Bardzo urozmaicona i piękna widokowo wycieczka w Tatrach Słowackich. Na trasie znajdują się aż 4 schroniska, w tym Rainerowa Chatka będąca najstarszym zachowanym schroniskiem tatrzańskim. Już od samego początku czeka nas dużo atrakcji. Najpierw jest to wyjazd kolejką do Skalnatego Plesa, skąd możemy podziwiać olbrzymie skalne ściany Łomnicy. Piękny jest też spacer malowniczym szlakiem Tatrzańskiej Magistrali do Schroniska Zamkowskiego i przejście obok Wodospadu Olbrzymiego. Kulminacją naszej przygody jest odwiedzenie grupy Wodospadów Zimnej Wody. Wycieczkę kończy przejazd kolejką terenowo – linową z Hrebienka do Starego Smokowca i powrót elektriczką do Tatrzańskiej Łomnicy.
Cała trasa jest równocześnie bardzo łatwa, dostępna także dla rodzin z dziećmi.
Kraj: Słowacja
Rejon: Tatry Wysokie
Punkt wyjścia (powrotu): Tatrzańska Łomnica
Czas: 1 dzień
Pora roku: wiosna, lato, jesień
Trudności: brak trudności
Suma wzniesień: ok. 150 m
Długość trasy: 6,4 km (samego marszu)
Czas wyprawy: (sam przemarsz): ok. 2:20 h, dodatkowo ok. 1:40 h na przejazd kolejkami. Ze względu liczne atrakcje musimy zarezerwować sobie ok. 6 h na całość wycieczki.
Uwaga! Idąc w przeciwnym kierunku należy się liczyć z dużym przewyższeniem (cały czas pod górę) wynoszącym 630 m.
Ważne: konieczne ubezpieczenie w Tatry Słowackie.
Zobacz dodatkowe informacje:
Mapa online: Tatry Polskie i Słowackie
Więcej praktycznych informacji – w panelu bocznym (PC) lub na dole strony (mobile).
Poniżej fragment mapy turystycznej Tatr Wydawnictwa Compass – rejon Łomnicy, Wodospadów Zimnej Wody i Hrebienka
Naszą wycieczkę rozpoczynamy w Tatrzańskiej Łomnicy, do której najłatwiej dojechać jest samochodem lub autobusem z Zakopanego (DOJAZD). Auto możemy zostawić na platnym parkingu znajdującym się bezpośrednio przed stacją kolejki na Łomnicę (cennik parkingu). Jeżeli korzystamy ze środków komunikacji to z centrum Tatrzańskiej Łomnicy czeka nas krótki spacer wyraźnie oznakowanymi uliczkami. Wykupujemy bilet w 1 stronę do Skalnatego Plesa. Pierwszą część jedziemy 4-osobowymi gondolkami do pośredniej stacji „Start”, gdzie przesiadamy się na nowoczesne wieloosobowe gondole, którymi szybko wjeżdżamy do stacji „Skalnate Pleso”. Zimą jest to centralny punkt tras narciarskich, a latem popularne miejsce rekreacji i turystyki. Możemy stąd wjechać wyciągiem krzesełkowym na Łomnicką Przełęcz (opis w wyprawie Przez Szeroką Przełęcz, Zielony Staw i Rakuską Czubę na Łomnicką Przełęcz) lub kolejką linową wprost na szczyt Łomnicy. Uwaga! Wyjazd na Łomnicę cieszy się dużym powodzeniem, aby móc zakupić bilet na interesujący nas dzień oraz godzinę warto mieć rezerwację. Komplet informacji o kolejkach znajduje się na stronie: https://www.vt.sk/pl/.
Kasa biletowa w Tatrzańskiej Łomnicy
Skalnate Pleso (Łomnicki Staw) często jest celem samym w sobie. Okolice Łomnickiego Stawu są bardzo zagospodarowane, znajduje się tutaj restauracja Panorama Restaurant Skalnaté pleso z widokowym tarasem i miejscami do opalania. Dla dzieci przygotowano plac zabaw – Kraina świstaków. W pobliżu Łomnickiego Stawu, na wys. 1786 m znajduje się Obserwatorium Astronomiczne i Meteorologiczne, założone w 1943 r. trochę poniżej jest Schronisko Łomnickie (słow. Skalnatá Chata).
Widok na Łomnicę ze Skalnatego Plesa. Na szczyt Łomnicy wyjeżdża kolej linowa, która na trasie Łomnicki Staw – Łomnica pokonuje długość 1867 m, 855 m różnicy wysokości, a jazda trwa 8,8 minuty. Poniżej plac zabaw – Kraina świstaków.
Pozostawiamy gwarne otoczenie stacji kolejki i czerwonym szlakiem kierujemy się w dół w kierunku niewidocznego Schroniska Łomnickiego. Początek szlaku zaczyna się na końcu kamiennego tarasu widokowego prawie pod linami kolejki, którą tutaj wjechaliśmy. Po paru minutach stajemy przed niepozornym budynkiem Schroniska Łomnickiego (słow. Skalnatá Chata). Schronisko znajduje się na wysokości 1751 m, jest malutkie, posiada tylko 4 miejsca noclegowe. Ciekawostka: chatarem był Laco Kulanga – nosicz, który przeniósł ładunek o rekordowej masie 207 kg (do Schroniska Zamkowskiego. Laco Kulanga zmarł we wrześniu 2020 r.)
Zejście ze Skalnatego Plesa Magistralą Tatrzańską w kierunku Schroniska Łomnickiego (słow. Skalnatá Chata)
Schronisko Łomnickie (słow. Skalnatá Chata)
Na trasie Tatrzańskiej Magistrali przy Schronisku Łomnickim
Panorama z Tatrzańskiej Magistrali
Idziemy dalej czerwonym szlakiem Magistrali Tatrzańskiej. Ścieżka przecina górną część trasy narciarskiej a dalej opada równomiernie trawersując porośnięte kosówką zbocza Małej Łomnickiej Baszty. Ścieżka jest kamienista, ale przejście nią nie nastręcza żadnych kłopotów i nawet małe dzieci radzą sobie tutaj bez problemu. Cały czas ze ścieżki możemy podziwiać panoramę Kotliny Liptowskiej i Popradzkiej oraz grań Niżnych Tatr. Po niecałej godzinie marszu docieramy do ostrego skalnego zakrętu o nazwie Lomnická vyhlíadka (1529 m). Jest to rewelacyjne miejsce widokowe. Pod skałą znajduje się mała wiata i ławy, można tu odpocząć i podziwiać Dolinę Staroleśną (słow. Veľká Studená dolina) otoczoną od południa granią Sławkowskiego Szczytu, a od północy Pośrednią Granią. Niestety, obecnie drzewa prawie całkiem zakrywają widok w głąb Doliny Małej Zimnej Wody. Stąd już tylko 0,5 km zejścia do skrzyżowania szlaków przy Schronisku Zamkowskiego. Zielone znaki kierują się w prawo na północ Doliną Małej Zimnej Wody do Schronisko Téryego i dalej na Lodową Przełęcz.
Lomnická vyhlíadka (1529 m) jest rewelacyjnym miejscem widokowym do podziwiania Sławkowskiego Szczytu
Lomnická vyhlíadka (1529 m), pod skałą znajduje się mała wiata i ławy – dobre miejsce na odpoczynek
Możemy stąd w parę minut podejść do Schroniska Zamkovskiego (słow. Zamkovského chata, Zamka, 1475 m). Schronisko wybudował w latach 1942–1943 Istavan Zamkovszky (Štefan Zamkovský) – węgierski taternik i przewodnik tatrzański słowackiego pochodzenia. W 1948 r. władze Czechosłowacji przejęły budynek i nadały mu imię kapitana Nálepki (Nálepkova chata). Dopiero w 1992 r. budynek został oddany wnukowi Zamkovskiego, Stanislavowi Tichemu i przywrócono mu pierwotną nazwę. Schronisko posiada 28 miejsc noclegowych.
-
- Schronisko Zamkowskiego (Zamkovského chata, 1475 m)
Schronisko Zamkowskiego (Zamkovského chata, 1475 m)
Wracamy do skrzyżowania i podążamy dalej w dół czerwonym szlakiem Magistrali Tatrzańskiej. Wygodna, kamienna ścieżka opada łagodnie długimi zakosami. Po drodze przechodzimy drewnianym mostkiem nad Potokiem Zimnej Wody opadającej ze skał Olbrzymim Wodospadem (Obrowski Vodopad).
Tatrzańska Magistrala – odcinek od Schroniska Zamkowskiego do Wodospadów Zimnej Wody
Na trasie Tatrzańskiej Magistrali
Olbrzymi Wodospad (Obrowski Vodopad) znajduje się na dolnym progu Doliny Małej Zimnej Wody, ma ok. 20 m wysokości
Ścieżka sprowadza nas na dno Doliny Zimnej Wody, gdzie przekraczamy Staroleśny Potok i stajemy przy skrzyżowaniu szlaków. Trasa Magistrali Tatrzańskiej prowadzi dalej trawersem prosto na Hrebienok, a my skręcamy w dół prosto do Rainerowej Chaty. Można też parę metrów podejść czerwonym szlakiem do Razcestia pod Húpačkami, gdzie w prawo niebieski szlak prowadzi do Zbójnickiej Chaty w Staroleśnej Dolinie, na wprost czerwony na Hrebienok, a w dół do Rainerki. Tuż przed Rainerką mijamy kolejne drogowskazy na Staroleśnej Polanie.
Staroleśny Potok (słow. Veľký Studený potok)
Widok na Wodospad Olbrzymi, który znajduje się na trasie czerwonego szlaku Magistrali Tatrzańskiej do Łomnickiego Stawu
Na wypłaszczeniu doliny stoi Rainerowa Chata, najstarsze zachowane schronisko tatrzańskie. Rainerowa Chatka (Rainerova chata, Rainerka, 1301 m) – to jednoizbowy, kamienny budynek, został wybudowany w 1863 r. przez Jana Juraja Rainera dla turystów zwiedzających Wodospady Zimnej Wody. Obecnie znajduje się tutaj muzeum nosiczów (tragarzy tatrzańskich), jest też bufet i sklep z pamiątkami. Miejsce cieszy się dużą popularnością o każdej porze roku. Zimą na polanie organizowane są konkursy rzeźby w śniegu.
Obok Rainerowej Chatki stało, nieistniejące już dzisiaj, Schronisko pod Kozicą (chata Kamzík). Chata została wybudowana w 1884 r., ale w drugiej poł. XX w. przesłała pełnić swoją funkcję i w 1980 r. została rozebrana.
Schronisko Rainerowa chata (Rainerova chata, Rainerka, 1301 m) jest najstarszym zachowanym schroniskiem tatrzańskim. Obecnie znajduje się tutaj muzeum nosiczów (tragarzy tatrzańskich)
Śnieżny żłóbek zaraz przy Rainerowej Chacie
Nosicz na trasie do Schroniska Zamkowskiego
Razcestie pod Húpačkami (1285 m) nad Staroleśnym Potokiem, w tle Łomnica
Z Rainerowej Chaty, zielonym i żółtym szlakiem, schodzimy do Wodospadów Zimnej Wody (słow. Vodopády Studeného potoka, Studenovodské vodopády, niem. Kohlbach-Wasserfälle). Jest to grupa niewysokich, ale pięknych kaskad na potoku Zimna Woda. Miejsce było dużą atrakcją turystyczną już ponad 100 lat temu, odwiedzaną je bardzo chętnie kuracjusze wypoczywający w Starym Smokowcu, i to właśnie dla nich wybudowano schronisko – Rainerową Chatę. Wodospady nazywane wówczas Kolbachowymi.
Dolina Zimnej Wody (słow. Studená dolina)
Wg niektórych przewodników Wodospady Zimnej Wody tworzy 6 siklaw, kolejno od góry:
– Olbrzymi Wodospad (Obrovský vodopád)
– Troisty Wodospad (Trojitý vodopád)
– Mały Wodospad (Malý vodopád)
– Skryty Wodospad (Skrytý vodopád)
– Wielki Wodospad (Veľký vodopád)
– Długi Wodospad (Dlhý vodopád)
Wg innych przewodników są to 4 niższe wodospady.
Wodospady Zimnej Wody są bardzo chętnie i licznie odwiedzane przez turystów o każdej porze roku (opis naszych wycieczek: Hrebienok i Wodospady Zimnej Wody oraz zimowej trasy: Zimowy Hrebienok i Wodospady Zimnej Wody). Trasa jest łatwa, spacerowa i atrakcyjna, można ją polecić także rodzinom z dziećmi.
Uwaga! Oglądając wodospady należy zachować ostrożność, aby nie spaść ze skały. Zdarzały się wypadki, nawet śmiertelne.
Mijamy najpierw Mały Wodospad, który jest nieco oddalony od ścieżki (zimą praktycznie niewidoczny), a zaraz dalej schodzimy nad Skryty Wodospad, który możemy oglądać ze skalnej płyty ogrodzonej łańcuchem (uwaga – na śliską skałę po deszczu i w zimie!).
Mały Wodospad (Malý vodopád)
Skryty Wodospad (Skrytý vodopád)
Skryty Wodospad możemy oglądać ze skalnej płyty ogrodzonej łańcuchem
Poniżej czeka na nas Wielki Wodospad, który znajduje się w obniżeniu terenu po naszej lewej stronie i jest zdecydowanie najchętniej oglądanym miejscem na trasie. Możemy zejść nad sam potok i ze stalowej kładki obejrzeć z bliska kaskady wody. Od tego miejsca niebieski szlak przekracza potok i prowadzi w dół do Tatrzańskiej Łomnicy.
Wielki Wodospad widoczny ze ścieżki (Veľký vodopád)
Wielki Wodospad (Veľký vodopád)
Wychodzimy z powrotem na prawy brzeg potoku i żółtym i zielonym szlakiem schodzimy kilkadziesiąt metrów niżej do rozwidlenia, skąd ścieżka zielonego szlaku odbija w prawo do góry, prosto na Hrebienok. Ale zanim się tam skierujemy warto zobaczyć Długi Wodospad. Schodzimy parę minut w dół żółtym szlakiem i docieramy na wyobloną skałę, z której można oglądać spadające kaskady wody. Miejsce jest zabezpieczone barierkami z łańcuchów, ale trzeba zachować ostrożność.
Długi Wodospad (Dlhý vodopád)
Długi Wodospad (Dlhý vodopád)
Jeżeli nie chcemy wracać do góry i podchodzić na Hrebienok to możemy kontynuować zejście w dół żółtym szlakiem prosto Tatrzańskiej Leśnej (ok. 1 godz. skąd możemy wrócić na parking do Tatrzańskiej Łomnicy piechotą – 2,5 km, lub pojechać elektriczką. Opis naszej zimowej wycieczki: Zimowy Hrebienok i Wodospady Zimnej Wody).
Skrzyżowanie szlaków przy Długim Wodospadzie Zimnej Wody, w prawo ścieżka prowadzi na Hrebienok
Spod Dolnego Wodospadu wracamy w górę do zielonego szlaku i nim zakosami docieramy do Schroniska pod Siodełkiem (słow. Bilíkova chata, Bilíčka), które znajduje się tuż pod Hrebienkiem (nazwa została nadana na pamiątkę narciarza i pogranicznika Pavla Bilíka, uczestnika słowackiego powstania narodowego, zamordowanego przez Niemców w 1944 r.). Sprzed Schroniska możemy podziwiać piękną panoramę na Dolinę Zimnej Wody i przeciwległy stok z wyraźnie widocznym punktem o nazwie Lomnická vyhlíadka, przez który przechodziliśmy.
Na szlaku od Wodospadów Zimnej Wody na Hrebienok, w lesie widoczne schronisko Bilikova chata
Od schroniska w parę minut wchodzimy na Hrebienok czyli Smokowieckie Siodełko powyżej górnej stacji kolejki. Hrebienok – zwany „słowacką Gubałówką” to bardzo popularne turystycznie miejsce, znajduje się tu m.in. hotel i restauracja, miejsce słynie z kilku niezwykłych eventów, np. zimą już kilka lat z rzędu powstaje wspaniała lodowa rzeźba, w 2017/2018 stworzono lodową katedrę wzorowaną na Bazylice Sagrada Familia w Barcelonie (więcej: Tatrzańska świątynia lodowa na Hrebienku). Latem, najczęściej na przełomie lipca i sierpnia odbywa się popularny szczególnie wśród dzieci tatrzański festiwal niedźwiedzi. Na Hrebienku krzyżuje się kilka szlaków turystycznych m.in. na Sławkowski Szczyt, Magistrali Tatrzańskiej i do Wodospadów Zimnej Wody.
Z Hrebienka do Starego Smokowca możemy wrócić kolejką terenowo – linową, co na pewno będzie atrakcją dla dzieci, można też zrobić sobie 40 min. spacer wygodną ścieżką wzdłuż drogi, który polecamy ze względu na piękną panoramę na Gerlach, Sławkowski Szczyt i Łomnicę.
W Starym Smokowcu spod dolnej stacji kolejki przechodzimy na dworzec elektriczki, skąd dojedziemy do Tatrzańskiej Łomnicy.
Hrebienok – „słowacka Gubałówka” – górna stacja kolejki
Elektriczka jest najlepszą formą komunikacji w regionie
Dołącz do nas na Facebooku
