Rysy (2503 m) to najwyższy z udostępnionych turystycznie (szlakiem pieszym) tatrzańskich szczytów, północny wierzchołek o wys. 2499 m n.p.m. to zarazem najwyżej położony punkt Polski. Góra słynie z jednej z najpiękniejszych tatrzańskich panoram. Od strony słowackiej szlak jest znacznie łatwiejszy niż od strony polskiej – jest mniejsze przewyższenie i mniej miejsc z trudnościami. Dużą zaletą tego wariantu jest też możliwość odpoczynku w Schronisku pod Rysami – najwyżej położonym w Tatrach (2250 m n.p.m.).
Trasa na Rysy należy do bardzo popularnych, dlatego warto wyjść na szlak wcześnie rano.
Trasa: Popradske pleso (parking przy elektriczce) – Popradzkie Jezioro – skrzyżowanie szlaku nad Żabim Potokiem – Schronisko pod Rysami – Rysy – powrót tą samą drogą.
Kraj: Słowacja
Rejon: Tatry Wysokie
Punkt wyjścia: Popradske pleso (przystanek elektriczki)
Czas: 1 dzień
Pora roku: lato, jesień
Trudności: umiarkowane trudności, przy dobrych warunkach pogodowych (sucha skała) szlak nie powinien sprawić trudności. Trzeba jednak pamiętać, że cała trasa jest długa i wymaga dobrej kondycji.
Suma wzniesień: ok. 1260
Długość trasy: ok. 18,9 km
Czas wyprawy: (sam przemarsz): 7:45 h (tam i z powrotem)
Ważne: Trasa jest zamknięta od 1 listopada do 31 maja.
Ważne: konieczne ubezpieczenie w Tatry Słowackie
Zobacz dodatkowe informacje:
Mapa online: Tatry Polskie i Słowackie
Więcej praktycznych informacji – w panelu bocznym (PC) lub na dole strony (mobile).
Wycieczkę rozpoczynamy przy stacji kolejki elektrycznej (tzw. elektriczce) Popradske pleso, gdzie wzdłuż drogi jest duży parking (zob. DOJAZD)
Z parkingu ruszamy drogą do góry, przekraczamy tory kolejki i wchodzimy na niebieski szlak. Kierujemy się do skrzyżowania (razcestie) i schroniska nad Popradzkim Jeziorem (Popradská chata).
Przed nami około 1 godziny marszu, niestety, cały czas po asfalcie. Trzeba uważać na rowerzystów i samochody z uprawnieniami na dojazd do schroniska – hotelu. Od samego początku Doliny Mięguszowieckiej (Mengusovská dolina) roztaczają się piękne widoki na otaczające dolinę szczyty.
Po lewej zbocza Skrajnej Baszty (Patria), po prawej ściana Osterwy (Ostrva), a w głębi Kopa Popracka (Kôpky) i Wołowy Grzbiet (Volí chrbát).
Po drodze mijamy dojście do Symbolicznego Cmentarza pod Osterwą (Ostrva), gdzie znajdują się tablice upamiętniające ludzi związanych z Tatrami, zarówno Słowaków jak i Polaków. Bardzo gorąco polecamy odwiedzenie tego miejsca – szczegółowy opis w naszej wyprawie Symboliczny Cmentarz pod Osterwą
Parę metrów dalej możemy „zaglądnąć” (po prawej) w głąb Doliny Złomisk (Zlomisková dolina), niedostępnej dla ruchu turystycznego, a bardzo związanej z taternictwem.
Jeszcze krótkie podejście i stajemy na skrzyżowaniu szlaków przy Popradzkim Stawie (Rázcestie pri Popradskom plese).
Czerwony szlak jest popularny wśród turystów zmierzających nie tylko na Rysy, ale też na Koprowy Wierch, Osterwę oraz bardzo często “tylko” nad Popradzki Staw i Symboliczny Cmentarz pod Osterwą.
Popradzkie Jezioro (Popradzki Staw) to jedno z piękniejszych miejsc w Tatrach – warto zobaczyć nie tylko jezioro i jego otoczenie, ale też znajdujący się w sąsiedztwie Symboliczny Cmentarz pod Osterwą. Stoją tutaj tez 2 schroniska, gdzie można odpocząć i posilić się. Jeśli więc tylko starczy nam czasu i sił polecamy zwiedzanie go, najlepiej w drodze powrotnej.
Przy Popradzkim Jeziorze znajduje się główne skrzyżowanie dróg: w prawo asfaltową drogą dojdziemy do Hotelu Górskiego nad Popradzkim Stawem i Schroniska Majlátha, natomiast szlak niebieski prowadzi na Koprową Przełęcz, po drodze odchodzi od niego czerwony szlak na Rysy.
Przed wejściem na ścieżkę jest informacja o Schronisku pod Rysami (Chata pod Rysmi) i możliwość zapracowania na darmową herbatę – wystarczy wynieść na górę przygotowany ładunek o wadze 5-10 kg.
Ścieżka początkowo biegnie przez świerkowo – kosówkowy las, przechodzimy przez mostek nad Żabim Potokiem (Žabí potok), skąd możemy podziwiać pierwsze widoki na Dolinę Mięguszowiecką i szczyt Wołowca Mięguszowieckiego (Mengusovský Volovec). Po ok. 0:30 godz. od Popradzkiego Stawu docieramy do skrzyżowania szlaków (Rázcestie nad Žabím Potokom,1620 m) – niebieski szlak prowadzi dalej na Wyżnią Koprową Przełęcz (Vyšné Kôprovské sedlo), a my skręcamy w prawo, zaczyna się stąd czerwony szlak na Rysy.
Skrzyżowanie szlaków nad Żabim Potokiem
Ścieżka początkowo prowadzi łagodnymi zakosami przez pola kosówki, później przez piarżysko ostro wznosi się do góry i wyprowadza nas do Żabiej Doliny Mięguszowieckiej (Žabia Mengusovská dolina). Znajdują się tutaj Żabie Stawy Mięguszowieckie, najbliżej szlaku – Wielki Żabi Staw Mięguszowiecki (Veľké Žabie pleso Mengusovské; 1919 m n.p.m.), powyżej Mały Staw (Malé Žabie pleso Mengusovské, 1919 m) i Wyżni Żabi Stawek (Vyšné Žabie pleso Mengusovské, 2046 m). Wg niektórych źródeł nazwa doliny i stawów pochodzi od wysepki znajdującej się na Wielkim Stawie, która kształtem przypomina żabę. Stawy ładnie się prezentują oglądane z pewnej wysokości – ponieważ jest to także nasza trasa powrotu, nacieszymy nimi oczy schodząc z Rysów.
Przy podejściu warto zwrócić uwagę na wspaniałe panoramy. Za nami, od strony południowo-zachodniej widać Grań Baszt (Hrebeň bášt) z Szatanem i Wołowiec Mięguszowiecki (Mengusovský Volovec, 2227 m), a przed nami – od strony północnej – Rysy i grań do Wołowej Turni.
Pokonujemy powoli wysokość trawersując zbocze i dochodzimy do skalistego progu, który oddziela Żabią Dolinę Mięguszowiecką od Kotlinki pod Wagą. Jest to jedno z trudniejszych miejsc na trasie – do niedawna ta skalna ekspozycja ubezpieczona była stalowymi klamrami i łańcuchami, od kilku lat znajdują się tu stalowe schody, które może nie zachwycają od strony estetycznej, ale umożliwiają pokonanie tej ściany bez żadnych problemów.
Przed nami teraz stosunkowo łatwe podejście do Schroniska pod Wagą (Chata pod Rysmi), szlak prowadzi kamienną ścieżką, nie ma tu trudności technicznych.
Schronisko pod Rysami jest najwyżej położonym schroniskiem w Tatrach. Posiada bufet oraz 14 miejsc noclegowych we wspólnej sypialni. Zaopatrywane jest przez nosiczy – tatrzańskich tragarzy.
Usytuowanie budynku powoduje, że jest ono narażone na schodzące lawiny. Ostatnie takie wydarzenie miało miejsce w 2001 r.
Schronisko otwarte jest tylko w sezonie letnim 16.6. – 31.10. Szczegóły: http://www.chatapodrysmi.com/
Ciekawostka: Trudno dostępne schroniska górskie w Tatrach Słowackich, m.in. Schronisko pod Rysami (2250 m), Schronisko Teryego, Schronisko Zbójnickie i Schronisko Zamkowskiego zaopatrywane są przez nosiczy (słow. nosič). Jednorazowo tragarz wynosi ładunek ważący ok. 60–80 kg. Jeżeli chcecie się przekonać, jak to jest być nosiczem – można wynieść mniejszy ładunek ok. 5 – 10 kg, np. znad Popradzkiego Plesa do Chaty pod Rysami. Nagrodą jest kubek herbatki 🙂
Ze schroniska idziemy teraz w kierunku przełęczy Waga (Váha, 2337 m). Ścieżka prowadzi lewą stroną dolinki, odcinek jest stromy, ale bez trudności. Przełęcz osiągamy po ok. 0:15 h. Warto się tu zatrzymać dla wspaniałej panoramy – świetnie widać otoczenie Doliny Ciężkiej z imponującą Galerią Gankową, ale też najwyższe tatrzańskie szczyty: Gerlach, Łomnicę i Lodowy Szczyt.
Z przełęczy Waga ścieżka łagodnymi zakosami w półgodziny wyprowadza nas na Rysy. Warto zachować większą ostrożność na ostatnim, szczytowym odcinku. Wprawdzie nie ma tu wielkich trudności technicznych, ale zwykle miejsce jest bardzo zatłoczone, stąd też łatwo o wypadek.
Warto też podejść na niższy, leżący po stronie polskiej północny wierzchołek, jest to najwyżej położony punkt Polski (2499 m n.p.m.). Rysy słyną z imponującej panoramy, przez znawców uważanej za najpiękniejszą w Tatrach.
Rysy (słow. Rysy, wys. 2503 m n.p.m.) – mają 3 wierzchołki, najwyższy o wysokości 2503 m leży po słowackiej stronie. Przez wierzchołek północny, przebiega przez niego granica polsko-słowacka.
Ciekawostka: Pierwsze letnie wejście odnotowano w 1840 r. (Eduard Blásy), zimowe w 1884 r. (Theodor Wundt). Na Rysy weszła m.in. Maria Skłodowska-Curie z mężem i Stefan Żeromski. W latach 1913-1914 był tu Lenin, na pamiątkę tego wejścia postawiono na szczycie tablicę, która była notorycznie niszczona przez turystów.
Do Popradzkiego Stawu schodzimy tą samą drogą. Tam, jeżeli tylko starczy nam sił i czasu warto zobaczyć jezioro oraz podejść na Symboliczny Cmentarz pod Osterwą. Z Cmentarza możemy wtedy wrócić do elektriczki do stacji Popradskie Pleso – niebieskim szlakiem w ok. 1 h. Lub zielonym, a potem czerwonym szlakiem do Szczyrbskiego Jeziora.