Tatry – trasy na wózek dziecięcy lub dla niepełnosprawnych

Gdzie w Tatrach wybrać się z dzieckiem w wózku? Gdzie znaleźć łatwą trasę dla seniora? A gdzie pójść na krótki lub dłuższy górski spacer – atrakcyjny widokowo, a jednocześnie niezbyt trudny terenowo. Do dyspozycji mamy oczywiście tatrzańskie dolinki, ale żeby ułatwić wybór przygotowaliśmy osobno propozycje dróg asfaltowych oraz dolinki, gdzie biegnie droga szutrowa. Wszystkie są atrakcyjne dla spacerowiczów, natomiast jeśli szukamy tras do przejechania wózkiem dziecięcym lub inwalidzkim, asfaltowe drogi będą tutaj idealne.

Przy każdej propozycji znajduje się informacja m.in. o stanie nawierzchni oraz długości i atrakcyjności trasy. Natomiast podany czas przejścia odnosi się do czasu przemarszu turysty pieszego. Należy pamiętać, że idąc tempem spacerowym lub z wózkiem będzie on dłuższy, należy to uwzględnić przy planowaniu długich wycieczek, jak np. do Morskiego Oka. Nie bez znaczenia jest tu także indywidualna kondycja i możliwości, szczególnie osób starszych i z problemami ruchu.
Podane informacje o schroniskach powinny być przydatne nie tylko jako atrakcja gastronomiczna, ale przede wszystkim możliwość odpoczynku, co jest szczególnie ważne przy wycieczkach z małymi dziećmi lub osobami starszymi.
Przy polecanych trasach staraliśmy się bardzo dokładnie opisać nie tylko walory danego miejsca, ale przede wszystkim stan nawierzchni drogi – kluczowy szczególnie dla tych, którzy wybierają się z bardzo małymi dziećmi lub osobami na wózkach inwalidzkich. Zdajemy sobie jednak sprawę, że bardzo trudno jest obiektywnie ocenić trasę – to co dla jednych jest drobiazgiem, dla innych już ogromnym wyzwaniem. Dlatego pamiętajmy, by bardzo rozważnie dobierać trasę wycieczki.

Uwaga! Wybierając się na górską trasę, która umożliwia przejazd wózkiem trzeba mieć świadomość, że nie każdy wózek nadaje się na taką trasę. W wielu miejscach możemy spotkać duże nierówności, wystające kamienie lub miejsca,gdzie nawet konieczne jest przeniesienie wózka.
Przede wszystkim wózek powinien być wyposażony w koła o większej średnicy, o odpowiedniej amortyzacji oraz solidną konstrukcję.

Planując wycieczkę, nawet w wersji spacerowej, należy pamiętać o podstawowych zasadach bezpieczeństwa w górach, istotnych szczególnie podczas słonecznych i gorących dni, a mianowicie:
– właściwy ubiór: ochrona przed słońcem,
– zadbanie o odpowiednią ilość płynów,
– unikanie długotrwałego przebywania na słońcu (zapobieganie udarowi słonecznemu)
– zachowanie ostrożność w części reglowej Tatr – w miejscach nasłonecznionych, mogą występować jadowite żmije zygzakowate
– pamiętajmy, że lato to możliwość występowania burz w górach – jak się zachować w takich sytuacjach: PORADY – AKADEMIA GÓRSKA TOPR
– przed planowaną wycieczką należy sprawdzić informacje na stronach TPN lub TANAP – czy na trasie nie ma utrudnień, uszkodzeń, remontów, itp.

Należy pamiętać, że trasy po polskiej stronie, oprócz Dolinki Pod Reglami, znajdują się na terenie TPN – przed wejściem na trasę należy kupić bilet – OPŁATY TPN

Warto również mieć świadomość, że przy wędrówkach po stronie słowackiej zalecane jest posiadanie odpowiedniego ubezpieczenia. Nawet na łatwych trasach może pojawić się konieczność wezwania pomocy – a akcje ratunkowe po słowackiej stronie Tatr są płatne – informacje dot. ubezpieczenia w Tatry Słowackie.
Szczegółowe informacje o bezpieczeństwie w górach: PORADY

Rozpoczynamy od propozycji tras asfaltowych, które możemy pokonać wózkiem

1. Doliną Rohacką do Bufetu Rohackiego (słow. bývalá Ťatliakova chata, Tatry Słowackie).

Asfaltowa droga poprowadzona w ładnej, górskiej scenerii z widokiem na grań Rohaczy. Od parkingu, przy stacji narciarskiej Roháče – Spálená, cały czas lekko pod górę (320 m różnicy wzniesień), po ok. 5 km doprowadza nas do Bufetu Rohackiego. Obok znajduje się plac, ławki i stoły dla turystów. Obiekt małej gastronomii mieści się w budynku narciarni, która była częścią schroniska turystycznego (schronisko spłonęło w 1963 r.). Obok Bufetu znajduje się nieduży i płytki stawek Czarna Młaka (słow. Ťatliakove pleso), z którym wiąże się ciekawa historia. Otóż, w latach 70. woda zaczęła uciekać ze stawu do Rohackiego Potoku, wówczas mieszkańcy Zuberca bez wsparcia naukowców podjęli próbę ratowania jeziora. Wypełnili dno ilastą gliną, zapobiegając w ten sposób odpływaniu wód. Słowacka nazwa: Tatliakowe Jeziorko została nadana na cześć pioniera turystyki górskiej Jána Ťatliaka.
Przy Bufecie odchodzi szlak na Rakoń, Wołowiec i dalej na grań Rohaczy oraz szlak do Smutnej Doliny, skąd można dojść do bardzo urokliwych Rohackich Stawów.

Punkt wyjścia: parking Ośrodka Narciarskiego Roháče – Spalena (słow. Parkovisko pod Spálenou)
Różnica wzniesień: ok. 320 m
Długość trasy: 10 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia (sam przemarsz): ok. 2:50 h (tam i z powrotem)
Jakość drogi (trasy) – droga asfaltowa
Atrakcje: trasa z widokiem na grań Rohaczy, staw Czarna Młaka (słow. Ťatliakove pleso)
Schronisko (bufet, karczma) – tak – Bufet Rohacki
Fragment dotyczący dojścia opisany jest w wyprawie: Grań Rohaczy – Hruba Kopa, Banówka

W Dolinie Rohackiej

Doliną Rohacką do Bufetu Rohackiego – widok na grań Rohaczy

e - SKLEP PORTALU

2. Dolina Cicha (słow. Tichá dolina, Tatry Słowackie)

Dolina Cicha jest, naszym zdaniem, jedną z piękniejszych tatrzańskich dolin i ciekawszych pomysłów na wycieczkę. Z asfaltowej drogi można podziwiać grań Czerwonych Wierchów i Kasprowy Wierch. Dużą jej atrakcją jest także potok „Cicha Woda” (Tichý potok). który przepływa przez całą dolinę i w dolnej jej części łączy się z Koprową Wodą (Kôprovský potok). W kilku miejscach na trasie ustawione są ławostoły, przy których można odpocząć. Trasa jest długa, liczy 12 km w jedną stronę, jest idealna na przejażdżkę rowerową, ale można ją także wykorzystać na całodniową wycieczkę pieszą. Planując wyjście z dziećmi należy mieć na uwadze, że długość trasy, brak spektakularnych atrakcji terenowych po drodze oraz brak schroniska lub bufetu niekoniecznie musi być atutem i może nie spodobać się najmłodszym turystom.
Uwaga! Droga jest zamknięta dla ruchu samochodowego, ale prowadzi tędy szlak rowerowy (aż do Rozdroża pod Kasprowym), dlatego dla bezpieczeństwa warto zwrócić uwagę na przejeżdżających rowerzystów.

Punkt wyjścia: parking w Podbańskiej (Podbanské)
Różnica wzniesień: 335 m
Długość trasy: ok. 24 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia (sam przemarsz): ok. 5:45 h (tam i z powrotem)
Jakość drogi (trasy) – droga asfaltowa
Atrakcje: trasa z widokiem na Kasprowy Wierch, potok „Cicha Woda”
Schronisko (bufet, karczma) – Brak

Dolina Cicha (słow. Tichá dolina, Tatry Słowackie)

Rozdroże pod Kasprowym – widok na otoczenie Cichej Doliny

3. Popradzki Staw (słow. Popradské pleso, Tatry Słowackie)

Popradzki Staw (słow. Popradské pleso) to jedno z piękniejszych tatrzańskich jezior, znajduje się u wylotu Doliny Złomisk (1949 m). Nad stawem stoi Hotel Górski Popradské pleso – byłe Schronisko kpt. Morávki (Popradská chata) oraz Schronisko Majlátha.
Nad Popradzki Staw można dotrzeć 3 różnymi drogami, ale ponieważ są to propozycje na wózek – pozostaje nam szlak niebieski. Od stacji kolejki elektrycznej tzw. elektriczki – Popradské pleso czeka nas około 1 godziny marszu asfaltową drogą. Od samego początku Doliny Mięguszowieckiej (Mengusovská dolina) roztaczają się piękne widoki na otaczające dolinę szczyty.
Trzeba uważać na rowerzystów i samochody z uprawnieniami na dojazd do schroniska – hotelu.
Wokół jeziora ułożona jest szeroka kamienno-szutrowa ścieżka (żółty szlak). Po przeciwległej stronie stawu, tuż przy ujściu Potoku Krupa żółty szlak prowadzi na Tatrzański Cmentarz Symboliczny pod Osterwą (Tatranský symbolický cintorín), miejsce szczególne, poświęcone ludziom, którzy zginęli w górach (Cmentarz otwarty jest od 15.06 – 1.11.). Opisana trasa: Symboliczny Cmentarz pod Osterwą

Punkt wyjścia: stacja kolejki elektrycznej tzw. elektriczki – Popradské pleso
Różnica wzniesień: 260 m
Długość trasy: ok. 8 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia (sam przemarsz): ok. 2 h (tam i z powrotem)
Jakość drogi (trasy) – droga asfaltowa
Atrakcje: piękne widoki na otoczenie Doliny Mięguszowieckiej, 2 schroniska
Schronisko (bufet, karczma) – Tak – Hotel Górski Popradské pleso

Fragment dotyczący dojścia opisany jest w wyprawach: Koprowy Wierch i Hińczowe Stawy oraz Tatrzański Cmentarz Symboliczny pod Osterwą

Droga do Popradzkiego Stawu (niebieski szlak)
Droga do Popradzkiego Stawu (niebieski szlak)

Dolina Złomisk nad Popradzkim Stawem

4. Polana pod Muraniem, zwana też Gałajdówką lub Gałajdową Polaną (słow. Galajdova poľana, Poľana pod Muráňom, Tatry Słowackie)

Do znajdującej się u podnóży Murania polany prowadzi asfaltowa droga z Tatranskiej Javoriny. Do Rozdroża pod Muraniam (Razcestie pod Muranom) trasa liczy ok. 2 km (znaki zielone i niebieskie), biegnie wzdłuż Jaworowego Potoku. Skręcamy w lewo (niebieski szlak) i wchodzimy na polanę, na której znajduje się wystawa geologiczna z naturalnymi okazami i opisem najważniejszych skał tatrzańskich. Z “Polany pod Muraniem” rozciąga się ładny widok na szczyty: Murań, Nowy Wierch, Hawrań, Płaczliwa Skała i Szalony Wierch.

Punkt wyjścia: Tatranská Javorina
Różnica wzniesień: ok. 100 m
Długość trasy: ok. 4,5 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia (sam przemarsz): ok. 1:15 h (tam i z powrotem)
Jakość drogi (trasy) – droga asfaltowa
Atrakcje: wystawa geologiczna
Schronisko (bufet, karczma) – Brak

Most na Jaworowym Potoku prowadzący do Polany pod Muraniem Polana pod Muraniem, zwana także Gałajdówka lub Gałajdowa Polana (słow. Galajdova poľana) Widok na szczyty otaczające Polanę nad Muraniem: Murań, Nowy Wierch, Hawrań, Płaczliwa Skała i Szalony Wierch

5. Dolina Rybiego Potoku – droga do Morskiego Oka

Wycieczka nad Morskie Oko – największy i najpiękniejszy tatrzański staw to turystyczny „przebój”. Jezioro jest przepięknie położone – otoczone częściowo lasem i skalnymi ścianami, nad którymi górują imponujące Mięguszowieckie Szczyty, ciemna ściana Kazalnicy i charakterystyczna sylwetka Mnicha. Nad Morskie Oko prowadzi asfaltowa droga, większość turystów korzysta z góralskiej dorożki, które dojeżdżają do Polany Włosienica, my jednak zachęcamy do pokonania trasy pieszo. Przy jej wyborze warto pamiętać o kilku kwestiach:
– trasa jest długa – liczy 8,5 km w jedną stronę, czyli 17 w obie strony, a to wymaga dobrej kondycji od pchającego wózek,
– jest mało urozmaicona, jedyną większą atrakcją po drodze są Wodogrzmoty Mickiewicza, dla większego dziecka trasa może być nużąca
– wbrew pozorom jest tu „trochę” pod górę – od Palenicy Białczańskiej do Morskiego Oka (8,5 km) mamy do pokonania 400 m przewyższenia
– popularność Morskiego Oka, które w długie weekendy i wakacje bije swoje rekordy zatłoczenia, powoduje, że w letnie dni trudno cieszyć się urokiem miejsca. Dlatego, jeżeli zależy nam na klimatycznym i spokojnym rodzinnym spacerze, raczej omijajmy ten szlak w szczycie sezonu turystycznego.

Punkt wyjścia: Palenica Białczańska
Różnica wzniesień: ok. 400 m
Długość trasy: ok. 17 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia (sam przemarsz): ok. 4 h (tam i z powrotem)
Jakość drogi (trasy) – droga asfaltowa
Atrakcje: Wodogrzmoty Mickiewicza, Wanta,
Schronisko (bufet, karczma) – tak – Schronisko nad Morskim Okiem, bufet na Włosienicy

Opisana Droga do Morskiego Oka

Droga do Morskiego Oka – “Wanta”
Droga do Morskiego Oka – widok z Włosienicy na Mięguszowieckie Szczyty

Morskie Oko

Trasy szutrowo – kamieniste – piesze spacerowe, dla wózków być wyposażonych w koła o większej średnicy, o odpowiedniej amortyzacji i solidnej konstrukcji

6. Dolina Strążyska

Trasa liczy raptem 2 km w jedną stronę, a jest bardzo atrakcyjna i urozmaicona. Dosłownie na wyciągniecie ręki mamy widok na tatrzański symbol – Giewont, po obu stronach drogi piękne skaliste turnie, bufet na Polanie Strążyskiej i w gratisie wodospad Siklawica, nad który niestety trudno już dojechać wózkiem.
Miejsce piękne, urokliwe i baaardzo popularne, w sezonie wakacyjnym jest tu naprawdę tłoczno.
Z Doliny Strążyskiej prowadzą szlaki na Sarnią Skałkę, do Doliny Małej Łąki i na Giewont.

Punkt wyjścia: Zakopane, ul. Strążyska – wejście do Doliny Strążyskiej
Różnica wzniesień: ok. 150 m
Długość trasy: ok. 4 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia (sam przemarsz): ok. 1:10 h (tam i z powrotem)
Jakość drogi (trasy) – szutrowa, kamienista
Atrakcje: Piękny widok na Giewont, możliwość podejścia do wodospadu Siklawica
Schronisko (bufet, karczma) – tak – bufet na Polanie Strążyskiej

Dolina Strążyska
Dolina Strążyska

Dolina Strążyska – widok na Giewont

7. Dolina Kościeliska

Dolina Kościeliska – piękna, urozmaicona, popularna i w szczycie sezonu zatłoczona – co roku rywalizuje z Morskim Okiem o największą liczbę odwiedzających. Ale uczciwie trzeba przyznać, że to jedna z najpiękniejszych tatrzańskich dolin i chyba z największą liczbą atrakcji, m.in. jaskinie i Wąwóz Kraków – ale to już propozycje tylko dla pieszych. Droga biegnie w ładnej scenerii, występują tu skalne zwężenia, tzw. Bramy, dnem doliny płynie Potok Kościeliski – w kilku miejscach można podejść nad wodę. Znaną atrakcją doliny jest Skała Pisana, która cała jest „popisana” autografami turystów sprzed lat (m.in. malarza Henryka Siemiradzkiego). U jej podnóża widoczne są otwory (tzw. wypływ krasowy), z których wypływa woda. Znajduje się tutaj Jaskinia Wodna pod Pisaną (Jaskinia Pisana). Po drodze warto też zwrócić uwagę na Kapliczkę Zbójnicką oraz wywierzysko „Lodowe Źródło”, przy którym znajduje się drewniany pomost z ławeczkami. Wycieczkę rozpoczynamy w Kirach (przy wejściu kasa biletowa), do Schroniska na Hali Ornak mamy do pokonania 6 km (w jedną stronę).
Na Polanę Pisaną w Dolinie Kościeliskiej dojeżdżają dorożki góralskie.

Punkt wyjścia: Kiry
Różnica wzniesień: ok. 170 m
Długość trasy: ok. 12 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia (sam przemarsz): ok. 3 h (tam i z powrotem)
Jakość drogi (trasy) – szutrowa droga. Odcinek do Smreczyńskiego Stawu prowadzi leśną drogą – nie polecamy do przejazdu wózkiem
Atrakcje: Kapliczka Zbójnicka, wywierzysko „Lodowe Źródło”, Skała Pisana
Schronisko (bufet, karczma) – tak – Schronisko na Hali Ornak
Uwaga! Wycieczkę można przedłużyć i podejść nad Smreczyński Staw, jest to ścieżka dla turystów pieszych. Odległość 2,6 km (tam i z powrotem), czas przejścia 1:10 h

Opisana trasa: Dolina Kościeliska

Dolina Kościeliska
Dolina Kościeliska
Dolina Kościeliska

Schronisko na Hali Ornak

8. Dolina Chochołowska

Jest to najdłuższa i największa dolina w polskich Tatrach, jedna z niewielu tatrzańskich dolin, gdzie można wjechać rowerem. Co prawda w porównaniu do Doliny Kościeliskiej nie jest tak ciekawa terenowo, ale i tutaj znajdzie się kilka atrakcji:
– Wywierzysko Chochołowskie,
– bacówka na Siwej Polanie (niedaleko parkingu), gdzie można kupić oscypki.
– Kaplica Jana Chrzciciela, jest to “pamiątka” po Janosiku – w Dolinie Chochołowskiej kręcony był bowiem 7 odcinek Janosika oraz scena z kuligiem do filmu Potop – do kaplicy prowadzi wąska ścieżka ze stopniami, trudna do przejazdu wózkiem.
– Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej,

Poruszanie się po dolinie:
– pieszo. Czas przejścia: do Polany Chochołowskiej (7,5 km) 1:55 h
– kolejką turystyczną „Rakoń” (kursuje co pół godziny i dojeżdża do polany Huciska)
– rowerem (zmiany od 2016 – obowiązuje opłata za wjazd rowerem – 5 zł.)
– bryczką góralską, którą można dojechać do Polany Chochołowskiej

Punkt wyjścia: Siwa Polana
Różnica wzniesień: ok. 250 m
Długość trasy: ok. 15 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia (sam przemarsz): ok. 3:30 h (tam i z powrotem)
Jakość drogi (trasy) – w dolnej części asfalt, większość jest szutrowa, kamienista, są krótkie odcinki nierówne i tzw. kocie łby. Mogą się zdarzyć pewne utrudnienia na drodze w czasie, kiedy prowadzone są prace leśne
Atrakcje: Wywierzysko Chochołowskie, kulturowy wypas owiec na Siwej Polanie, Kaplica Jana Chrzciciela
Schronisko (bufet, karczma) – tak – Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej

Opisana trasa: Dolina Chochołowska

Dolina Chochołowska – początkowy odcinek to wygodna, asfaltowa drogaKamienny odcinek Doliny Chochołowskiej

Dolina Chochołowska – urokliwe szałasy pasterskie

9. Droga pod Reglami

Piękna i łatwa wycieczka z widokiem na Zakopane i Pasmo Gubałówki. Droga rozpoczyna się w Kuźnicach i kończy przy wylocie Doliny Kościeliskiej w Kirach. Dawniej była nazywana Żelazną Drogą ponieważ łączyła dwa ośrodki hutnicze. Trasę proponujemy rozpocząć nie w Kuźnicach, ale pod Wielką Krokwią. Obiekty skoczni narciarskich są dodatkową atrakcją naszej wycieczki. Czarny szlak turystyki pieszej, rowerowej i narciarskiej prowadzi granicą lasu i łączy wyloty tatrzańskich dolin: Doliny Białego, Doliny Ku Dziurze, Doliny Strążyskiej, Doliny Za Bramką, Doliny Małej Łąki, Staników Żleb i Doliny Kościeliskiej. Jest to popularny szlak spacerowy, jego atutem jest możliwość pokonania dowolnego odcinka trasy (dostęp do komunikacji miejskiej).

Punkt wyjścia: Zakopane – Skocznia Wielka Krokiew
Różnica wzniesień: ok. 100 m
Długość trasy: ok. 8,5 km (w jedną stronę)
Czas przejścia (sam przemarsz): Czas przejścia: ok. 2 h (w jedną stronę)
Jakość drogi (trasy) – szutrowa
Atrakcje: obiekty skoczni narciarskich, ładne widoki na Zakopane i Pasmo Gubałówki od Płazówki przez Palenicę i Butorowy Wierch po samą Gubałówkę
Schronisko (bufet, karczma) – tak – obiekty gastronomiczne pod Wielką Krokwią, bufet „Sielanka” przy wejściu do Doliny Białego, karczma przy parkingu przed wejściem do Doliny Strążyskiej, obiekty gastronomiczne w Kirach

Droga pod Reglami

Droga pod Reglami

10. Dolina Białego

Krótka (1,8 km w jedną stronę), ale bardzo atrakcyjna trasa spacerowa Doliną Białego Potoku. Ścieżka (żółty szlak) prowadzi wąskim dnem dolinki wzdłuż potoku, który przekraczamy kolejnymi drewnianymi mostkami. Dodatkową atrakcją może być widoczne w lewym zboczu wejście do sztolni, w której prowadzone były poszukiwania rudy uranu w latach 1950-52. Na końcu dolinki miejsce na odpoczynek pod wodospadem.
Wąska, głęboko wcięta dolina tworzy urokliwy wąwóz, jest dobrym miejscem na spacery z dziećmi szczególnie w upalne dni. Z końca dolinki żółty szlak prowadzi w górę do Drogi nad Reglami i dalej na Sarnią Skałę lub Kalatówki.

Punkt wyjścia: Droga pod Reglami, 10 min. od Skoczni Wielka Krokiew
Różnica wzniesień: ok. 170 m
Długość trasy: ok. 3,6 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia (sam przemarsz): ok. 1:10 h (tam i z powrotem)
Jakość drogi (trasy) – szutrowa, kamienista
Atrakcje: widoczny wylot sztolni, piękny Biały Potok, wodospady
Schronisko (bufet, karczma) – tak – bufet „Sielanka” przy wejściu do dolinki oraz 10 minut od wejścia do dolinki, pod Skocznią Wielka Krokiew

Dolina Białego

Dolina Białego

11. Dolina Białej Wody (słow. Bielovodská dolina,Tatry Słowackie)

Propozycja dla osób szukających miejsc cichych i niezatłoczonych. Zaraz za mostkiem granicznym na Łysej Polanie zaczyna się szeroka szutrowa droga biegnąca w górę potoku Biała Woda. Po ok. 40 min. docieramy do polany Biała Woda, rozciąga się stąd bardzo ładny widok na tatrzańskie szczyty. Stoi tutaj leśniczówka TANAP-u., zaraz obok szlaku znajduje się ławostół, opodal źródełko. Przy polanie kończy się trasa rowerowa. Na wysokości polany Biała Woda, po drugiej stronie potoku Biała Woda znajduje się Schronisko w Dolinie Roztoki. Wózkiem można podjechać jeszcze wyżej, aż do granicy lasu – dalej droga przechodzi w wąską ścieżynę, która prowadzi do Kaczej Doliny i dalej na Polski Grzebień.

Punkt wyjścia: parking na Łysej Polanie
Różnica wzniesień: ok. 60 m
Długość trasy: ok. 6,4 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia (sam przemarsz): ok. 1:20 h (tam i z powrotem)
Jakość drogi (trasy) – droga szutrowa
Atrakcje: piękne widoki na Młynarza (2170 m), Ciężki Szczyt (2520 m) i Żabi Szczyt (2259 m)
Schronisko (bufet, karczma) – tak – sklep i bar po słowackiej stronie Łysej Polany

Fragment dotyczący dojścia opisany jest w wyprawie: Mała Wysoka i Kacza Dolina

Otoczenie Doliny Żabiej Białczańskiej widziane z Polany Białej Wody

12. Wokół Szczyrbskiego Jeziora (słow. Štrbské pleso, Tatry Słowackie)

Łatwo dostępne, ładnie położone, z piękną panoramą na tatrzańskie szczyty i mocno skomercjalizowane – wokół znajdują się hotele, sanatoria, restauracje, sklepy, jest nawet przystań łódek. To wszystko sprawia, że miejsce jest licznie odwiedzane; szukający ciszy i spokoju w szczycie sezonu mogą się rozczarować. Wokół stawu biegnie szutrowo asfaltowa ścieżka, którą można pospacerować.
Atrakcyjna jest też sama miejscowość Szczyrbskie Jezioro, powstała w XIX w. jako uzdrowisko górskie.
Punkt wyjścia: Szczyrbskie Jezioro
Różnica wzniesień: praktycznie brak
Długość trasy: wokół jeziora: ok. 2,5 km
Czas przejścia (sam przemarsz): ok. 0:40 h
Jakość drogi (trasy) – częściowo asfalt, bruk i droga szutrowa
Atrakcje: piękna panorama Tatr znad jeziora, możliwość skorzystania z infrastruktury: łódki, restauracje, hotele, sklepy
Schronisko (bufet, karczma) – tak – hotele, punkty gastronomiczne

Dojazd do miejscowości Szczyrbskie Jezioro (Štrbské Pleso) opisany jest w wyprawie: Bystra Ławka w Słowackich Tatrach

Ścieżka wokół Szczyrbskiego Jeziora
Szczyrbskie Jezioro
Szczyrbskie Jezioro

13. Rusinowa Polana z Wierch Porońca

Rusinowa Polana to jedno z najpopularniejszych miejsc w polskich Tatrach. Jest nie tylko bardzo widokowa – zobaczymy stąd, m.in. Lodowy Szczyt, Baranie Rogi, Gerlach, Rysy, ale też łatwo dostępna. Latem dużą atrakcją, szczególnie dla dzieci, jest możliwość oglądania pasących się tu owiec, w bacówce można kupić oscypki. Swoją popularność zawdzięcza również znajdującym się niedaleko “Wiktorówkom”- słynnemu Sanktuarium Matki Bożej Jaworzyńskiej.
Na Rusinową Polanę prowadzi kilka szlaków turystycznych, ale dostępny do przejechania wózkiem dziecięcym jest zielono znakowany szlak z Wierch Porońca. Trasa biegnie równym, wygodnym, dobrze oznakowanym szutrowym traktem. Po drodze, w prześwitach między drzewami, zobaczymy fragmenty Tatr Bielskich i panoramę tatrzańską od Kołowego, przez Lodowy, otoczenie Doliny Białej Wody i Doliny Rybiego Potoku, aż po Wołoszyn i Koszystą. Latem można podziwiać kwitnącą wokół wierzbówkę kiprzycę.

Punkt wyjścia: Wierch Poroniec
Różnica wzniesień: ok. 180 m (tam i z powrotem)
Długość trasy: ok. 6,4 km (tam i z powrotem)
Czas przejścia (sam przemarsz w obie strony ): ok. 2 h
Jakość drogi (trasy) – droga szutrowa
Atrakcje: przepiękna panorama Tatr z polany, latem możliwość oglądania pasących się owiec
Schronisko (bufet, karczma) – Brak – w sezonie letnim w bacówce na polanie można kupić oscypki.

Z Rusinowej Polany można podejść (PIESZO!).

– na Gęsią Szyję (1489 m) – bardzo widokowe miejsce, można stąd zobaczyć Tatry – od Bielskich, przez Tatry Wysokie do Tatr Zachodnich. Z Rusinowej Polany na Gęsią Szyję wyjdziemy za 0:50 h
– na “Wiktorówki”, gdzie znajduje się słynne Sanktuarium Matki Bożej Jaworzyńskiej. Wiele par zawarło tu związek małżeński, popularna jest pasterka w wigilię Bożego Narodzenia. Przy sanktuarium znajduje się źródełko, powszechnie uważa się, że woda ta ma właściwości lecznicze, uzdrawiające. Wokół kaplicy umieszczono tablice pamiątkowe poświęcone taternikom, ratownikom górskim i innym, którzy zginęli w górach. Na Wiktorówki można dojść w 0:10 min.

Letni opis trasy: Spacerem na Rusinową Polanę z Wierch Porońca
Wycieczka na Rusinową Polanę, Gęsią Szyję i Wiktorówki

Opis trasy i dojazd: Zimowa Gęsia Szyja, Rusinowa Polana i Wiktorówki

Zielony szlak z Wierch Porońca na Rusinową Polanę, latem przy drodze można podziwiać kwitnącą wokół wierzbówkę kiprzycę

Latem na Rusinowej Polanie prowadzony jest wypas owiec, a w bacówce można kupić oscypki

Rusinowa Polana słynie z przepięknej panoramy Tatr