Babia Góra wariant polsko-słowacki

Propozycja zdobycia Babiej Góry (Diablaka) od południowej strony mało uczęszczanym szlakiem z osiedla Stańcowa (leśniczówka), a zejście na słowacką stronę do skrzyżowania szlaków Hájovňa na Rovniach i powrót do leśniczówki przez Czyżów Wierszek, gdzie w lesie przekroczymy granicę państwa. Trasa jest bardzo dobrze przygotowana i oznaczona. Oprócz wspaniałych widoków ze szczytu Diablaka, po drodze zobaczymy m.in. pozostałości Schroniska pod Głodną Wodą – pierwszego schroniska Na Babiej Górze, obok najwyżej położone w Beskidach źródło o tej samej nazwie, a schodząc fragmentem szlaku Jana Pawła II odpoczniemy przy źródle „Pri Studničke“ oraz nacieszymy oczy panoramą Jeziora Orawskiego z wieży widokowej na Šťavinach.

Kraj: Polska, Słowacja
Rejon: Beskid Żywiecki, Pasmo Babiej Góry
Punkt wyjścia (powrotu): Parking przy  leśniczówce Stańcowa
Czas: 1 dzień
Pora roku: wiosna, lato, jesień, zima (patrz „Ważne” poniżej)
Trudności: brak trudności technicznych
Suma wzniesień: ok. 930 m
Długość trasy: ok. 13,5 km
Czas wyprawy (sam przemarsz): ok. 5:15 h (Zimą czas przejścia może być znacznie dłuższy. Warto zaplanować więcej czasu na podziwianie widoków)

Zobacz dodatkowe informacje:

Mapa online: Beskid Żywiecki
Mapa/Przewodnik – SKLEP: Babia Góra i Beskid Żywiecki
Noclegi:  Zawoja,  Zubrzyca Górna,  Oravská Polhora (Orawska Półgóra – Słowacja)
DOJAZD – Stańcowa
EKWIPUNEK     POGODA
UBEZPIECZENIA online
CIEKAWOSTKI

Uwaga! Pamiętajmy, że po słowackiej stronie potrzebujemy ubezpieczenia na wypadek akcji ratowniczej: UBEZPIECZENIA

Ważne: zimą należy uwzględnić warunki śniegowe (czas i możliwość przejścia oraz odpowiedni ekwipunek).

Zimą na Babiej Górze doszło do wielu wypadków, w których pomocy musieli udzielać ratownicy GOPR [Wypadki na Babiej Górze].

Poniżej mapa turystyczna Wydawnictwa Compass – rejon Babiej Góry.

Parkujemy na dużym żwirowym placu przy leśniczówce Stańcowa. Po lewej znajdują się zabudowania nadleśnictwa, a na wprost punkt informacyjny Babiogórskiego Parku Narodowego (czynny sezonowo), wypożyczalnia rowerów, wiata z miejscem na grill i huśtawki dla dzieci.

 

Z parkingu skręcamy w prawo, przechodzimy przez betonowy mostek, za którym zaczyna się zielony szlak prowadzący na Babią Górę. Zaraz za mostkiem skręcamy w lewo (zakaz ruchu) i wchodzimy na szutrową, szeroką leśną drogę, pnącą się lekko pod górę.

Cały czas idziemy lasem, mijamy kolejne rozwidlenia i po pewnym czasie szeroka droga przechodzi w wąską ścieżkę, z prawej strony pojawia się potok Krzywa Rzeka. W miejscu, gdzie szlak zakręca w prawo przekraczamy potok i stąd zaczyna się ostrzejsze podejście – kamienista ścieżka prowadzi nas wśród świerkowego lasu. Po ok. 1 h marszu dochodzimy do drewnianej wiaty, gdzie możemy zrobić postój. Od tego punktu wkraczamy na teren Babiogórskiego Parku Narodowego.

Po wyjściu z lasu pojawiają  się ładne widoki na południowe zbocza Babiej Góry z wyraźnie widocznym naszym szlakiem, zmienia się też roślinność – wokół sporo jest kosodrzewiny, paproci i kwiatów.

 
Po ok. 2 h od startu dochodzimy do miejsca, gdzie znajdują się ruiny schroniska wybudowanego w 1905 r. przez Beskidenverein. Było to pierwsze schronisko na Babiej Górze (a właściwie pod Głodną Wodą (1616 m n.p.m.), niem. Schutzhaus auf der Babiagura) i pierwszy tego typu obiekt w Beskidzie Żywieckim.
Schronisko wybudowano po stronie węgierskiej w pobliżu źródła Głodna Woda. Powstał jednopiętrowy murowany budynek z oszkloną werandą z widokiem na Tatry, Małą Fatrę i Orawę, a także: drewniany domek dla gospodarzy, obórka, szopa, stacja meteorologiczna i niewielka kapliczka. Miejsce było bardzo popularne, głównie wśród niemieckich turystów i narciarzy, Polaków nie zachęcały wysokie ceny oraz obowiązujący w schronisku język niemiecki. Bojkotowano go też jako konkurencję wybudowanego w 1906 schroniska na Markowych Szczawinach. W 1938 budynek odebrano Niemcom (wypłacono odszkodowanie). Jednym z pretekstów była tragedia, która wydarzyła się w 1935 r. na Babiej Górze. Podczas rajdu narciarskiego zginęła 4-osobowa grupa narciarzy z Klubu Sportowego „Beskid” – Andrychów. Nie zdołali dotrzeć do budynku schroniska, wszyscy zamarzli w śnieżycy.
W 1949 w niewyjaśnionych okolicznościach schronisko spłonęło. Ponieważ teren znalazł się pod ochroną przyrodniczą zrezygnowano z jego odbudowy, pozostałości budynku rozebrano w 1979 roku. Na miejscu zabudowań pozostały tylko resztki fundamentów, w 2021 r. wybudowano tu taras widokowy. Na ścieżce znaleźć można kamień z wyrytą datą 1904.

Powyżej schroniska, na południowych stokach Diablaka, około 100 m poniżej szczytu znajduje się najwyżej położone w Masywie Babiej Góry (i również w Beskidach) źródło wody – Głodna Woda.
Dalej szlak przebiega przez spory uskok terenu, w tym miejscu nawet w czerwcu może zalegać jeszcze śnieg.
Pokonujemy wzniesienie, skąd widać już kamienistą kopułę Babiej Góry zwanej też Diablakiem (słow. Babia hora, 1725 m) – jest to najwyższy „pozatatrzański” szczyt całej Polski, jego grzbietem przebiega granica polsko-słowacka. Babia Góra jest jednym z popularniejszych miejsc turystycznych w Beskidach, w sezonie letnim jest wręcz oblegana.

 

Szczyt słynie z pięknych panoram, przy dobrej pogodzie zobaczymy stąd: w kierunku południowym: Tatry, Jezioro Orawskie i Małą Fatrę na Słowacji. Na wschód widać pasmo Policy (1369 m n.p.m.) i po lewej jej stronie wyraźną trasę narciarską poprowadzoną z Mosornego Gronia (1047 m n.p.m.). Na północnym wschodzie widoczne są szczyty Beskidu Małego, a dalej na północ Jałowiec (1111 m n.p.m.) i jego pasmo otaczające Zawoję. W kierunku zachodnim pięknie prezentuje się Mała Babia Góra (Cyl) (1515 m n.p.m.), obok Mędralowa (1169 m n.p.m.) i dalej, górujące nad otoczeniem, Pilsko (1557 m n.p.m.). W sprzyjających warunkach zobaczymy też Skrzyczne (1257 m n.p.m.) i Baranią Górę 1220 m n.p.m.) w Beskidzie Śląskim.

Na szczycie znajduje się kilka budowli:
– Kamienny obelisk, ustawiony przez Węgrów (1876 r.) na pamiątkę wejścia na szczyt w 1806 roku arcyksięcia Józefa Habsburga
– Obelisk z tablicą pamiątkową poświęcony papieżowi Janowi Pawłowi II
– Kamienny ołtarz polowy (po słowackiej stronie). Co roku, w niedzielę ok. 15 września odprawiana jest przy nim msza święta, tzw. GOPR-owska
– Statuetka Matki Bożej Królowej Babiej Góry (od strony Akademickiej Perci) – umieszczona przez ratowników GOPR w 1984 r. jest wyrazem wdzięczności za ocalenie papieża Jana Pawła II z zamachu na jego życie
– Kamienny mur – wiatrochron, o długości ponad 10 metrów wybudowany został przez turystów.

Geologiczną ciekawostką Babiej Góry jest występowanie pseudo-jaskiń, które powstają wskutek grawitacyjnych deformacji zbocza i ruchów. Na Babiej Górze do teraz odkryto 7 (6 na Małej Babiej Górze i 1 na Babiej Górze).

Babia Góra jest jednym z symboli Orawy i wejście na jej szczyt powoli staje się tradycją. Mówi się, że tak jak każdy Słowak powinien chociaż raz w życiu zdobyć Krywań, tak każdy Orawianin powinien wejść na Babią Górę.

Ze szczytu Babiej Góry schodzimy szlakiem żółtym na słowacką stronę. Początkowo ścieżka biegnie stromo w dół wzdłuż granicy. Mijamy pięknie położony deszczoschron (wiata) i skręcamy w  prawo trawersując południowe zbocza Babiej Góry.

Na trasie naszego szlaku znajduje się  ścieżka im. Jana Pawła II oraz ścieżka edukacyjna „Slana Voda Babia hora”, której kolejne stacje będziemy mijali schodząc. Dobrym miejscem na odpoczynek jest 11 stacja ścieżki o nazwie „Pri Studničke“, znajduje się tutaj wydajne i zimne źródło.

Po kilkunastu minutach zejścia mijamy ławostół i tablicę informacyjną o ścieżce im. Jana Pawła II tzw. „Półgórskie rozstaje”. Z tego miejsca prowadzi tzw. Zbójnicki Chodnik na Przełęcz Brona (brak przejścia). Ścieżka wchodzi w las i sprowadza nas na polanę porośniętą szczawiem; znajduje się tutaj kolejna wiata, są to tzw. Stawiny (słow. Šťaviny, wys. 1275 m). Nazwa nawiązuje do rośliny szczaw alpejski.

Częściowo otwartym terenem po kilkuset metrach docieramy do niewielkiej wieży widokowej (Stawiny słow. Šťaviny) przy 9 stacji ścieżki dydaktycznej poświęconej lasom pierwotnym. Warto wejść na wieżę, znajduje się tutaj luneta, dzięki której (za darmo!) możemy podziwiać panoramę otoczenia Jeziora Orawskiego.

Dalsza droga w dół prowadzi już wyłącznie przez las. Należy zwrócić uwagę na przebieg szlaku, który został lekko zmodyfikowany – przeprawa przez potok Bystra, słow. Bystrá została przesunięta nieco w górę.

Wygodną leśnym traktem w 1:40 h, licząc od szczytu Babiej Góry, docieramy do skrzyżowania dróg w miejscu Hájovňa na Rovniach (885 m). Znajduje się tu Orawskie Muzeum P.O.Hviezdoslava, słowackiego pisarza, poety, tłumacza i prawnika – czołowej postaci słowackiej kultury i literatury. W oryginalnej leśniczówce, którą odwiedzał P.O.Hviezdoslav w 1904 r. urodził się Milo Urban – pisarz, dziennikarz i tłumacz. Jemu jest poświęcona ekspozycja w sąsiednim budynku, który należy do leśniczówki. W czerwcu odbywa się tu coroczny zlot zabytkowych samochodów “Oravský veterán”.

Żółty szlak biegnie dalej w prawo w kierunku schroniska Slana Voda, na zachód niebieski szlak prowadzi na Orawską Polhorę, a my skręcamy w lewo w kierunku wschodnim, również za niebieskimi znakami na Czyżów Wierszek, gdzie znajduje się turystyczne przejście graniczne.

Od skrzyżowania szlaków, w godzinę, docieramy do punktu startu, do leśniczówki w Stańcowej, która znajduje się 15 min. drogi od miejsca, gdzie przekroczyliśmy granicę.

Inne opisane trasy na szczyt Babiej Góry:

Trasa na czerwonym szlakiem z Krowiarek: “Babia Góra Królowa Beskidów”

“Percią Akademików na Babią Górę”

Polecamy również nasz przewodnik