i daleko na horyzoncie Tatry i Niżne Tatry. Wzdłuż grani widać drogę, która prowadzi kolejno na Kopę Skrzyczeńską (1189 m), Malinowską Skałę (1152 m), Zielony Kopiec (1152 m), Gawlasi (1076 m), Magurkę Wiślańską (1140 m), obok Magurka Radziechowska (1108 m) i dalej Baranią Górę (1220 m).
Widok z grani pomiędzy Małym Skrzycznem, a Kopą Skrzyczeńską: od lewej widoczne na horyzoncie czeskie Jaworniki i Beskid Śląsko-Morawski z Łysą Górą ( 1323 m), centralnie Wielka Czantoria (995 m) i Równica (884 m), a po prawej Mały Cisowy (829 m), Wielka Cisowa (878 m), Błatnia ( 917 m) i Stołów (1035 m)
Na polanie przy szlaku znajdziemy sporo pni, z których można spokojnie delektować się widokami.
Droga zielonego szlaku opada lekko w kierunku zielonej Kopy Skrzyczeńskiej (1189 m). Z przełęczy otwierają się kolejne widoki tym razem w kierunku zachodnim – od Wielkiej Czantorii po Błatnią. Z Kopy Skrzyczeńskiej w kierunku północnym widać przebytą przez nas drogę – granią ze Skrzycznego.
Mijamy szczyt Kopy Skrzyczeńskiej i długim łagodnym zejściem schodzimy w kierunku widocznej już przed nami Malinowskiej Skały. Otwartym widokowym terenem w kilkanaście minut podchodzimy pod charakterystyczną widoczna z daleka formację skalną.
Widok z Kopy Skrzyczeńskiej (1189 m) na Malinowską Skałę (1152 m), Zielony Kopiec (1152 m), Gawlasi (1076 m), Magurkę Wiślańską (1140 m), obok Magurka Radziechowska (1108 m) i dalej Baranią Górę (1220 m)
Malinowska Skała to miejsce dobrze znane sympatykom Beskidu Śląskiego, jest często i licznie odwiedzane przez turystów, pojawiają się tu także amatorzy wschodów słońca w górach.
Wychodnia skalna ma w kształt rozczłonkowanej ambony o wymiarach 6 × 14 × 5 m. Widoczne są na niej ciekawe formy wietrzenia – m.in. głęboka nisza, w jej górnej części występują spękania i szczeliny. W strukturze skały widoczne są otoczaki kwarcu, skał metamorficznych i magmowych.
Malinowska Skała jest jednym z symboli regionu.
Od 1977 roku objęta jest ochroną jako pomnik przyrody nieożywionej.
Malinowska Skała jest chętnie odwiedzana przez amatorów wschodów słońca w górach, zdj. Krzysztof Rozowski
Spod Malinowskiej Skały warto zobaczyć piękne widoki – patrząc w kierunku Skrzycznego widoczna jest cała przebyta przez nas droga, po lewej masyw Klimczoka, a po prawej otoczenie doliny Zimnika.
Panorama z Malinowskiej Skały (1152 m): od lewej Kotarz (985 m), pasmo Klimczoka, grań z Kopą Skrzyczeńską (1189 m), Małym Skrzycznem (1211 m) i Skrzycznem (1257 m). Dalej na horyzoncie Beskid Mały, dalej Jałowiec (1111 m), Pasmo Policy (1369 m), Babia Góra (1725 m) i Pilsko (1557 m). W dole po prawej Dolina Zimnika i szczyt Kościelec (1022 m) oraz Ostre (930 m)
Parędziesiąt metrów wyżej znajduje się właściwy szczyt Malinowskiej Skały 1152 m. Jest to zwornikowy szczyt w głównym grzbiecie pasma Baraniej Góry.
Zielony szlak biegnie dalej granią w kierunku Baraniej Góry (2 h), a zaczynający się tutaj czerwony szlak prowadzi na Przełęcz Salmopolską (1:05 h). Droga lekkim trawersem stromo zbiega w dół do miejsca, gdzie łączy się z niebieskim szlakiem również zbiegającym tu z grani, ale od strony Baraniej Góry. Razem z niebieskimi znakami schodzimy na Przełęcz pod Malinowem (1105 m) – 0:20 h z Malinowskiej Skały.
Niebieski szlak odbija tu w prawo i trawersując zbocza Malinowa, przez las zbiega do Szczyrku Solisko (bus).
Z przełęczy ruszamy dalej czerwonym szlakiem, który teraz wznosi się ostro w górę przez kamienistą drogą. Po prawej, między coraz rzadziej rosnącymi drzewami odsłania się ładny widok na Halę Skrzyczeńską, Małe Skrzyczne, Kopę Skrzyczeńską i Malinowską Skałę. A za nami, nad ścieżką, widoczny jest Zielony Kopiec (1152 m) i Barania Góra. Po 10 minutach podejścia docieramy do dobrze oznakowanej ścieżki do Jaskini Malinowskiej. Po 50 m stajemy przed otworem jaskini.
Jaskinia Malinowska – jaskinia znajduje się w stoku Malinowa, jest udostępniona dla turystów.
Wejście do niej jest zabezpieczone metalowymi drabinami i klamrami – zostały one zamontowane przez członków Klubu Alpinistycznego przy Grupie Beskidzkiej GOPR. Przy otworze wejściowym znajduje się tablica informacyjna z opisem i planem jaskini, obok stoi drewniany ławostół.
Według pomiarów wszystkie korytarze w jaskini mają 230,5 metra długości (łatwo dostępne jest 40 metrów) oraz 22,7 m głębokości. Wewnątrz jaskini utrzymuje się temperatura ok. +6 °C. Światło dzienne dociera do dna szczeliny wejściowej i do wstępnych partii niższych korytarzy.
Uwaga! W jaskini nie ma sztucznego oświetlenia, dlatego przed planowanym zwiedzaniem należy wyposażyć się w latarkę (najlepiej czołówkę) – latarka w telefonie komórkowym nie jest odpowiednim rodzajem oświetlenia! Nie są wymagane dodatkowe liny, ani zabezpieczenia. W niektórych miejscach na dnie korytarzy znajdują się kałuże i błoto – dlatego warto założyć odpowiednie buty i ubranie.
Dokładny opis: Jaskinia Malinowska
Po zwiedzeniu jaskini wracamy na czerwony szlak, którym przez szczyt Malinowa (1117 m) schodzimy w 0:40 minut na Przełęcz Salmopolską.
Przełęcz Salmopolska (Przełęcz Salmopol, Biały Krzyż) – znajduje się na wysokości 934 m n.p.m., przebiega przez nią droga wojewódzka 942 z Wisły do Szczyrku i dalej do Bielska-Białej. Dojechać tu możemy własnym samochodem lub komunikacją autobusową z Bielska Białej i Szczyrku. (Uwaga! Na przełęcz kursuje tylko kilka autobusów dziennie, a w okresie od 1 listopada do 31 marca autobusy PKS kursują z Bielska-Białej tylko do przystanku Szczyrk Salmopol (Solisko). Rozkład jazdy (https://www.komunikacjabeskidzka.pl/)
Powszechnie używana nazwa „Biały Krzyż” pochodzi od białego, drewnianego krzyża (pierwotnie wykonany był z brzozy), który jest symbolem tej przełęczy, znajduje się on tuż nad drogą, obok zajazdu również noszącego nazwę „Biały Krzyż”. Oprócz zajazdu jest tutaj też drewniany bar, parking oraz przystanek autobusowy.
Zimą na Białym Krzyżu działają dwa wyciągi narciarskie dla początkujących i jeden dla dzieci.
W pobliżu jest też Jaskinia Salmopolska, która ze względu na zawaliskowy charakter korytarzy nie jest oficjalnie udostępniona do zwiedzania (jako pomnik przyrody nieożywionej podlega ochronie prawnej).