Przedstawiamy listę łatwych szlaków zimowych – 11 pomysłów na wycieczki w Tatrach. Przy ich doborze braliśmy pod uwagę zarówno walory widokowe, jak i trudności szlaku. Nasze propozycje uzupełniły zgłoszenia uczestników biorących udział w konkursie „Zima pod Tatrami”.

Kilka słów na wstępie. Zimą Tatry są przepiękne i warto je odwiedzać, trzeba jednak pamiętać, że nawet najłatwiejszy szlak w zimowych warunkach może być niebezpieczny. Co nam zagraża?

– stłuczenia i złamania. Często największym zagrożeniem są oblodzenia – po słonecznym dniu, kiedy podtopiony śnieg zamienia się w taflę lodu wówczas nawet łatwa trasa jest nie do przebycia bez pomocy raków lub raczków.
– odmrożenia, wychłodzenie organizmu
– zgubienie szlaku w trudnych warunkach pogodowych (konsekwencje j.w.)
– lawiny – wypadki zdarzały się nawet przy teoretycznie min. zagrożeniu (pierwszy stopień zagrożenia lawinowego). Jak czytamy na stronach TPN „…Czynnikiem radykalnie zwiększającym zagrożenie lawinowe jest wiatr podczas i zaraz po opadach śniegu, oraz gwałtowne zmiany temperatury – szczególnie ocieplenie”.

Uwaga dla rozpoczynających swoją przygodę z zimowymi Tatrami:

– poznaj i stosuj zasady bezpieczeństwa turystyki zimowej
– skompletuj odpowiednie wyposażenie, zaopatrz się w raki, raczki lub nakładki antypoślizgowe – wcześniej sprawdź, jak je założyć. Jeżeli po raz pierwszy korzystasz z raków – poćwicz chodzenie w nich w łatwym terenie. Warto mieć również kije trekkingowe
– wybierz właściwą trasę – odpowiednią do warunków pogodowych i twoich możliwości
– jeżeli warunki na trasie cię zaskoczą – wycofaj się!

Ważne – powinniśmy nie tylko posiadać odpowiedni sprzęt i wyposażenie, ale też wiedzę i umiejętności, jak z niego korzystać!
Przed wyjściem warto sprawdzić na stronach TPN informacje o warunkach na szlakach oraz aktualny komunikat lawinowy lub komunikat lawinowy TOPR.
Zachęcamy również do zapoznania się z informacjami o ekwipunku w góry, wraz z cyklem filmów edukacyjnych TOPR przygotowanych w ramach projektu „Akademia Górska TOPR” na naszym portalu w dziale PORADY.

Zobacz dodatkowe informacje:

Mapa online: Tatry Polskie

Pogoda w Tatrach

UBEZPIECZENIA online

NOCLEGI online

Oto nasze propozycje 11 łatwych tras na zimowe wycieczki w Tatrach

1. Rusinowa Polana i Gęsia Szyja

Rusinowa Polana to miejsce absolutnie niesamowite: bardzo widokowe i jednocześnie łatwo dostępne, z kategorii obowiązkowych dla odwiedzających Tatry. Można tu dotrzeć m.in. niebieskim szlakiem przez Wiktorówki, lub zielonym z Wierch Porońca (obydwie trasy to 1:15 h w jedną stronę). Rusinowa Polana to także jedno z piękniejszych widokowo miejsc w Tatrach. Jak na dłoni zobaczymy przepiękną panoramę Tatr Wysokich, m.in. Lodowy szczyt, Baranie Rogi, Gerlach, Rysy. Zimą miejsce jest warte polecenia miłośnikom górskich wschodów słońca. Rusinowa Polana może być celem samym w sobie – np. pomysłem na rodzinny spacer. Jest też przystankiem dla wędrujących na Gęsią Szyję.

Atuty:
– jedna z piękniejszych panoram Tatr
– łatwo dostępna

Punkt wyjścia: Wierch Poroniec lub Zazadnia
Trudności: do samej Rusinowej Polany, przynajmniej z Wierch Porońca nie powinno być problemów.
Przy gorszych warunkach szlak na Gęsią Szyję może być oblodzony, dlatego jeśli na wycieczkę wybieramy się z małymi dziećmi należy zachować ostrożność – szczególnie na szczytowych Skałkach Waksmundzkich!
Długość trasy: ok. 6,5 km
Czas wyprawy (sam przemarsz): ok. 2:30 h (zimą czas przejścia może być znacznie dłuższy)
Opisana trasa na Rusinową Polanę: Gęsia Szyja, Rusinowa Polana i Wiktorówki

Gęsia Szyja jest naturalną kontynuacją wycieczki na Rusinową Polanę, stąd to tylko 50 min. na szczyt (zimą w zależności od warunków dłużej).
Gęsia Szyja to jedno z najwspanialszych miejsc do oglądania tatrzańskich panoram, dlatego warto tu przyjść w pogodny, słoneczny dzień, wtedy bowiem zobaczymy w pełnej okazałości potężne tatrzańskie szczyty. Piękny jest też widok Rusinowej Polany przy zejściu ze szczytu.
Uwaga! Zimą warto mieć ze sobą raczki (lub raki) – strome podejście na górę może być oblodzone. Trzeba też zachować ostrożność na samej górze – na Skałkach Waksmundzkich.

Atuty: 
– jedna z piękniejszych panoram Tatr
– trasa z Zazadniej wiedzie przez Wiktorówki – sanktuarium Maryjne

Punkt wyjścia: Wierch Poroniec lub Zazadnia
Trasa: Wierch Poroniec (lub Zazadnia) – Rusinowa Polana – Gęsia Szyja – Rusinowa Polana – Wierch Poroniec (lub Wiktorówki i Zazadnia)
Trudności: przy dobrych warunkach pogodowych brak trudności
Czas wyprawy (sam przemarsz): ok. 3:30 h (zimą czas przejścia może być znacznie dłuższy)

Opisana trasa na Gęsią Szyję: Gęsia Szyja, Rusinowa Polana i Wiktorówki

Waksmundzkie Skałki na szczycie Gęsiej Szyi (1489 m)

2. Dolina Strążyska i wodospad Siklawica

Dolina Strążyska to tatrzański „klasyk”, popularne miejsce wycieczek, latem bywa najcześciej zatłoczone. To co urzeka w Strążyskiej to widok majestatycznych, potężnych ścian Giewontu z wyraźnie widocznym na szczycie krzyżem. Na Polanie Strążyskiej znajduje się bufet, gdzie można wstąpić na gorącą herbatkę. Warto też podejść do wodospadu Siklawica – z Polany Strążyskiej to tylko 10 min. Cała trasa (od wyjścia z parkingu do Siklawicy) do przejścia na spokojnie w godzinkę.

Z Doliny Strążyskiej można iść na Sarnią Skałkę, do Doliny Małej Łąki lub na Giewont.

Atuty:
– piękna panorama Giewontu
– możliwość podejścia do wodospadu Siklawica
– Bufet na Polanie Strążyskiej

Punkt wyjścia: Zakopane, ul. Strążyska – wejście do Doliny Strążyskiej
Trasa: Dolina Strążyska – Polana Strążyska – Silawica – Polana Strążyska – Dolina Strążyska
Trudności: przy dobrych warunkach pogodowych brak trudności
Długość trasy: ok. 5 km
Czas wyprawy (sam przemarsz): ok. 2:00 h (zimą czas przejścia może być dłuższy)

Opisana trasa do Doliny Strążyskiej: Zimowe przejście z Doliny Strążyskiej do Doliny Małej Łąki

 

3. Dolina Kościeliska

Jedna z najpopularniejszych i najliczniej odwiedzanych tatrzańskich dolin. Latem, dzięki licznym dodatkowym atrakcjom można ją zwiedzać wielokrotnie w różnych kombinacjach, np. zrobić sobie dłuższą pieszą wycieczkę zakończoną wizytą w Schronisku na Hali Ornak lub przedłużyć spacer i „zahaczyć” o Smreczyński Staw. Znajdą tu coś dla siebie miłośnicy jaskiń – to właśnie w Dolinie Kościeliskiej znajduje się 5 z 6 dostępnych turystycznie jaskiń (Jaskinia Mroźna jest otwarta od 26 kwietnia do końca października). Chociaż to właśnie okres zimowy jest najlepszą porą do eksploracji jaskiń, jest to jednak atrakcja dla dobrze znających temat. Uwaga! Nawet jeśli planujemy tylko podejście pod jaskinie – trzeba uważać na oblodzone ścieżki!

Atuty:
– Schronisko na Hali Ornak z ładnym widokiem na Błyszcz i Bystrą
– dodatkowa różnorodność (przy odpowiednich warunkach zew.) : Smreczyński Staw i jaskinie

Punkt wyjścia: Kiry
Trasa: Kiry – Schronisko PTTK na Hali Ornak – ew. Smreczyński Staw – Kiry
Trudności: przy dobrych warunkach pogodowych brak trudności w Dolinie Kościeliskiej. Ścieżki do jaskiń mogą być oblodzone, nie zaleca się odwiedzania zimą Wąwozu Kraków
Suma wzniesień: ok. 170 m
Długość trasy: ok. 12 km (plus 2,6 km (tam i z powrotem) i 120 m wzniesienia do Smreczyńskiego Stawu
Czas wyprawy: (sam przemarsz tam i z powrotem): 2:45 h (plus 1:10 h do Smreczyńskiego Stawu)

Opisana trasa do Doliny Kościeliskiej (letnia): Dolina Kościeliska

Więcej o jaskiniach w Kościeliskiej: Jaskinie tatrzańskie – Dolina Kościeliska

 

4. Morskie Oko

Największe jezioro w Tatrach, obowiązkowy punkt programu każdego odwiedzającego Tatry, miejsce zachwycające o każdej porze roku. W okresie od listopada do maja staw może być zamarznięty, a grubość lodu często przekracza 1,5 m.

Z Palenicy Białczańskiej nad Morskie Oko mamy do pokonania 8,5 km w jedną stronę (czyli 17 km w obie strony). Z Palenicy kursują również góralskie zaprzęgi – tzw. „fasiągi”, które za „drobną” opłatą dowożą turystów na Włosienicę (7 km), ostatni odcinek 1,5 km musimy pokonać już pieszo. Droga do Morskiego Oka jest łatwa, ale zimą, przy oblodzeniu trasa może zaskoczyć trudnościami. Dodatkowym atutem miejsca jest schronisko, można tu odpocząć, napić się ciepłej herbaty, zjeść szarlotkę lub obiad. Jeśli komuś mało wędrówki można przejść się ścieżką wokół jeziora – latem czas obejścia ok. 1 godz. (kierunek obojętny), zimą ścieżka może być oblodzona. Można też podejść nad Czarny Staw (ok. 2 – 3 godz. w dwie strony). Należy jednak pamiętać, że prowadzi tam dosyć stroma ścieżka (185 m przewyższenia), nie jest to już łatwa trasa. Uwaga! Może być ślisko, dlatego raki (raczki) niezbędne.

Atuty:
– wspaniałe widoki znad Morskiego Oka
– Schronisko nad Morskim Okiem

Punkt wyjścia: Palenica Białczańska
Trasa: Palenica Białczańska – Morskie Oko – Palenica Białczańska
Trudności: przy dobrych warunkach pogodowych brak trudności, ale warto zwrócić uwagę na długość trasy – w obie strony to 16 km!
Długość trasy: ok. 16 km w obie strony (plus 2,5 km wokół Morskiego Oka lub 4 km wypad nad Czarny Staw)
Czas wyprawy: (sam przemarsz tam i z powrotem): ok. 4 – 5 h

Opisana trasa do Morskiego Oka (opis letni): Droga do Morskiego Oka

5. Dolina Chochołowska

Przy tej dolinie najczęściej pojawiają się opinie, że monotonna, długa, nijaka… Uczciwie trzeba przyznać, że nie ma tu za wiele atrakcji po drodze, a dla turystów wybierających się wyżej przejście jej to raczej męczący „warunek konieczny” podejścia i powrotu. Natomiast zimą, kiedy szukamy spokojnej trasy na długi spacer dolina może być celem samym w sobie, a monotonia otoczenia staje się zaletą. Wyjątkowo urokliwie wyglądają też szałasy pokryte śnieżną pierzynką. Dolina przyciąga narciarzy biegowych i turowych, jest też świetnym punktem wyjść w wyższe partie Tatr Zachodnich m.in. na Grzesia, Wołowiec, Trzydniowiański Wierch i Starorobociański Wierch oraz Ornak. Swoje „5 minut” Chochołowska przeżywa wiosną, kiedy wraz z krokusami pojawiają się tysiące turystów. A tak o dolinie napisał jeden z laureatów naszego konkursu (M.Sz.) przytaczając słowa Ludwika Zejsznera “… w Chochołowskiej przeciwnie – wszystko jest wspaniałe i olbrzymie; zadziwia ona i wprawia w omamienie, a człowiek widzi swą małość w obliczu tych potęg przyrody”.

Atuty:
– Schronisko na Polanie Chochołowskiej

Punkt wyjścia: Siwa Polana
Trasa: Siwa Polana – Schronisko na Polanie Chochołowskiej – Siwa Polana
Trudności: przy dobrych warunkach pogodowych brak trudności, ale warto zwrócić uwagę na długość trasy – w obie strony to ok. 15 km!
Długość trasy: ok. 15 km
Czas wyprawy: (sam przemarsz) 3:30 h

Opisana trasa do Doliny Chochołowskiej (letnia): Dolina Chochołowska

6. Hala Gąsienicowa

Absolutnie wyjątkowe miejsce, warte odwiedzenia o każdej porze roku. Jak pisze Gosia Siwińska, autorka poniższego zdjęcia „Nie ma piękniejszej Hali w całych Tatrach. Gąsienicowa, jeśli tylko zostanie przykryta białą pierzynką, jest najcudowniejszym miejscem do uprawiania pieszej turystyki zimowej. Bliska obecność takich szczytów jak Kościelec, Świnica czy grań Orlej Perci tylko podnosi walory tego cudownego miejsca”.

Niewątpliwym atutem doliny jest Schronisko Murowaniec. Zimą najszybciej i najłatwiej dotrzemy tu czarnym szlakiem z Brzezin. Planując podejście przez Boczań lub Jaworzynkę warto zaopatrzyć się w raki lub raczki – może być ślisko na stromych odcinkach trasy. Można podejść nad Czarny Staw Gąsienicowy, ale wcześniej warto upewnić się o warunkach na szlaku – na tym odcinku mogą schodzić lawiny!

Atuty:
– wspaniała panorama Tatr
– Schronisko na Hali Gąsienicowej

Punkt wyjścia: Kuźnice
Trasa – Kuźnice – Jaworzynka – Hala Gąsienicowa, Murowaniec – Boczań – Kuźnice
Trudności: przy dobrych warunkach pogodowych brak trudności, po dużych opadach śniegu szlak może być nieprzetarty. Warto mieć ze sobą raczki i kije trekkingowe. Trasy nie polecamy turystom początkującym, którzy idą w towarzystwie małych dzieci. Planując podejście nad Czarny Staw Gąsienicowy należy wcześniej upewnić się o warunkach na szlaku – na tym odcinku mogą schodzić lawiny!
Suma wzniesień: ok. 600 m
Długość trasy: (Kuźnice – Murowaniec – Kuźnice): ok. 10 km
Czas wyprawy: (Kuźnice – Murowaniec – Kuźnice): ok. 3:40 h

Trasa na Halę Gąsienicową (opis letni): Z Kuźnic do Murowańca i nad Czarny Staw

7. Kopieniec Wielki

Ten niepozorny, liczący “zaledwie” 1328 m tatrzański szczyt jest idealną propozycją na zimową wyprawę w góry. Oferuje wspaniałe panoramy, ale też kilka atrakcji po drodze, m.in. piękną o każdej porze roku Polanę Kopieniec i Wywierzysko Olczyskie.

Jeden z laureatów konkursu „Zimą pod Tatrami”, Andrzej Buliński tak poleca wycieczkę na Wielki Kopieniec: “Miejsce ciche i spokojne, Ze szczytu roztaczają się wspaniałe widoki na całe Tatry, a w dolinie majestatyczny spokój i cisza niczym nie zmącona, okraszona pasterskimi szałasami, wiosną krokusami, latem i jesienią dzwonki wypasanych tutaj owiec tylko usłyszysz wędrowcze”.

Atuty:
– jedna z piękniejszych panoram Tatr
– przejście przez urokliwą Polanę Kopieniecką (szałasy)
– Wywierzysko Olczyskie

Punkt wyjścia (powrotu): Zakopane, Rondo Jana Pawła II dojazd komunikacją na Toporową Cyrhlę
Trasa: Toporowa Cyrhla – Wielki Kopieniec – Olczyska Polana – Kuźnice
Trudności: przy dobrych warunkach pogodowych brak trudności. Zimą warto mieć ze sobą raczki i kije trekkingowe.
Długość trasy: ok. 7 km
Czas wyprawy (sam przemarsz): ok. 2:40 h (zimą czas przejścia może być znacznie dłuższy)

Trasa zimowa na Kopieniec: Zimowa panorama Tatr z Wielkiego Kopieńca

8. Dolina Białego i Sarnia Skała

Zimowa sceneria Doliny Białego jest niepowtarzalna – ścieżka (żółty szlak) prowadzi wąskim dnem dolinki wzdłuż potoku, który przekraczamy kolejnymi drewnianymi mostkami. Dookoła, na ścianach wąwozu, zobaczymy oryginalne czapy śniegu i lodospady. Dodatkową atrakcją może być widoczne w lewym zboczu wejście do sztolni, w której prowadzone były poszukiwania rudy uranu w latach 1950-52.

Sarnia Skała, pomimo niewielkiej wysokości, jest świetnym punktem widokowym na całe Podhale, a przede wszystkim północne ściany Giewontu. Trasa jest bardzo atrakcyjna: Dolina Białego oraz Siklawica jest wyjątkowo „klimatyczna” ze względu na śnieżne i lodowe rzeźby. Dodatkowo, na Polanie Strążyskiej możemy wstąpić do bufetu na ciepłą herbatkę. Trasa nie jest wymagająca, ale zimą należy uwzględnić warunki śniegowe – przy dużych opadach szlak może być nieprzetarty. W razie oblodzeń dobrze jest mieć ze sobą raki (lub raczki) i kije trekkingowe.

Atuty:
– chyba najpiękniejsze miejsce do podziwiania Giewontu
– wspaniała panorama Podhala
– możliwość podejścia do wodospadu Siklawica
– przejście obok “ciekawostki” – wylotu sztolni powstałej w czasie poszukiwań rudy uranu
– możliwość zrobienia pętli: Dolina Strążyska (wejście) – Droga pod Reglami – Dolina Białego – Sarnia Skała – Polana Strążyska – Siklawica – Dolina Strążyska

Punkt wyjścia (powrotu): Zakopane, ul. Strążyska – wejście do Doliny Strążyskiej
Trasa: Dolina Strążyska (wejście) – Droga pod Reglami – Dolina Białego – Sarnia Skała – Polana Strążyska – Siklawica – Dolina Strążyska
Trudności: Sarnia Skała – przy dobrych warunkach pogodowych brak trudności, po dużych opadach śniegu szlak może być nieprzetarty, górna część trasy może być oblodzona. Warto mieć ze sobą raczki i kije trekkingowe.
Przy gorszych warunkach pogodowych trasy nie polecamy turystom początkującym, którzy idą w towarzystwie małych dzieci.
Suma wzniesień: ok. 500 m
Długość trasy: ok. 9 km
Czas wyprawy (sam przemarsz): ok. 3:40 h (zimą czas przejścia może być znacznie dłuższy)

Zimowa Trasa na Sarnią Skałę: Dolina Strążyska Dolina Białego i Sarnia Skała Zimą

9. Dolina Strążyska i Dolina Małej Łąki

Już samo przejście Doliny Strążyskiej i podejście pod wodospad Siklawica jest atrakcyjnym pomysłem na spacer. Dodatkowo proponujemy przejście przez Przełęcz w Grzybowcu do Doliny Małej Łąki i powrót Drogą pod Reglami do wylotu Doliny Strążyskiej. Podejście na przełęcz jest trochę mozolne – trzeba pokonać kilka wysoko wznoszących się zakosów. Od Doliny Strążyskiej do Doliny Małej Łąki trasa wiedzie przez las, nie ma więc widoków, ale przy pięknej pogodzie wędrówka ośnieżonym lasem jest bajkowa. Uwaga – na tym odcinku może być ślisko. I jeszcze jedna uwaga – po dużych opadach śniegu i przy odwilży trzeba się liczyć ze spadającym z drzew śniegiem. Z Wielkiej Polany w Dolinie Małej Łąki zachwyca wspaniała panorama Giewontu, Kopy Kondrackiej i Wielkiej Turni. Dodatkową zaletą wycieczki jest możliwość zamknięcia jej w pętlę wykorzystując spacerową Drogę pod Reglami.

Atuty:
– wspaniała panorama Giewontu, Kopy Kondrackiej i Wielkiej Turni
– możliwość podejścia do wodospadu Siklawica
– możliwość zrobienia pętli: Dolina Strążyska (wejście) – Polana Strążyska – Siklawica – Przeł. w Grzybowcu – Dolina Małej Łąki – Droga pod Reglami – Dolina Strążyska

Punkt wyjścia: Zakopane, ul. Strążyska – wejście do Doliny Strążyskiej
Trasa: Dolina Strążyska – Polana Strążyska – Siklawica – Polana Strążyska – Przeł. w Grzybowcu – Dolina Małej Łąki – Droga pod Reglami – Dolina Strążyska (wejście)
Trudności: przy dobrych warunkach pogodowych nie powinno być trudności, po dużych opadach śniegu leśna część szlaku może być nieprzetarta, może też być oblodzona. Warto mieć ze sobą raczki i kije trekkingowe.
Długość trasy: ok. 10,5 km
Czas wyprawy (sam przemarsz): ok. 3:30 h (zimą czas przejścia może być znacznie dłuższy)

Opisana trasa zimą do Doliny Małej Łąki: Zimowe przejście z Doliny Strążyskiej do Doliny Małej Łąki

10. Droga pod Reglami

Droga pod Reglami – wycieczka z widokiem na Zakopane i Pasmo Gubałówki od Płazówki przez Palenicę i Butorowy Wierch po samą Gubałówkę. Droga rozpoczyna się w Kuźnicach i kończy przy wylocie Doliny Kościeliskiej w Kirach. Dawniej była nazywana Żelazną Drogą ponieważ łączyła dwa ośrodki hutnicze. Przewożono nią materiały (rudy, węgiel, półfabrykaty) pomiędzy ośrodkiem w Dolinie Kościeliskiej oraz Kuźnicami, w których znajdowały się huty. Dzisiaj jedyną pamiątką po tych czasach jest tablica pamiątkowa. Trasę proponujemy rozpocząć nie w Kuźnicach, ale przy bramie Wielkiej Krokwi. Obiekty skoczni narciarskich są dodatkową atrakcją naszej wycieczki. Czarny szlak turystyki pieszej, rowerowej i narciarskiej prowadzi granicą lasu i łączy wyloty tatrzańskich dolin, m.in. Doliny Białego, Doliny Ku Dziurze, Doliny Strążyskiej, Doliny Za Bramką, Doliny Małej Łąki, Staników Żleb i Doliny Kościeliskiej.

Atuty:
– możliwość pokonania dowolnego odcinka trasy (dostęp do komunikacji miejskiej)
– obiekty skoczni narciarskich
– ładne widoki na Zakopane i Pasmo Gubałówki od Płazówki przez Palenicę i Butorowy Wierch po samą Gubałówkę

Punkt wyjścia: Zakopane – Skocznia Wielka Krokiew
Trasa: Wielka Krokiew – Droga Pod Reglami – Kiry
Trudności: jest to popularny szlak spacerowy – bez trudności
Długość trasy: ok. 8 km
Czas wyprawy (sam przemarsz): ok. 2:00 h (zimą czas przejścia może być dłuższy)

Zimowy rowerzysta i spacerowicze na Drodze pod Reglami

11. Do Schroniska PTTK na Hali Kondratowej

Wycieczka do leżącego u stóp masywu Giewontu – najmniejszego w polskich Tatrach Schroniska na Hali Kondratowej z możliwością odwiedzenia pustelni św. Brata Alberta. Trasa nie ma trudności terenowych. Szlak przebiega częściowo lasem – zimą wyjątkowo urokliwie wyglądają wysokie świerki przykryte śnieżnymi czapami. Trasa doskonale znana „zdobywcom” Giewontu – jest to bowiem jeden z najczęściej obieranych wariantów wejścia na ten popularny szczyt. Wycieczkę zaczynamy w Kuźnicach i niebieskim szlakiem ruszamy w górę „Drogą Brata Alberta”. Po ok. 800 m docieramy do Klasztoru Sióstr Albertynek (po lewej) i Pustelni św. Brata Alberta. Klasztor i stojąca obok kaplica wybudowana jest w stylu zakopiańskim, została zaprojektowana przez przyjaciela brata Alberta Chmielowskiego – Stanisława Witkiewicza. W 1901 r. wybudowano obok małą pustelnię, w której zamieszkał brat Albert (obecnie jest tutaj niewielkie muzeum). Od głównej drogi odbija w prawo żółty szlak do Klasztoru OO Albertynów.
Kontynuujemy wycieczkę, dochodzimy do Polany Kalatówki (stoi tutaj  Hotel Górski PTTK Kalatówki). Mijamy polanę jej wschodnim skrajem i wchodzimy do lasu przy zboczach Kalackiej Turni, warto zwrócić uwagę na wyraźnie słyszalny w dole po lewej szum Wywierzyska Bystrej (nie jest dostępne turystycznie). Po kilkudziesięciu minutach marszu docieramy na Halę Kondratową. Znajduje się tutaj najmniejsze schronisko w polskich Tatrach – schronisko PTTK im. Władysława Krygowskiego (1333 m). Jest to świetna miejsce na odpoczynek i posiłek – polecamy żurek i sławny piernik! Sprzed schroniska rozciąga się ładny widok na Kasprowy Wierch i otoczenie Doliny Kondratowej, szczególnie na grań Długiego Giewontu. Dojście do schroniska z Kuźnic zajmuje ok. 1:35 h, można tu również dotrzeć nartostradą.

Uwaga! Aktualnie trwa remont budynku Schroniska PTTK na Hali Kondratowej – schronisko jest nieczynne!

Atuty:
– możliwość odwiedzenia Pustelni Brata Alberta
– Schronisko PTTK na Hali Kondratowej
– ładne widoki na Kasprowy Wierch i grań Giewontu

Punkt wyjścia: Kuźnice (trasa na Giewont)
Trasa: Kuźnice – Polana Kalatówki – Hala Kondratowa – Polana Kalatówki – Kuźnice
Trudności: jest to popularny szlak na Giewont, do schroniska – bez trudności
Długość trasy (w obie strony): ok. 6,8 km
Czas wyprawy (sam przemarsz): ok. 3:10 h (zimą czas przejścia może być dłuższy)
Trasa opisana jest szczegółowo w wyprawie: Giewont zimą

Polecamy inne łatwe trasy w Tatrach:

Tatry – trasy z wózkiem dziecięcym lub dla niepełnosprawnych

Łatwe trasy w Tatrach – propozycje wycieczek letnich